ਇੱਕ ਲੜਕੀ ਸੀ ਅੰਨ੍ਹੀ ਜੋ ਸੀ ਬੜੀ ਲਾਚਾਰ
ਜਿਹਨੂੰ ਜਾਪਦਾ ਸੀ ਸਾਰਾ ਸੁੰਨਾ-ਸੁੰਨਾ ਸੰਸਾਰ
ਇੱਕ ਲੜਕਾ ਸੀ ਉਹਨੂੰ ਬੜਾ ਕਰਦਾ ਪਿਆਰ
ਉਹ ਵੀ ਕਰਦੀ ਸੀ ਉਹਦਾ ਤਨੋ-ਮਨੋ ਸਤਿਕਾਰ
ਦਿਨ-ਰਾਤ ਮੁੰਡਾ ਉਹਦੀ ਸੇਵਾ ਰਹਿੰਦਾ ਕਰਦਾ
ਉਹਦੀ ਬੇ-ਰੰਗ ਜ਼ਿੰਦਗੀ ‘ਚ ਰੰਗ ਰਹਿੰਦਾ ਭਰਦਾ
ਇੱਕ ਦਿਨ ਕੁੜੀ ਕਿਹਾ-ਜੇ ਮੈਂ ਵੇਖ ਸਕਾਂ ਸੰਸਾਰ
ਸਭ ਕੁਝ ਛੱਡ ਤੇਰੀ ਹੋ ਜਾਵਾਂਗੀ ਮੈਂ ਯਾਰ
ਇੱਕ ਦਿਨ ਕੋਈ ਉਹਨੂੰ ਅੱਖਾਂ ਦਾਨ ਕਰ ਗਿਆ
ਉਹਦੀ ਬੇ-ਰੰਗ ਦੁਨੀਆਂ ‘ਚ ਲੱਖਾਂ ਰੰਗ ਭਰ ਗਿਆ
ਹੁਣ ਵੇਖ ਸੰਸਾਰ ਕੁੜੀ ਫੁੱਲੇ ਨਾ ਸਮਾ ਰਹੀ
ਖੁਸ਼ੀ ਵਿੱਚ ਖੀਵੀ ਪੈਰ ਧਰਤੀ ਨਾ ਲਾ ਰਹੀ
ਇੱਕ ਦਿਨ ਮੁੰਡੇ ਕਿਹਾ ਨਾਲ ਖੁਸ਼ੀਆਂ ਤੇ ਚਾਅ
ਕੀ ਮੇਰੇ ਨਾਲ ਹੁਣ ਤੂੰ ਕਰੇਂਗੀ ਵਿਆਹ
ਜਦ ਕੁੜੀ ਵੇਖਿਆ ਏ ਯਾਰ ਉਸ ਅੰਨ੍ਹੇ ਨੂੰ
ਬਿਨਾਂ ਕੁਝ ਬੋਲੇ ਉਹ ਹੋ ਗਈ ਇੱਕ ਬੰਨੇ ਨੂੰ
ਫਿਰ ਮੁੰਡੇ ਕਿਹਾ ਕਿ ਤੂੰ ਕੀਤਾ ਸੀ ‘ਕਰਾਰ
ਕਿ ਸਾਥ ਮੇਰੇ ਰਹੇਂਗੀ ਤੂੰ ਛੱਡ ਸਾਰਾ ਸੰਸਾਰ
ਕਿੱਥੇ ਗਿਆ ਵਾਅਦਾ ਤੇਰਾ ਕਿਂਥੇ ਗਿਆ ਪਿਆਰ
ਦਿਲ ਵਿੱਚ ਜੋ ਏ ਤੇਰੇ ਦੱਸ ਮੈਨੂੰ ਯਾਰ
ਕੁੜੀ ਬੋਲੀ ਹੁਣ ਨਾ ਮੈਂ ਅੰਨ੍ਹੇ ਸੰਗ ਜਾਵਾਂਗੀ
ਹੁਣ ਤਾਂ ਮੈਂ ਆਪਣੀ ਨਵੀਂ ਦੁਨੀਆਂ ਵਸਾਵਾਂਗੀ
ਇਹਨਾਂ ਸੁਣ ਮੁੰਡੇ ਕਿਹਾ ਭਰੇ ਮਨ ਨਾਲ
ਕਿ ਅੱਖਾਂ ਮੇਰੀਆਂ ਦਾ ਬਸ ਰੱਖੀਂ ਤੂੰ ਖਿਆਲ
ਕਿ ਅੱਖਾਂ ਮੇਰੀਆਂ ਦਾ ਬਸ ਰੱਖੀਂ ਤੂੰ ਖਿਆਲ
_______________________
Guests: 116