ਕਹਿਣ ਤੋਂ ਗ਼ੁਰੇਜ ਕਰਦਾ ਹਾਂ,ਰਿਹਾ ਵੀ ਨਹੀਂ ਜਾ ਰਿਹਾ।
          ਔਹ! ਵੇਖੋ ਨੇਤਾ ਤੁਹਾਡਾ, ਸ਼ਹੀਦਾਂ ਨੂੰ ਵੇਚੀ ਜਾ ਰਿਹਾ।
          ਸੇਕਣ ਲਈ ਸਿਆਸਤ ਦੀਆਂ ਰੋਟੀਆਂ ਭੱਠ ਗਰਮ ਚਾਹੀਦੈ,
          ਮਜਦੂਰਾਂ ਮਜਬੂਰਾਂ ਦੀਆਂ ਸਿਸਕੀਆਂ ਦਾ ਬਾਲਣ ਪਾ ਰਿਹਾ।
          ਕੋਈ ਗ਼ਰਜ ਨਹੀਂ ਕਿਸੇ ਦੇ ਭੁੱਖੇ ਬਾਲ ਦੀ,ਜੀਵੇ ਜਾਂ ਮਰੇ,
          ਇਹ ਤਾਂ ਹਰ ਰੋਜ ਆਪਣਾ ਹੀ ਢਿੱਡ ਭਰੀ ਜਾ ਰਿਹਾ।
          ਝੂਠੇ ਵਾਅਦਿਆਂ ਦੀ ਭਰੀ ਹੈ ਦੁਕਾਨ, ਇਸ ਨੇ ਤੁਹਾਡੇ ਲਈ,
          ਲੁੱਟ ਲਵੋ ਮਾਲ, ਲੁੱਟ ਲਵੋ ਮਾਲ, ਇਹੀ ਰੌਲਾ ਪਾ ਰਿਹਾ।
          ਲਪੋਟ ਸੰਖ ਹੈ ਇੱਕ ਦੇ ਦੋ, ਦੋ ਦੇ ਚਾਰ ਦੀ ਆਵਾਜ਼ ਮਾਰਦਾ,
          ਤੋਰੀ ਜਾਵੇ ਸਭ ਨੂੰ, ਪੱਲੇ ਕਿਸੇ ਦੇ ਕੁਝ ਵੀ ਨਹੀਂ ਪਾ ਰਿਹਾ।
          ਆਵੇਗਾ ਫਿਰ ਦੁਬਾਰਾ ਤੁਹਾਡੇ ਹੀ ਦਰ ਵੋਟਾਂ ਲੈਣ ਨੂੰ,
          ਟਿਕਣ ਨਹੀ ਦਿੰਦਾ ਲੀਡਰ ਬਣਨ ਦਾ ਚਸਕਾ ਹੈ ਸਤਾ ਰਿਹਾ।
          ਅੱਜ ਜੋ ਤੁਹਾਨੂੰ ਦਿੱਸਦਾ ਹੈ ਦੇਵਤਾ, ਤੁਹਾਡਾ ਗ਼ਮਖ਼ਾਰ ,
          ਸੱਚ ਜਾਣੋ ਇਹੀ ਦਰਿੰਦਾ, ਖੂਨ ਤੁਹਾਡੇ ‘ਚ ਹੈ ਨਹਾ ਰਿਹਾ।
          ਝੁੱਕ ਜਾਣਾ ਸਮੇਂ ਦੀ ਨਬਜ ਪਹਿਚਾਣ ਕੇ,ਹੈ ਇਸ ਦੀ ਫ਼ਿਤਰਤ,
          ਕਮਾਲ ਦਾ ਨੁਖ਼ਸ਼ਾ ਹੈ ਇਹ, ਜੋ ਇਸ ਨੂੰ ਹੈ ਰਾਸ ਆ ਰਿਹਾ। 
          ਸੰਭਲ ਜਾਵੋ ਅਜੇ ਵੀ ਵਕਤ ਹੈ, ਐ! ਭੁੱਲ ਜਾਣ ਵਾਲਿਓ,
          ਵੇਖ ਲਵੋ ਇਹ ‘ਤੀਰ’ ਤੁਹਾਡੇ ਵੱਲ ਸਿੱਧੇ ਹੈ ਚਲਾ ਰਿਹਾ।
         _______________________________

ਮਸਤੀ ਦਾ ਸਾਜ ਅੰਦਰੇ ਹੀ ਵਜਾ ਲਿਆ ਕਰ।
              ਦਰਦ ਦਾ ਗ਼ੀਤ ਵੀ ਕਦੇ ਗੁਣਗੁਣਾ ਲਿਆ ਕਰ। 
              ਪਾਣੀ ‘ਚੋਂ ਅਤਰ ਦੀ ਸੁਗੰਧੀ ਹੈ ਉਂਡਦੀ ਪਈ,
              ਆਂਸੂਆਂ ਦੀ ਬਰਸਾਤ ‘ਚ ਵੀ ਨਹਾ ਲਿਆ ਕਰ। 
              ਆਦਤ ਬਣ ਗਈ ਹੈ ਤੈਨੂੰ ਮੌਤ ਤੋਂ ਡਰਨ ਦੀ,
              ਕਦੇ ਕਦੇ ਮੌਤ ‘ਤੇ ਵੀ ਮੁਸਕਰਾ ਲਿਆ ਕਰ। 
              ਖੋਹ ਲਿਆ, ਭਰ ਲਿਆ ਸਦਾ ਘਰ ਅਪਣਾ,
              ਅੱਧੀ ‘ਚੋਂ ਅੱਧੀ ਵੰਡ ਕੇ ਵੀ ਖਾ ਲਿਆ ਕਰ।
              ਹਨੇਰੇ ‘ਚ ਭਟਕਦਾ ਟੱਕਰਾਂ ਪਿਆ ਤੂੰ ਮਾਰਦਾ,
              ਸੁਰਮਾ ਗਿਆਨ ਦਾ ਨੈਣਾਂ ‘ਚ ਪਾ ਲਿਆ ਕਰ।
              ਢਾਈ ਅੱਖਰ ਮਿਲ ਗਏ ‘ਪ੍ਰੇਮ’ ਸਾਥੀ ਹੋ ਗਿਆ,
              ਇਹ ਨੁਖ਼ਸਾ ਵੀ ਕਦੇ ਕਦੇ ਅਜ਼ਮਾ ਲਿਆ ਕਰ।
             _________________________

ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਸਾਦਗੀ ਵਾਲੀ ਛੱਡ ਕੇ
ਬੇ-ਸਬਰਾ ਹੁਣ ਹੋਇਆ ਮਨੁੱਖ।
ਪੈਦਾਵਾਰ ਹੁਣ ਘੱਟਦੀ ਜਾਂਦੀ
ਵੱਧਦੀ ਜਾਂਦੀ ਢਿੱਡ ਦੀ ਭੁੱਖ।
ਧਰਤ ਦਾ ਪਾਣੀ ਡੂੰਗਾ ਹੋ ਗਿਆ
ਤੇ ਘੱਟਦੇ ਜਾਵਣ ਜੰਗਲ-ਰੁੱਖ।
ਹੁਣ ਇਸ ਤੋਂ ਵੱਡਾ ਪਾਪ ਕੀ
ਕਬਰ ਹੈ ਬਣ ਗਈ ਮਾਂ ਦੀ ਕੁੱਖ।
__________________

hanji,,,

      ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਦੀਆਂ ਘੁੰਮਣ ਘੇਰੀਆਂ।
      ਦੋ ਤੇਰੀਆਂ ਦੋ ਮੇਰੀਆਂ।
      ਦੱਸ ਕਿਵੇਂ ਸੁਲਾਵਾਂ ਪੀੜਾਂ ਨੂੰ,
      ਜੋ ਹੁਣ ਨੇ ਸਭੇ ਮੇਰੀਆਂ।
              ਦੋ ਤੇਰੀਆਂ ਦੋ ਮੇਰੀਆਂ…… 

      ਸਾਡਾ ਮਿਲਣਾ ਚੁਭ ਗਿਆ ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ।
      ਦਸ ਕਿਵੇਂ ਹਟਾਵਾਂ ਰੋਕਾਂ ਨੂੰ?
      ਜੱਗ ਗੱਲਾਂ ਕਰੇ ਬਥੇਰੀਆਂ।
      ਚੜ੍ਹ ਆਈਆਂ ਜਿਵੇਂ ਹਨੇਰੀਆਂ।
              ਦੋ ਤੇਰੀਆਂ ਦੋ ਮੇਰੀਆਂ…… 

      ਕਿਉਂ ਵਲਗਣ ਜਾਤ ਰਿਵਾਜ਼ਾ ਦੇ?
      ਕਿਉਂ ਟੁੱਟਣ ਪਰ ਖ਼ੁਆਬਾਂ ਦੇ?
      ਨਹੀਂ ਲੇਖੇ ਇਨ੍ਹਾਂ ਹਿਸਾਬਾਂ ਦੇ।
      ਮੈਂ ਮਿੰਨਤਾਂ ਕਰਾਂ ਬਥੇਰੀਆਂ।
              ਦੋ ਤੇਰੀਆਂ ਦੋ ਮੇਰੀਆਂ…… 

      ਕਦ ਸੋਚ ਦਾ ਚਾਨਣ ਉਂਗੇਗਾ?
      ਇਹ ਵੈਰਾਂ ਦਾ ਭਾਂਬੜ ਬੁੱਝੇਗਾ?
      ਫੁੱਲਾਂ ਵਿੱਚ ਉਂਗੀਆਂ ਬੇਰੀਆਂ।
      ਕਿਉਂ ਭੇਡਾਂ ਬਾਘਾਂ ਘੇਰੀਆਂ?
              ਦੋ ਤੇਰੀਆਂ ਦੋ ਮੇਰੀਆਂ…… 
         
         

      ਹੁਣ ਹੋ ਜਾ ਬਾਗ਼ੀ ਰੀਤਾਂ ‘ਤੋਂ।
      ਹੁਣ ਝਾਕ ਨਾ ਅੰਦਰੋਂ ਝੀਤਾਂ ‘ਚੋਂ।
      ਜਵਾਲਾ ਨੇ ਹਿੰਮਤਾਂ ਤੇਰੀਆਂ।
      ਫਿਰ ਬੁਝਣ ਨਾ ਆਸਾਂ ਤੇਰੀਆਂ।
              ਸਭ ਹਟ ਜਾਵਣ ਘੁੰਮਣ ਘੇਰੀਆਂ।
              ਸਹਿ ਲਈਆਂ ਸੱਟਾਂ ਬਥੇਰੀਆਂ।
             ਹੁਣ ਪੂਰਨ ਰੀਝਾਂ ਮੇਰੀਆਂ
            _______________

ਸੜਕੇ-ਸੜਕੇ ਜਾਂਦਿਆ ਸੁਣ ਰਾਹੀਆ ਵੇ
ਕਾਹਤੋਂ ਗੱਡੀ ਐਨੀ ਤੇਜ਼ ਭਜਾਈਐ ਵੇ
ਨਾ ਪਹੁੰਚਣ ਦੇ ਨਾਲੋਂ ਹੁੰਦੀ ਦੇਰ ਭਲੀ
ਕਿਉਂ ਨਾ ਪੈਂਦੀ ਖਾਨੇ ਗੱਲ ਸ਼ੁਦਾਈਆ ਵੇ
ਲਗਦੈ ਕਿਧਰੇ ਅਕਲ ਗਵਾਈ ਫਿਰਦਾ ਏਂ
ਨੰਬਰ ਦੀ ਥਾਂ ਗੋਤ ਲਿਖਾਈ ਫਿਰਦਾ ਏਂ
ਸੁੱਕਣੇ ਪਾ ਕੇ ਜਾਨ ਦੂਜਿਆਂ ਰਾਹੀਆਂ ਦੀ
ਗੱਡੀ ਨੂੰ ਜਹਾਜ਼ ਬਣਾਈ ਫਿਰਦਾ ਏਂ
ਸਿੱਖ ਲੈ ਕੁਝ ਅਸੂਲ ਸੜਕ ’ਤੇ ਚੱਲਣ ਦੇ
ਹਾਦਸਿਆਂ ਦੀ ਵਧਦੀ ਗਿਣਤੀ ਠੱਲ੍ਹਣ ਦੇ
ਤੇਰੇ ਵਰਗਾ ਅੱਗਿਓਂ ਜੇ ਕੋਈ ਟੱਕਰ ਪਿਆ
ਦਰਦ ਵਿਛੋੜੇ ਦਾ ਕਿੰਜ ਮਾਪੇ ਝੱਲਣਗੇ
ਦੋ ਪਹੀਏ ’ਤੇ ਚੜ੍ਹੀਏ ਹੈਲਮਟ ਪਾ ਕੇ ਵੇ
ਸਫ਼ਰ ਕਾਰ ਦਾ ਕਰੀਏ ਬੈਲਟ ਲਗਾ ਕੇ ਵੇ
ਨੁਕਸ ਪੈਣ ’ਤੇ ਗੱਡੀ ਸੜਕੋਂ ਲਾਹ ਲਈਏ
ਧੁੰਦ ਹੋਵੇ ਤਾਂ ਰੱਖੀਏ ਲਾਈਟ ਜਗਾ ਕੇ ਵੇ
ਬਿਨਾਂ ਲੋੜ ਤੋਂ ਹਾਰਨ ਕਦੇ ਵਜਾਈਏ ਨਾ
ਲੇਨ ਤੋੜ ਕੇ ਮਿੱਤਰਾ ਜਾਮ ਲਗਾਈਏ ਨਾ
ਰੱਖੀਏ ਦੂਰ ਮੋਬਾਈਲ ਡਰਾਈਵਿੰਗ ਕਰਨ ਸਮੇਂ
ਪੀ ਕੇ ‘ਦਾਰੂ’ ਗੱਡੀ ਕਦੇ ਚਲਾਈਏ ਨਾ
ਸੜਕੀ ਚਿੰਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਵੀ ਸਿੱਖ ਲੈ ਪੜ੍ਹਨਾ ਤੂੰ
ਸਿੱਖ, ਇਸ਼ਾਰਾ ਮੁੜਨ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ ਕਰਨਾ ਤੰੂ
ਰਾਤ ਦੇ ਵੇਲੇ ਸਿੱਖ ਲੈ ਡਿੱਪਰ ਦੇਣੀ ਵੇ
ਲਾਲ ਬੱਤੀ ’ਤੇ ਸਿੱਖ ਲੈ ਰਾਹੀਆ ਖੜ੍ਹਨਾ ਤੰੂ
ਸੜਕੇ-ਸੜਕੇ ਜਾਂਦਿਆ ਸੁਣ ਰਾਹੀਆ ਵੇ
ਕਾਹਤੋਂ ਗੱਡੀ ਐਨੀ ਤੇਜ਼ ਭਜਾਈਐ ਵੇ
ਨਾ ਪਹੁੰਚਣ ਦੇ ਨਾਲੋਂ ਹੁੰਦੀ ਦੇਰ ਭਲੀ
ਕਿਉਂ ਨਾ ਪੈਂਦੀ ਖਾਨੇ ਗੱਲ ਸ਼ੁਦਾਈਆ ਵੇ
_____________________

ਤੇਰੀ ਛਾਵੇਂ ਮੈਂ ਆਖਿ਼ਰ ਕੁਮਲਾਉਣਾ ਸੀ

ਬਿਰਖ਼ ਬਿਰਖ਼ ਦੀ ਛਾਵੇਂ ਕਦ ਖੁਸ਼ਹਾਲ ਰਿਹੈ।

sukriya ji,,,

ਭੀੜ ਵਿਚ ਫ਼ੁਰਸਤ’ਚ ਹਰ ਮੁਸ਼ਕਲ’ਚ ਮੇਰੇ ਨਾਲ ਹੈ।

ਇਕ ਗ਼ਜ਼ਲ ਚਿਰ ਤੋਂ ਮਿਰੇ ਦੁੱਖ ਸੁੱਖ’ਚ ਭਾਈਵਾਲ ਹੈ।
_____________________________

ਗੀਤਾਂ ਤਾਂ ਮੇਰਿਆਂ ਨੇ ਪੀੜਾਂ ਦੇ ਵੇਸ ਪਾਏ।

ਪੀੜਾਂ ਨੂੰ ਕੌਣ ਕੀਲੇ, ਗੀਤਾਂ ਨੂੰ ਕੌਣ ਗਾਏ?
_______________________