461
Shayari / Re: ਮੈ ਤੇ ਮੈ,,,
« on: June 15, 2012, 09:53:32 AM »
sukriya,,,
This section allows you to view all posts made by this member. Note that you can only see posts made in areas you currently have access to. 462
Shayari / Re: ਦੁਨੀਆਂ ਤੇ ਪਰਛਾਵਾਂ,,,« on: June 15, 2012, 09:51:30 AM »
ਨਿਗ੍ਹਾ ਰੱਬ ਦੀ ਸਦਾ ਸਵੱਲੀ ਚਾਹੀਦੀ
ਨੱਚਦੀ ਝੂਮਦੀ ਹਰ ਬੱਲੀ ਚਾਹੀਦੀ ਹਨੇਰੇ ਚਾਣਨੇ ਆਉਂਦੇ ਜਾਂਦੇ ਚੰਗੇ ਰੋਹ ਦੀ ਨਦੀ ਪਰ ਠੱਲੀ ਚਾਹੀਦੀ ਕੰਮ ਨਾ ਆਵਣ ਸਦਾ ਸਿਆਣਪਾਂ ਜਿੰਦ ਮਸਤੀ ਵਿੱਚ ਹੋਣੀ ਝੱਲੀ ਚਾਹੀਦੀ ਸ਼ਹਿਰੀ ਸੱਭਿਅਤਾ ਬੋਝਲ ਲਗਦੀ ਏ ਕਦੇ ਕਰਨੀ ਗੱਲ ਕਲੱਲੀ ਚਾਹੀਦੀ ਰੱਬ ਬੋਲ਼ਾ ਮੰਦਿਰਾਂ ਮਸਜਿਦਾਂ ਵਿੱਚ ਮਨ ਦੀ ਖੜਕਾਉਣੀ ਟੱਲੀ ਚਾਹੀਦੀ ਤੇਰੀਆਂ ਮੇਰੀਆਂ ਨਹੀਂ ਚਲਦੀਆਂ ਹੁਣ ਸਾਡੀ ਜੁਗਤ ਅਵੱਲੀ ਚਾਹੀਦੀ ਸ਼ੋਰ ਸ਼ਰਾਬਾ ਵੱਢ-ਵੱਢ ਖਾਂਦਾ ਏ ਕੋਈ ਹੋਣੀ ਥਾਂ ਇਕੱਲੀ ਚਾਹੀਦੀ _________________ 463
Shayari / Re: ਤਲਾਸ਼,,,« on: June 15, 2012, 09:41:39 AM »
ਸੁੰਨਾ ਹੈ ਮੇਰੇ ਦਿਲ਼ ਦਾ ਵਿਹੜਾ
ਲੱਗਿਆ ਏਹਨੂੰ ਝੋਰਾ ਕਿਹੜਾ ਖੇਡਾਂ ਖੇਡ ਕੇ ਰੱਜਦਾ ਨਹੀਓਂ ਫੇਰ ਵੀ ਛੇੜੀ ਰੱਖਦਾ ਛੇੜਾ ਰੋਵੇ ਆਪਣੇ ਗ਼ੈਰਾਂ ਤਾਈਂ ਕੌਣ ਇਸਨੂੰ ਸਮਝਾਵੇ ਜਿਹੜਾ ਝੋਈ ਬਹੁਤ ਗ਼ਮਾਂ ਦੀ ਚੱਕੀ ਦਿੰਦਾ ਰਹਿੰਦਾ ਫੇਰ ਵੀ ਗੇੜਾ ਹੰਝੂਆਂ ਦੇ ਹੈ ਵਹਿਣੀ ਵਹਿੰਦਾ ਜਾਣ ਬੁੱਝ ਕੇ ਡੋਬੇ ਬੇੜਾ ਲੱਖ ਚੌਰਾਸੀ ਭਾਵੇਂ ਵੇਲ਼ੀ ਫੇਰ ਵੀ ਲਾਈ ਰੱਖਦਾ ਪੇੜਾ ਲੱਗਜੇ ਅੱਖ ਇਸ ਝੱਲੇ ਦਿਲ ਦੀ ਤਾਂ ਫੇਰ ਮੁਕਜੇ ਉਮਰਾਂ ਝੇੜਾ ________________ 466
Shayari / ਫਿਰ ਦਸਤਕ ਤੇਰੀ ਯਾਦ ਨੇ,,,« on: June 15, 2012, 01:33:23 AM »
ਫਿਰ ਦਸਤਕ ਤੇਰੀ ਯਾਦ ਨੇ ਦਿੱਤੀ ਦਿਲ਼ ਦੇ ਬੂਹੇ
ਉਹ ਪਲ ਚੇਤੇ ਆਏ ਜਦ ਖਿੜੇ ਸੀ ਫੁੱਲ ਸੂਹੇ ਬਚਪਨ ਵਿਹੜੇ ਨੱਚਦੇ ਸੀ ਜਦ ਘੁੰਮ ਘੁੰਮਾ ਕੇ ਗ਼ਮ ਦੁਨੀਆਂ ਦੇ ਦੂਰ ਸਨ ਉਸ ਪਿੰਡ ਦੀ ਜੂਹੇ ਫਿਰਦੇ ਸੀ ਕੱਖ ਫੂਸਾਂ ਵਿੱਚ ਮਾਰਦੇ ਦੁੜੰਗੇ ਬਣੇ ਹਾਂ ਅੱਜ ਛੂਈ ਮੂਈ ਸਾਨੂੰ ਕੋਈ ਨਾ ਛੂਹੇ ਕਿਸਨੂੰ ਦਿਖਾਈਏ ਛੰਭ ਹੁਣ ਸੀਨੇ ਦੇ ਆਪਣੇ ਬਾਹਰ ਤਾਂ ਪੈਂਦੇ ਕਾਂ ਨੇ ਤੇ ਖਾਂਦੇ ਅੰਦਰ ਚੂਹੇ ਮੁੜ ਆਉਣ ਦੀ ਤੇਰੇ ਉਡੀਕ ਰਹੀ ਉਡੀਕ ਹੀ ਬੰਜਰ ਹੋ ਗਏ ਅਸੀਂ ਸੁੱਕੇ ਨੈਣਾਂ ਦੇ ਖੂਹੇ ਕਿਉਂ ਤੂੰ ਐਵੇਂ ਭਟਕਦੀ ਕੀ ਇਲਾਜ ਕਰਾਵਾਂ? ਕਿਵੇਂ ਤੈਨੂੰ ਚੈਨ ਦਿਵਾਵਾਂ ਦੱਸ ਮੇਰੀਏ ਰੂਹੇ? ________________________ 467
Discussions / Re: Ke tusi kise babe nu mande aa...?« on: June 13, 2012, 11:56:18 PM »
ਜੇ ਆਸਕ ਹੋਏਉ ਰੱਬ ਦਾ ਤੂੰ ਹੋਰ ਕਿਤੇ ਨਾ ਝਾਕ
ਤੈਨੂੰ ਕਾਫਿਰ-ਕਾਫਿਰ ਆਖਦੇ ਤੂੰ ਆਹੋ-ਆਹੋ ਆਖ ___________________________ 468
ਕਦਮ ਜਦ ਡਗਮਗਾਏ ਤਾਂ ਸਹਾਰੇ ਭਾਲਦੇ ਰਹਿਣਾ
ਇਹਨਾਂ ਤਪਦੇ ਥਲਾਂ 'ਚੋਂ ਵੀ ਕਿਨਾਰੇ ਭਾਲਦੇ ਰਹਿਣਾ ਹਨੇਰਾ ਵਧ ਰਿਹਾ ਹੈ ਵਕਤ ਨੂੰ ਅੱਜ ਲੋੜ ਚਾਨਣ ਦੀ ਕੋਈ ਚੰਦ ਜੇ ਨਾ ਲੱਭਿਆ ਤਾਂ ਸਿਤਾਰੇ ਭਾਲਦੇ ਰਹਿਣਾ ਜ਼ਮਾਨੇ ਜਦ ਵੀ ਪੁੱਛਿਆ ਤੁਰ ਗਏ ਪ੍ਰਦੇਸੀਆਂ ਬਾਰੇ ਭਰੇ ਸਿਰਨਾਵਿਆਂ ਦੇ ਜੋ ਪਿਟਾਰੇ ਭਾਲਦੇ ਰਹਿਣਾ ਇਹ ਮੰਨਿਆ ਕਿ ਤੁਹਾਡੀ ਸਾਗਰਾਂ ਨਾਲ ਦੋਸਤੀ ਗੂੜ੍ਹੀ ਮਗਰ ਮਹਿਫੂਜ਼ ਥਾਵਾਂ ਲਈ ਕਿਨਾਰੇ ਭਾਲਦੇ ਰਹਿਣਾ ਸੁਲਗਦੀ ਜੋ ਦਿਲਾਂ ਅੰਦਰ ਮੁਹੱਬਤ ਦੀ ਚਿਣਗ ਯਾਰੋ ਕਿਤੇ ਨਾ ਸ਼ਾਂਤ ਹੋ ਜਾਏ ਅੰਗਾਰੇ ਭਾਲਦੇ ਰਹਿਣਾ _________________________ 469
Shayari / ਮੈ ਤੇ ਮੈ,,,« on: June 13, 2012, 01:03:39 AM »
ਮੈ ,
ਕਦੇ ਠੀਕ ਹੁੰਦਾ ਸੀ, ਪਰ ਹੁਣ ਮੈ ਹਸਦਾ ਨਹੀ, ਕਿਓਕੇ ਮੇਰੀ ਜੁੰਡਲੀ ਨਹੀ ਹੈ , ਮੈ ਰੋਂਦਾ ਵੀ ਨਹੀ ਹਾਂ, ਕਿਓਕੇ ਸਿਰ ਰਖਣ ਨੂ , ਕੋਈ ਮੋਢਾ ਨਹੀ ਹੈ, ਬਸ ਚੁਪ ਰਹੰਦਾ ਹਾਂ , ਕਿਓ ਕੇ ਏਕ ਚੁਪ ਸੋ ਸੁਖ , ਪਰ ਮੇਰੇ ਅੰਦਰ ਕੁਝ, ਧੁਖਦਾ ਰਹੰਦਾ ਹੈ , ਇਕ ਦੀਮਕ ਜਿਹੀ, ਲਗੀ ਹੋਈ ਆ , ਅੰਦਰੋ ਅੰਦਰ ਸੁਲਗ ਰਹੀ ਹੈ , ਇਹ ਦੀਮਕ ਕੋਈ , ਲੀਵਰ ਕੇਂਸਰ ਨਹੀ , ਨਾ ਕੋਈ ਟੀ ਬੀ ਯਾ ਦਿਲ ਦਾ ਰੋਗ ਹੈ, ਬਸ ਧੁਖ ਦੀ ਪਈ ਹੈ ਪਤਾ ਨਹੀ ਕਦੋ ਇਹ ਲਕੜ ਦਾ, ਦਰਵਾਜਾ ਡਿਗ ਪਵੇ , ਚਕਨਾਚੂਰ ਹੋ ਜਾਵੇ ਫੇਰ ਮਿਤਰ ਵੀ ਆਉਣਗੇ ਇਹ ਦੀਮਕ ਦੇ ਕੀਟਾਣੁ ਵੀ ਫਰਕ ਇਹੀ ਹੋਵੇਗਾ , ਮਿਤਰ ਚੁਪ ਹੋਣ ਗੇ ਤੇ , ਇਹ ਕੀਟਾਣੁ ਨਬਰ ਬਨੋੰਗੇ ਪਰ ਅਸਲੀਅਤ ਤੋ ਦੁਰ, ਇਹ ਲਬੇ ਲਬੇ ਦਾਅਵੇ ਕਰਨ ਗੇ ਸਾਡਾ ਤਾ ਖਾਸ ਸੀ ਇਹ ਬਹੁਤ ਪਿਆਰਾ ਸੀ, ਤੇ ਮਿਲਣਸਾਰ ਸੀ ਇਹ ਬੜਾ ਨਿਘਾ ਸੁਭਾਆ ਸੀ ਬਸ ਚੰਦ ਕੁ ਦਿਨ ਗੱਲਾ ਹੋਣ ਗੀਆ, ਫੇਰ ਦੁਨਿਆ ਓਸੋ ਰਹੇ ਚਲ ਪਵੇ ਗੀ ਦੋਸਤ ਵੀ ਚੁਪ ਤੇ, ਓਹ ਵੀ ਚੁਪ ਹੋ ਜਾਣਗੇ _____________ 470
ਮੇਰੀ ਪਿਆਰ ਦੀ ਤਲਾਸ਼
ਖੌਰੇ ਕਿਥੇ ਮੁਕੇਗੀ , ਇਸ ਦਿਲ ਦੀ ਪਿਆਸ ਖੌਰੇ ਕਿਥੇ ਮੁਕੇਗੀ । ਜਿਸਮਾਂ ਦਾ ਪਿਆਰ ਤਾਂ ਹਰ ਕੋਈ ਏ ਪਾਉਣਾ ਚਾਹੁੰਦਾ ਪਾਕ ਰੂਹ ਦੀ ਤਲਾਸ਼ ਖੌਰੇ ਕਿਥੇ ਮੁਕੇਗੀ । ਮੇਰੀ ਪਿਆਰ ਦੀ ਤਲਾਸ਼ ਖੌਰੇ ਕਿਥੇ ਮੁਕੇਗੀ । ਮੰਦਿਰਾ ਤੇ ਮਸਜਿਦਾਂ ਚ' ਬੜੀ ਵਾਰ ਗਿਆ ਹਾਂ ਮੈਂ , ਉਸ ਰਬ ਦੀ ਤਲਾਸ਼ ਖੌਰੇ ਕਿਥੇ ਮੁਕੇਗੀ । ਮੇਰੀ ਪਿਆਰ ਦੀ ਤਲਾਸ਼ ਖੌਰੇ ਕਿਥੇ ਮੁਕੇਗੀ । ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਚ' ਬੜੀ ਦੇਰ ਤੋਂ ਮੱਸਿਆ ਜਹੇ ਹਨੇਰੇ ਨੇ ਇਕ ਚੰਨ ਵਾਲੀ ਆਸ ਖੌਰੇ ਕਿਥੇ ਮੁਕੇਗੀ । ਮੇਰੀ ਪਿਆਰ ਦੀ ਤਲਾਸ਼ ਖੌਰੇ ਕਿਥੇ ਮੁਕੇਗੀ । ਇਹਨਾ ਨੈਨਾ ਨੂੰ ਉਡੀਕ ਹਰ ਪਲ ਓਹਦੀ ਰਹਿੰਦੀ ਓਹਨੂੰ ਮਿਲਨੇ ਦੀ ਆਸ ਖੌਰੇ ਕਿਥੇ ਮੁਕੇਗੀ । ਮੇਰੀ ਪਿਆਰ ਦੀ ਤਲਾਸ਼ ਖੌਰੇ ਕਿਥੇ ਮੁਕੇਗੀ , ਇਸ ਦਿਲ ਦੀ ਪਿਆਸ ਖੌਰੇ ਕਿਥੇ ਮੁਕੇਗੀ । ___________ 472
Shayari / ਪਾਪਾ ਜੀ,,,« on: June 12, 2012, 08:51:18 PM »
ਪਾਪਾ ਜੀ,
ਅਜ ਸਵੇਰੇ ਤੁਸੀਂ , ਸਪਨੇ ਚ ਆਏ , ਸੋਡੇ ਮੋਡੇ ਤੇ ਸਿਰ ਰਖ ਰੋਇਆ , ਗਿਲੇ ਸ਼ਿਕਵੇ ਸਾਰੇ ਸੁਨਾਤੇ , " ਹਛਾ" ਬੋਲ ਕੇ ਤੁਸੀਂ, ਮੇਰੀ ਗਮਾ ਦੀ ਪੁਸ਼ਟੀ ਕਰਤੀ , ਮਨ ਹੋਲਾ ਹੋ ਗਿਆ, ਫੁਲ ਵਰਗਾ , ਬੋਝ ਲੈਹ ਗਿਆ , ਟਨਾ ਦਾ ਸਿਰ ਤੋ , ਜਦੋ ਤੁਸੀਂ ਆਖਿਆ , " ਕੋਈ ਨਾ ਸਬ ਠੀਕ ਹੋਜੂ", ਬਸ ਏਨਾ ਹੋਸਲਾ , ਇਕ ਬਾਪ ਹੀ ਦੇ ਸਕਦਾ ਹੈ , ਤਾਹੀਓ ਤਾ ਲੋਕ ਬਾਪ ਨੂ, ਇਕ ਛਤਰੀ ਕਹੇਂਦੇ ਹਨ | ਮੇਰੀ ਤਾ ਇਹ, ਛਤਰੀ ਵੀ ਉਡ ਗਈ ਹੈ , ਪਰ ਤੇਰੇ ਸਪਨਿਆ ਦਾ, ਸਹਾਰਾ ਹੀ ਕਾਫੀ ਹੈ ਮੇਨੂ ਇਹ ਜਿੰਦਗੀ ਦੇ ਗਮਾ ਦੇ ਸਮੁੰਦਰ ਚੋ ਨਿਕਲਣ ਲਈ | ________________ 473
Shayari / ਮੇਰਾ ਬਚਪਨ,,,« on: June 12, 2012, 10:12:54 AM »
ਮਰਜ਼ੀ ਹੁੰਦੀ ਸੀ ਜਿਨੂੰ ਮਰਜ਼ੀ ਉਡਾਵਾਂ
ਖੇਡਦਾ ਸੀ ਜਦ ਮੈਂ ਚਿੜੀ ਉਡ ਕਾਵਾਂ ਪਹਿਲਾਂ ਉੜੀ ਚਿੜੀ ਤੇ ਫੇਰ ਤੋਤਾ ਉੜਿਆ ਘੋੜਾ ਵੀ ਉਡਾਇਆ ਅਸੀਂ ਫੇਰ ਬੋਤਾ ਉੜਿਆ ਹਥ ਜੋੜਕੇ ਫੇਰ ਪੈਦੀਆਂ ਸੀ ਮਾਰਾਂ ਖੇਡਦਾ ਸੀ ਜਦ ਮੈਂ ਚਿੜੀ ਉਡ ਕਾਵਾਂ ਦੋੜ ਕੇ ਫੜਦਾ ਸੀ ਜਦ ਕੁਕੜੀ ਮੈਂ ਘੁੰਮਦੀ ਸੀ ਸੱਜੇ ਡਿਗ ਜਾਂਦਾ ਸੀ ਖੱਬੇ ਮੈਂ ਓਹ ਦਿਨ ਮੁੜਕੇ ਨਹੀਂ ਹੁਣ ਆਣਾ ਖੇਡਦਾ ਸੀ ਜਦ ਮੈਂ ਚਿੜੀ ਉਡ ਕਾਵਾਂ ਯਾਦ ਹੈ ਖੁਸ਼ਬੂ ਜੋ ਮੈਡਮ ਲਗਾਉਂਦੀ ਸੀ ਪਹਿਲਾ ਓਹ ਦਿਨ ਸੀ ਤੇ ਚੁਪ ਓਹ ਕਰਾਉਂਦੀ ਸੀ ਖਾਣਾ ਬਦਾਣਾ ਤੇ ਚੁਪ ਹੋ ਜਾਣਾ ਖੇਡਦਾ ਸੀ ਜਦ ਮੈਂ ਚਿੜੀ ਉਡ ਕਾਵਾਂ ਪੈਂਦੇ ਭੁਲੇਖੇ ਨੇ ਬਚਪਨ ਦੇ ਅੱਜ ਵੀ ਯਾਦ ਕਰਾਂ ਬਚਪਨ ਨੂ ਮੈਂ ਜਦ ਵੀ ਲਭਦਾਂ ਹਾਂ ਅੱਜ ਬਚਪਨ ਦੀਆਂ ਰਾਹਾਂ ਖੇਡਦਾ ਸੀ ਜਦ ਮੈਂ ਚਿੜੀ ਉਡ ਕਾਵਾਂ ਹਰ ਸਾਲ ਛੁਟੀਆਂ ਚ ਨਾਨਕੇ ਆਕੇ ਫੜਦਾ ਸੀ ਜੁਗਨੂੰ ਰਾਤਾਂ ਨੂ ਜਾਕੇ ਬਚਪਨ ਦੀ ਯਾਦ ਦਸ ਕਿਦਾਂ ਭੁਲਾਵਾਂ ਖੇਡਦਾ ਸੀ ਜਦ ਮੈਂ ਚਿੜੀ ਉਡ ਕਾਵਾਂ ਆਕੇ ਸਕੂਲੋਂ ਬਸ ਖੇਡਦਾ ਸੀ ਬਾੰਟੇ ਪੈਂਦੇ ਸੀ ਝਿੜਕੇ ਤੇ ਖਾਂਦਾਂ ਸੀ ਚਾੰਟੇ ਕੰਨ ਫੜਕੇ ਕਰਦਾ ਸੀ ਫੇਰ ਮਾੰ - ਮਾੰ ਖੇਡਦਾ ਸੀ ਜਦ ਮੈਂ ਚਿੜੀ ਉਡ ਕਾਵਾਂ ____________________ 474
ਗੱਲ ਕਰਨ ਨੂੰ ਜਦ ਜੀ ਕਰੇ ਮੈਂ ਤੂੰ ਬਣ ਜਾਂਦਾਂ ਹਾਂ
ਅਖੀਆਂ ਦੇ ਹੰਜੂ ਪੀ ਕੇ ਮੈਂ ਉੱਤੋਂ ਮੁਸ੍ਕਾਂਦਾ ਹਾਂ ਸਫਰਾਂ ਦੇ ਵਿਚ ਮੈਂ ਕਦੇ ਥਕਿਆ ਨਾ ਇਸ ਕਰਕੇ ਲਗਦਾ ਹੈ ਗੱਲ ਕਰਦਾ ਤੇਰੇ ਨਾਲ ਮੈਂ ਜਾਂਦਾਂ ਹਾਂ ਤੇਰਾ ਸਵਾਲ ਵੀ ਮੈਂ ਹਾਂ ਮੈਂ ਹੀ ਜਵਾਬ ਹਾਂ ਆਪਣੇ ਹੀ ਬੁਣੇ ਜਾਲ ਵਿਚ ਮੈਂ ਖੁਦ ਘਿਰ ਜਾਂਦਾਂ ਹਾਂ ਇਹ ਧੁੱਪ ਕਦੇ ਹੈ ਸਾੜਦੀ ਕਦੇ ਨਿਘ ਇਹ ਦਿੰਦੀ ਹੈ ਮੌਸਮ ਹੈ ਯਾ ਫਿਰ ਆਦਤਨ ਧੋਖਾ ਖਾ ਜਾਂਦਾ ਹਾਂ ਵਕ਼ਤ ਨੇ ਦਿੱਤਾ ਸਾਥ ਕਦੇ ਕੱਲਾ ਤੁਰਿਆਂ ਮੈਂ ਇਸ ਉਲਝੀ ਦੁਨੀਆ ਵਿਚ ਕਦੇ ਸੁਪਨੇ ਸੁਲ੍ਝਾਂਦਾ ਹਾਂ _____________________________ 475
ਅੱਜ ਅਸੀ ਆਖਦੇ ਹਾਂ |
ਕਿ ਏਨੀ ਤਬਾਹੀ ਮਚਾਉਣ ਵੇਲੇ, ਐਨਾ ਕਹਿਰ ਬਰਪਾਉਣ ਵੇਲੇ, ਤੇ ਬੰਦਿਆ ਦੇ ਬੰਦੇ ਮਕਾਉਣ ਵੇਲੇ, ਜਿਹੜੀ ਤੜਫਾ-ਤੜਫਾ ਕੇ ਮਾਰ ਰਹੀ ਸੀ, ਕੀ ਉਹ ਕੁਦਰਤ ਹੀ ਸੀ ? ਪਰ ਸਾਇਦ ਅਸੀ ਭੁੱਲ ਗਏ | ਕੀ ਐਨੇ ਰੁੱਖ ਮਕਾਉਣ ਵੇਲੇ, ਬੰਬ ਗੋਲੀਆ ਬਣਾਉਣ ਵੇਲੇ, ਐਨੀ ਅੱਗ ਵਰਸਾਉਣ ਵੇਲੇ, ਜਿਹੜੀ ਤੜਫ-ਤੜਫ ਕੇ ਮਰ ਰਹੀ ਸੀ, ਉਹ ਵੀ ਕੁਦਰਤ ਹੀ ਸੀ || _______________ 476
Shayari / ਦਿਲ ਮੇਰੇ ਚੋਂ,,,« on: June 11, 2012, 11:24:52 PM »
ਦਿਲ ਮੇਰੇ 'ਚੋਂ ਲਾਟ ਜੋ ਉੱਠਦੀ,
ਤੇਰੇ ਨਾਮ ਦੀ ਲੋਅ ਕਰਦੀ ਫੱਟ ਹਿਜਰ ਦਾ ਡੂੰਘਾ ਦਿਲ ਤੇ, ਜ਼ਿੰਦ ਨਈਂ ਮੇਰੀ ਹੁਣ ਜਰਦੀ ________________ 478
Shayari / ਦੁਨੀਆਂ ਤੇ ਪਰਛਾਵਾਂ,,,« on: June 11, 2012, 10:00:05 PM »
ਤੇਰੇ ਨੈਣਾਂ 'ਚਿ ਅੱਜ ਉਤਰ ਜਾਣ ਨੂੰ ਦਿਲ ਕਰਦਾ,
ਤੇਰੇ ਬਾਝੋਂ ਸੱਜਣਾ ਮੇਰਾ ਜੀਅ ਮਰਦਾ ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਵਾਂਗ ਝਨਾਂ ਦੇ ਮੈਨੂੰ ਅੱਜ ਲੱਗਦੀ, ਦਿਲ ਮੇਰਾ ਤਾਂ ਡੁੱਬਦਾ, ਡੁੱਬਦਾ ਹੈ ਤਰਦਾ ਮਨ ਚਾਹੁੰਦਾ ਏ ਤੈਨੂੰ ਬੱਸ ਵੇਖੀਂ ਜਾਵਾਂ, ਤੇਰੇ ਦਿਲ ਵਿੱਚ ਬਣ ਕੇ ਪੰਛੀ ਘਰ ਪਾਵਾਂ ਇਸ ਦੁਨੀਆਂ ਤੋਂ ਦੂਰ ਕਿਤੇ ਚਲ ਜਾ ਵਸੀਏ, ਦੋ ਦਿਲਾਂ ਦਾ ਝੱਲਦੀ ਨਾ ਇਹ ਪਰਛਾਵਾਂ। _______________________ 479
Shayari / ਧੀਆਂ ਨੂੰ ਮਾਰੋ ਨਾ,,,« on: June 11, 2012, 10:17:57 AM »
ਮਾਰੋ ਨਾ ਮਾਰੋ ਲੋਕੋ! ਧੀਆਂ ਨੂੰ ਮਾਰੋ ਨਾ।
ਖ਼ੂਨ ਦੇ ਨਾਲ ਇਹਦੀ ਡੋਲੀ ਸ਼ਿੰਗਾਰੋ ਨਾ। ਕੰਜਕਾਂ ਨੂੰ ਪੂਜਦੇ ਨੇ ਸੰਤ ਮਹਾਤਮਾ । ਇਹਨਾ \'ਚ ਵਸਦਾ ਹੈ ਸਚਾ ਪ੍ਰਮਾਤਮਾ । ਦੁਖੀ ਨਾ ਕਰੋ ਕਦੇ ਧੀਆਂ ਦੀ ਆਤਮਾ ਆਪਣੀ ਹੀ ਕੁੱਲ ਦਾ ਕਰਿਉ ਨਾ ਖਾਤਮਾ। ਦਾਜ ਦੀ ਅੱਗ ਵਿਚ ਇਨ੍ਹਾ ਨੂੰ ਸਾੜੋ ਨਾ, ਮਾਰੋ ਨਾ ਮਾਰੋ ਲੋਕੋ ! ਧੀਆਂ ਨੂੰ ਮਾਰੋ ਨਾ। ਉੱਚਾ ਤੇ ਸੁੱਚਾ ਲੋਕੋ! ਧੀਆਂ ਦਾ ਦਾਨ ਹੈ। ਭੈਣਾ ਦੀ ਰੱਖੜੀ ਤਾਂ ਵੀਰਾ ਦੀ ਸ਼ਾਨ ਹੈ। ਨਾਰੀ ਦੇ ਨਾਲ ਸਾਰਾ , ਵਧਿਆ ਜਹਾਨ ਹੈ ਏਸੇ ਲਈ ਨਾਰੀ ਲੋਕੋ! ਜੱਗ ਤੇ ਮਹਾਨ ਹੈ। ਇਨ੍ਹਾਂ ਤੇ ਐਵੇਂ ਤੁਸੀਂ, ਕਹਿਰ ਗੁਜ਼ਾਰੋ ਨਾ, ਮਾਰੋ ਨਾ ਮਾਰੋ ਲੋਕੋ ! ਧੀਆਂ ਨੂੰ ਮਾਰੋ ਨਾ। ਧੀਆਂ ਨੂੰ ਪਿੱਛੇ ਤੁਸੀਂ ਰਖਿਆ ਬੇਸ਼ਕ ਹੈ। ਪੁੱਤਰਾਂ ਵਾਂਗ ਇਹਨੂੰ ਜੀਊਣ ਦਾ ਹੱਕ ਹੈ। ਧੀਆਂ ਧਿਆਣੀਆਂ ਮਨੁੱਖ਼ਤਾ ਦਾ ਨੱਕ ਹੈ, ਘਰ ਨੂੰ ਬਣਾਉਂਦੀਆਂ ਧੀਆਂ ਅਣਥੱਕ ਹੈ। ਸ਼ੋਸ਼ਨਾ ਵਿਚ ਏਹਦੀ ਮਿੱਟੀ ਨੂੰ ਉਭਾਰੋ ਨਾ, ਮਾਰੋ ਨਾ ਮਾਰੋ ਲੋਕੋ ! ਧੀਆਂ ਨੂੰ ਮਾਰੋ ਨਾ। ਧੀਆਂ ਦੇ ਵੈਣ ਪੈਂਦੇ ਸੁਣੇ ਤਾਂ ਜਾਂਦੇ ਨਹੀਂ। ਧੀਆਂ ਦੀ ਸੌਂਹ ਲੋਕੀਂ ਕਦੇ ਵੀ ਖਾਂਦੇ ਨਹੀਂ। ਧੀਆਂ ਦੀ ਘੋੜੀ ਵੇਖੋ! ਗਾਇਕ ਵੀ ਗਾਂਦੇ ਨਹੀਂ, ਧੀਆਂ ਦੀ ਲੋਹੜੀ ਕਿਉਂ ਮੱਾਪੇ ਮਨਾਂਦੇ ਨਹੀਂ। ਇਨ੍ਹਾਂ ਦੀ ਆਬਰੂ ਨੂੰ , ਬਹੁਤਾ ਵੰਗਾਰੋ ਨਾ, ਮਾਰੋ ਨਾ ਮਾਰੋ ਲੋਕੋ ! ਧੀਆਂ ਨੂੰ ਮਾਰੋ ਨਾ। ਸਾਰਾ ਸੰਸਾਰ ਉਪਜੇ, ਇਹਨਾ ਦੀ ਕੁੱਖ ਤੋਂ। ਆਸ ਨਹੀ ਹੁੰਦੀ ਲੋਕੋ , ਸਿੰਬਲ ਦੇ ਰੁੱਖ਼ ਤੋਂ। ਮੁੱਕਤੀ ਦਵਾਉਂਦੀਆਂ ਨੇ ਜੀਵਨ ਦੇ ਦੁੱਖ ਤੋਂ, ਸੁੱਖ ਦੀ ਅਰਦਾਸ ਨਿਕਲੇ ਧੀਆਂ ਦੇ ਮੁੱਖ ਤੋਂ। ਰੇਤਾ ਦੇ ਘਰ ਯਾਰੋ ਭੁੱਲ ਕੇ ਉਸਾਰੋ ਨਾ, ਮਾਰੋ ਨਾ ਮਾਰੋ ਲੋਕੋ ! ਧੀਆਂ ਨੂੰ ਮਾਰੋ ਨਾ। _________________________ 480
Shayari / ਧਰਤ ਕਨੇਡਾ,,,« on: June 11, 2012, 02:14:14 AM »
ਧਰਤ ਕਨੇਡਾ ਐਸੀ ਜਿਸ ਦੇ, ਫੁੱਲਾਂ ਵਿੱਚ ਖ਼ੁਸ਼ਬੋ ਹੀ ਨਹੀਂ।
ਗ਼ੈਰਾਂ ਨਾਲ ਤਾਂ ਹੋਣਾ ਕੀ ਏ? ਸਕਿਆਂ ਨਾਲ ਵੀ ਮੋਹ ਹੀ ਨਹੀਂ। ਸਿੱਲ੍ਹੇ ਸਿੱਲ੍ਹੇ ਮੌਸਮ ਵਰਗੇ, ਜਿਸਮ ਵੀ ਸਿੱਲ੍ਹੇ ਹੋ ਗਏ ਨੇ, ਹਰ ਦਿਲ ਮੈਨੂੰ ਧੁਖਦਾ ਦਿਸਿਆ, ਮੱਚਦੀ ਕੋਈ ਲੋਅ ਹੀ ਨਹੀਂ। ਖੰਡ ਲਪੇਟੇ ਮਹੁਰੇ ਵਰਗੇ, ਮੁਖੜੇ ਹਰ ਥਾਂ ਫਿਰਦੇ ਨੇ, ਬੁੱਲ੍ਹਾਂ ਦੀ ਮੁਸਕਾਨ ਦੇ ਹੇਠੋਂ, ਫਿਕਰਾਂ ਦੀ ਕਨਸੋ ਹੀ ਨਹੀਂ। ਸਿਰ ਤੇ ਰੱਖਦਾ ‘ਹੈਟ’ ‘ਸਨੋਅ’ ਦੀ, ਤਹਿ ‘ਚੇ ਛੁਪਿਆ ਲਾਵਾ ਹੈ, ਆਦਮ ਹੈ ਜਾਂ ਇਹ ਹੈ ਪਰਬਤ, ਇਸ ਗੱਲ ਦੀ ਤਾਂ ਥਹੁ ਹੀ ਨਹੀਂ। ਮਹਿਕ ਵਿਹੂਣੇ ਫੁੱਲਾਂ ਵਿੱਚ ਦੱਸ, ਕਿੰਨਾ ਚਿਰ ਉਹ ਜਿਉਣਗੀਆਂ? ਤਿਤਲੀਆਂ ਨੂੰ ਖ਼ਬਰ ਕੀ ਹੋਣੀ? ਮਾੜੀ ਜਹੀ ਕਨਸੋ ਵੀ ਨਹੀਂ। ਫੁੱਲਾਂ ਦੀ ਸੰਭਾਲ਼ ਨਾ ਹੋਵੇ, ਮਾਲੀ ਬੇਵੱਸ ਹੋ ਗਏ ਨੇ, ਪੱਛਮੀ ਮੁਲਕਾਂ ਦੀ ਮਿੱਟੀ ਵਿੱਚ, ਮਮਤਾ ਭਰਿਆ ਮੋਹ ਹੀ ਨਹੀਂ। ਖੁਸ਼ੀਆਂ ਦੇ ਸਮੇਂ ਹਰ ਕੋਈ ਇੱਥੇ, ਆਪਣਾ ਬਣ ਬਣ ਬਹਿੰਦਾ ਏ, ਦੁੱਖ ਵੇਖ ਕੇ ਵਿੱਚ ਕਲੇਜੇ, ਪੈਂਦੀ ਕਿਸੇ ਦੇ ਖੋ ਹੀ ਨਹੀਂ। ਐਂਵੇ ਗਿਲਾ ਹੈ ਕਲਮ ਤੇਰੀ ਨੂੰ, ‘ਡਾਲਰ’ ਦੇ ਕਿਉਂ ਲਿਖੇ ਖ਼ਿਲਾਫ਼? ਘਰ ਆਏ ਨੂੰ ਦੇਵੇ ਨਿੱਘ ਜੋ, ਇਸ ਵਰਗੀ ਤਾਂ ਕੋਈ ਭੋਂ ਹੀ ਨਹੀਂ। ___________________________________ |