oh mainu pata ni,,,

ਆਰੀ ਆਰੀ ਆਰੀ.....
ਨਿਸ਼ਾਤ ਸ਼ਰਮੇ ਨੇ ਕਰਲੀ ਚੰਡੀਗੜ੍ਹ ਦੀ ਤਿਆਰੀ,
ਬਾਹਮਣਾਂ ਦੀ ਫੌਜ ਲੈਕੇ ਆਕੇ ਬੜਕ ਹਵਾਰੇ ਨੂੰ ਮਾਰੀ,
ਹਵਾਰੇ ਨੇ ਜੈਕਾਰਾ ਛੱਡਿਆ ਨਾਲੇ ਭਬਕ ਸ਼ੁਰ ਨੇ ਮਾਰੀ,
ਇੱਕ ਹੀ ਘਸੁੰਨ ਛੱਡਿਆ ਜਿਹੜਾ ਵੀਹਾਂ ਮਣਾਂ ਤੋਂ ਭਾਰੀ,
ਸ਼ਰਮੇ ਨੂੰ ਐਂ ਲੱਗਦਾ ਜਿਵੇਂ ਘੁੰਮਦੀ ਪਿਥਵੀ ਸਾਰੀ,
ਮੰਮੀਏ ਬਚਾ ਲਾ ਨੀ,ਮੇਰੀ ਪੈਂਟ ਲਿਬੜ ਗੀ ਸਾਰੀ....
ਮੰਮੀਏ ਬਚਾ ਲਾ ਨੀ,ਮੇਰੀ ਪੈਂਟ ਲਿਬੜਗੀ ਸਾਰੀ..

ਰੜਕੇ ਰੜਕੇ ਰੜਕੇ
ਹਾਈਕੋਰਟ ਚੰਡੀਗੜ੍ਹ ਦੀ,ਉਥੇ ਥੱਪੜ ਹਵਾਰੇ ਦਾ ਖੜਕੇ,
ਸ਼ਰਮੇ ਦੇ ਪੈਣ ਲੱਗੀਆਂ ਤਾਂ ਲੈ ਗੇ ਪੁਲਸੀਏ ਫੜਕੇ,
ਯਾਰ ਹਵਾਰਾ ਬਈ,ਖੜ੍ਹਾ ਸ਼ੇਰਾਂ ਦੇ ਵਾਂਗ ਉਥੇ ਗੜ੍ਹਕੇ,
ਸ਼ਰਮੇ ਦੀ ਬਾਹਮਣੀ ਨੂੰ ਗਸ਼ ਪੈਗੀ ਖਬਾਰ ਵਿਚ ਪੜਕੇ,
ਲੁਕ ਛਿਪ ਦਿਨ ਕੱਟਲਾ,ਕਹਿੰਦੀ, ਲੈਣਾ ਕੀ ਸਿੰਘਾਂ ਨਾਲ ਲੜਕੇ,,,
ਤੈਨੂੰ ਛੱਡਦੇ ਨੀ,ਜਿਥੇ ਮਰਜ਼ੀ ਬਹਿਜੀ ਵੜਕੇ..ਤੈਨੂੰ ਛੱਡਦੇ ਨੀ...

ਪਾਣੀ.ਪਾਣੀ ਪਾਣੀ..
ਸ਼ਰਮੇ ਦੀ ਬਾਹਮਣੀ ਦੀ ਬਈ ਹੋਗੀ ਉਲਟ ਕਹਾਣੀ,
ਸ਼ਰਮੇ ਦੀ ਹਵਾਲਾਤ ਵਿਚ ਕਹਿੰਦੇ ਹੋਗੀ ਕੁਤੇਖਾਣੀ
ਸ਼ਰਮਾ ਸੁਨੇਹਾ ਭੇਜਦਾ ਕਹਿੰਦਾ ਭੇਜਦੇ ਰਜਾਈ ਪੁਰਾਣੀ
ਲੋਗੜ ਕੰਮ ਆਜੂਗਾ,ਸੇਕ ਦੇ ਦੂਗਾ ਹਾਣ ਦਾ ਹਾਣੀ,
ਵੈਰਨੇ ਮਰ ਗਿਆ ਨੀ,ਗੱਲ ਦਾ ਝੂਠ ਨਾ ਜਾਣੀ,,,ਵੈਰਨੇ ਮਰ ਗਿਆਂ ਨੀ
______________________________________

ਸਮਝ ਨਹੀ ਅੳਦੀ ਉਹ ਹੀ ਦੋਬਾਰਾ ਲਿਖਾ ਜਾ ਉਸ ਤੋ ਅੱਗੇ ਲਿਖਾ,
ਰੱਬ ਹੀ ਜਾਣੇ ਮੇਰਾ ਪਿਛਲਾ ਖੱਤ ਉਹਨੇ ਪੜਿਆ ਵੀ ਹੈ ਕਿ ਨਹੀ.....||
______________________________________

ਸਾੜਸਤੀ ਵਾਲਾ ਮੌਸਮ ਐਨਾ ਨਜ਼ਦੀਕ ਆਇਆ ਹੈ ।
ਹਰ ਫੁੱਲ ਸਦਮੇ ਅੰਦਰ ਹਰ ਪੌਦਾ ਮੁਰਝਾਇਆ ਹੈ ।

ਕਦੇ ਪਰਦੇਸਾਂ ਵਿਚ ਰਹਿਕੇ ਵੀ ਹਸਤੀ ਸ਼ਾਂਤ ਰਹਿੰਦੀ ਹੈ
ਕਦੇ ਆਪਣੇ ਘਰੀ ਵੀ ਗਮ ਬਣ ਜਾਂਦਾਂ ਹਮਸਾਇਆ ਹੈ ।

ਸਾਡਾ ਇਹ ਪਾਗਲਪਣ ਦੇਖੋ ਅਸੀ ਛੇਤੀ ਘਬਰਾ ਜਾਂਦੇ
ਖੰਭ ਸੜੇ ਤਿਤਲੀਆਂ ਦੇ ਅਸੀ ਸੱਥਰ ਵਿਛਾਇਆ ਹੈ ।

ਇਹ ਗਲਤੀ ਵੀ ਅਸੀ ਕੀਤੀ ਕਿ ਬਲਦੀ ਅੱਗ ਦੇ ਨੇੜੇ
ਬਿਨ ਸੋਚਿਆਂ ਹੀ ਮੋਮ ਦਾ ਇਕ ਘਰ ਬਣਾਇਆ ਹੈ ।

ਫਰਕ ਸਾਡੇ ਤੇ ਓਹਦੇ ਦਰਮਿਆਨ ਇੰਨਾ ਜਰੂਰ ਹੈ
ਅਸੀ ਦਰੱਖਤ ਲਾਏ ਨੇ ਓਸਨੇ ਆਰਾ ਲਗਵਾਇਆ ਹੈ ।

ਬਹੁਤੇ ਸਿਆਸਤਦਾਨ ਦਿਲ ਦੇ ਸਾਫ ਨਹੀ ਹੁੰਦੇ
ਉਪਰੋ ਚਿਟੇ ਖੱਦਰ ਦਾ ਓਹਨਾਂ ਸਵਾਂਗ ਰਚਾਇਆ ਹੈ ।

ਇਹ ਅਦਾਲਤ ਉਸਦੀ ਇਹ ਕਨੂੰਨ ਵੀ ਉਸਦਾ ਹੈ
ਅਸੀ ਤਾਂ ਅਰਜ਼ ਹੀ ਕੀਤੀ ਹੁਕਮ ਉਸਨੇ ਸੁਣਾਇਆ ਹੈ ।
_____________________________

ਲੋਕਾਂ ਦੇ ਦਿਲਾਂ ਉੱਪਰ ਛਾਈ
ਮੈਂ ਜ਼ੁਲਮ ਦੀ ਦਹਿਸ਼ਤ ਵੇਖੀ ਏ
ਮੈਂ ਮੁਰਝਾਏ ਫੁੱਲਾਂ ਵਾਂਗੂੰ
ਮਜ਼ਲੂੰਮ ਦੀ ਹਾਲਤ ਵੇਖੀ ਏ
ਦੋ ਟੁਕੜੇ ਅੰਨ ਹੀ ਮਿਲੇ ਆਖਿਰ
ਮਜ਼ਦੂਰ ਨੂੰ ਮੇਹਨਤ ਮਜ਼ਦੂਰੀ
ਮੈਂ ਖੂਨ ਚੂਸਦੀ ਨਿਰਧਨ ਦਾ
ਧੰਨਵਾਨ ਦੀ ਤਾਕਤ ਵੇਖੀ ਏ
ਧਰਤੀ ਦੇ ਕੋਨੇ ਕੋਨੇ ਵਿੱਚ
ਸੂਲੀ ਨਿੱਤ ਚੜ੍ਹਦੇ ਨਿਰਦੋਸ਼ੇ
ਮੈਂ ਸੱਚੇ ਲੋਕਾਂ ਤੇ ਲਗਦੀ
ਝੂਠੀ ਹੀ ਤੋਹਮਤ ਵੇਖੀ ਏ
ਜਦ ਜੇਠ ਹਾੜ ਦੀਆਂ ਧੁੱਪਾਂ ਨੂੰ
ਦੌਲਤਮੰਦ ਛਾਂਵਾਂ ਮਾਣਦੇ ਨੇ
ਤਦ ਭਿੱਜੀ ਵਿੱਚ ਪਸੀਨੇ ਦੇ
ਮਜ਼ਦੂਰ ਦੀ ਮੇਹਨਤ ਵੇਖੀ ਏ
ਇੰਸਾਫ ਦੀ ਕੁਰਸੀ ਪਰ ਬੈਠਾ
ਸ਼ੈਤਾਨ ਕਰੇ ਸਾਉਦੇ ਬਾਜ਼ੀ
ਮੈਂ ਸੁਪਨੇ ਵਿਕਦੇ ਵੇਖੇ ਨੇ
ਖੁਸ਼ੀਆਂ ਦੀ ਕੀਂਮਤ ਵੇਖੀ ਏ
ਜਦ ਜਕੜੀ ਜਾਵੇ ਮਾਸੂਮੀਂ
ਹਾਲਾਤ ਦੀਆਂ ਜੰਜ਼ੀਰਾਂ ਵਿੱਚ
ਫਿਰ ਵੇਸ਼ਵਾ ਬਣਕੇ ਮਜਬੂਰਨ
ਮੈਂ ਨੱਚਦੀ ਗੈਰਤ ਵੇਖੀ ਏ
ਪੈਹਿਰੇ ਵਿੱਚ ਪੈਹਿਰੇਦਾਰਾਂ ਦੇ
ਸੱਥਾਂ ਵਿੱਚ ਮਮਤਾ ਕਤਲੀ ਗਈ
ਵਿਰਲਾਪ ਸੁਣੇ ਨੇ ਮਾਂਵਾਂ ਦੇ
ਪੁੱਤਰਾਂ ਦੀ ਮਈਅਤ ਵੇਖੀ ਏ
_______________

thnx,,,,,,

    ਮੇਰੇ ਸਵਾਲਾਂ ਦੇ ਜਵਾਬ ਦੇਣ ਤੋਂ ਅਸਮਰਥ
    ਅਕਸਰ ਮੈਨੂੰ ਤੂੰ ਕਿਸੇ ਭਟਕੇ ਰਾਹੀਂ ਦੀ ਤਰ੍ਹਾਂ
    ਆਪਣੇ ਘਰ ਦੀ ਦਹਿਲੀਜ਼ ਤੋਂ ਹੀ ਮੋੜ ਦਿੰਦੀ ਐਂ
    ਫਿਰ ਆਪਣੀ ਦੱਬੀ-ਕੁਚਲੀ ਸੱਧਰ ਦੇ ਜਨਾਜ਼ੇ ਨੂੰ
    ਬੰਦ ਦਰਵਾਜ਼ੇ ਦੀ ਵਿਰਲ ਚੋਂ ਦੇਖਦਿਆਂ
    ਆਪਣੇ ਬੁੱਲਾਂ ਨੂੰ ਚਿੱਥ ਇੱਕ ਲੰਮਾਂ ਹਉਂਕਾ ਲੈਂਦੀ ਐਂ
    ਤੇ ਮੇਰੇ ਅਨੰਤ ਸਫਰ ਦੇ ਦਰਦਾਂ ਨੂੰ
    ਆਪਣੀ ਤਕਦੀਰ ਦੇ ਹਿੱਸੇ ਲੈਣ ਲਈ
    ਰੱਬ ਦੇ ਅੱਗੇ ਇੱਕ ਮਲੂਕ ਜਿਹਾ ਤਰਲਾ ਕਰਦੀ ਐਂ ।
    ____________________________

ਉਠੋ ਤੁਰੀਏ ਬੈਠਿਆਂ ਨੂੰ ਦੇਰ ਹੋ ਚੁਕੀ ਹੈ ।
ਕਿਰਨਾਂ ਦਾ ਕਾਫਿਲਾ ਹੈ ਸਵੇਰ ਹੋ ਚੁਕੀ ਹੈ ।

ਢਹਿੰਦੀਆਂ ਕਲਾਵਾਂ ਨੂੰ ਆਖ ਦੇਵੋ ਅਲਵਿਦਾ
ਜਿਉਣ ਵਾਲੀ ਆਰਜ਼ੂ ਦਲੇਰ ਹੋ ਚੁਕੀ ਹੈ ।

ਫਰਜ਼ ਸਾਡਾ ਸਾਰਿਆਂ ਦਾ ਉਸਨੂੰ ਹਲੂਣੀਏ
ਜ਼ਮੀਰ ਜਿਹੜੀ ਚਿਰਾਂ ਤੋ ਹੀ ਢੇਰ ਹੋ ਚੁਕੀ ਹੈ ।

ਚਾਨਣਾ ਦੇ ਰਸਤਿਆਂ ਤੇ ਦੂਰ ਤਾਂਈ ਚਲਣਾ
ਐਵੇ ਡਰਾਉਦੇ ਜਿੰਦਗੀ ਹਨੇਰ ਹੋ ਚੁਕੀ ਹੈ ।

ਦੂਰ ਆਂਉਦੀ ਨਜ਼ਰ ਜੋ ਸਤਰੰਗੀ ਪੀਘ
ਕਾਇਨਾਤ ਫੁੱਲਾਂ ਦੀ ਚੰਗੇਰ ਹੋ ਚੁਕੀ ਹੈ ।

ਅੰਬਰੀ ਉਡਾਰੀਆਂ ਲਾਵਾਂਗੇ ਹੁਣ ਜਰੂਰ
ਦੋਸਤੀ ਪੰਖੇਰੂਆਂ ਨਾਲ ਫੇਰ ਹੋ ਚੁਕੀ ਹੈ ।
 ______________________

ਜਿਸ ਰਾਹ ਤੇ ਵੀ ਨਿਕਲਾਂਗੇ ਕੋਈ ਪੈਗਾਮ ਦੇਵਾਂਗੇ
ਦੁਰਕਾਰਾਂਗੇ ਝੂਠ ਨੂੰ ਸੱਚ ਨੂੰ ਹੀ ਸਲਾਮ ਦੇਵਾਂਗੇ ।
ਕਿਸੇ ਨੇ ਪੁਛਿਆ ਕਿ ਬੇਵਫਾ ਉਹ ਕੌਣ ਸੀ ਆਖਿਰ ?
ਸਿਰਫ ਕਿਸਮਤ ਤੇ ਹੀ ਅਸੀਂ ਇਲਜਾਮ ਦੇਵਾਂਗੇ ।
ਮੋਢੇ ਤੇ ਸਿਰ ਰੱਖਕੇ ਤੂੰ ਸੌਂ ਜਾਂਵੀਂ ਜਦੋਂ ਮਰਜੀ
ਇਕੱਠੇ ਸਫਰ ਤੇ ਨਿਕਲੇ ਤੈਨੂੰ ਆਰਾਮ ਦੇਵਾਂਗੇ ।
ਕਿੰਨਾ ਭਟਕੇ ਹਾਂ ਹੁਣ ਤੀਕ ਇਸਦੇ ਲੱਗ ਕੇ ਆਖੇ
ਦਿਲ ਦਾ ਅੱਥਰਾ ਘੋੜਾ ਇਸਨੂੰ ਲਗਾਮ ਦੇਵਾਂਗੇ ।
ਮੌਸਮ ਵਫਾ ਕਰੇ ਨਾ ਕਰੇ ਇਹ ਓਸਦੀ ਮਰਜੀ
ਇਸ ਕਲਮ ਤੋ ਤਾਜ਼ਾ ਇਕ ਹੋਰ ਕਲਾਮ ਦੇਵਾਂਗੇ ।
ਮੁੱਢੋਂ ਅਗਾਜ਼ ਰਿਹਾ ਫਿੱਕਾ ਭਾਂਵੇਂ ਇਸ ਕਹਾਣੀ ਦਾ
ਇਸ ਨੂੰ ਖੂਬਸੂਰਤ ਆਖਰੀ ਅੰਜਾਂਮ ਦੇਵਾਂਗੇ ।
_______________________

thnx,,,