ਉਦੋਂ ਤੇਰੇ ਹੌਕਿਆਂ ਦਾ ਪੂਰਾ ਮੁੱਲ ਪੈਦਾ ਜਿੰਦੇ
              ਹੁਣ ਰੋਇਆਂ ਬਣਦਾ ਕੀ ਕੰਧਾਂ ਦੇ ਨਾਲ ।
 
              ਟੁਟਦੇ ਨਹੀ ਰਿਸਤੇ ਉਹ ਕਬਰਾਂ ਤਾਈਂ ਜਾਂਦੇ ਨੇ
              ਗੰਡੇ ਜੋ ਮੋਹ ਦਿਆਂ ਤੰਦਾਂ ਦੇ ਨਾਲ ।

              ਬਸ ਇੱਕ ਫੁੱਲ ਲੈ ਕੇ ਚਲਾ ਜਾਂਈ ਉੱਥੇ
              ਬਣਨਾ ਨਹੀ ਕੁੱਝ ਮਾਰੂ ਸੰਦਾਂ ਦੇ ਨਾਲ

              ਸੀਨੇ ਲੱਗ ਜਾਂਵੀ ਆਪੇ ਦਿਲ ਵਾਲੀ ਖੁਲ ਜਾਂਣੀ
              ਜਿਹੜੀ ਹੁਣ ਖੁਲਣੀ ਨਹੀ ਦੰਦਾਂ ਦੇ ਨਾਲ

              ਸੌਖੀ ਨਹੀ ਛੁੱਟਣੀ ਇਹ ਜਿੰਦ ਤੇਰੀ
              ਥਾਂ ਥਾਂ ਪਰੋਈ ਜੋ ਫੰਦਾਂ ਦੇ ਨਾਲ

              ਸਿੱਖ ਯਾਰਾਂ ਤੂੰ ਵੀ ਹੱਕ ਵਾਲੀ ਖਾਂਣੀ
              ਬੜੀ ਮਾੜੀ ਹੁੰਦੀ ਮਸੰਦਾਂ ਦੇ ਨਾਲ

               ਜ੍ਹੀਦੇ ਮਨੋ ਸੂਰਜਾਂ ਤੋਂ ਮੁਕਿਆਂ ਨਹੀ ਨੇਰਾ
              ਚਾਨਣ ਕੀ ਹੋਣੈ ਉਹਨੂੰ ਚੰਦਾਂ ਦੇ ਨਾਲ
              _____________________

ਹਿਜ਼ਰ ਤੇਰੇ 'ਚ
ਰਾਤ ਭਰ ਜਾਗਦੇ ਰਹੇ
ਪਾ ਕੇ ਨੈਣਾਂ ਦਾ ਨੀਰ
ਦੀਵੇ ਯਾਦਾਂ ਦੇ ਬਾਲਦੇ ਰਹੇ
ਡੁੱਬ ਕੇ ਸਾਗਰ 'ਚ ਗਮ ਦੇ
ਖੂੰਜੇ ਕਮਰੇ ਦੇ ਤਾਰਦੇ ਰਹੇ
ਹਿਜ਼ਰ ਤੇਰੇ 'ਚ   
ਭੁਲਾਇਆ ਵੀ ਨਾ ਭੁਲਦਾ
ਤੇਰਾ ਚਾਨਣ ਮੁਨਾਰਾ ਚਿਹਰਾ
 ਮੁੱਖ ਤੇਰੇ ਉੱਪਰ ਅੱਖੀਆ
ਦਿੰਦੀਆਂ ਸੀ ਪਹਿਰਾ
ਉਜੜੇ ਆਪਣੇ ਅਸ਼ੀਆਣੇ
ਨੂੰ ਚੁੱਕ ਚੁੱਕ ਅੱਡੀਆਂ
ਤਾੜਦੇ ਰਹੇ       
ਹਿਜ਼ਰ ਤੇਰੇ 'ਚ………
ਹਾਸੇ ਕਦੋ ਹੌਕੇ ਬਣ ਗਏ
ਕੀਤੇ ਕੌਲ ਕਰਾਰ ਕਿਉ
ਤੈਨੂੰ ਭੁੱਲ ਗਏ
ਇਹ ਕਿਆਸ ਬੇਹਿਸਾਬ
ਰਾਤ ਭਰ ਮਾਰਦੇ ਰਹੇ
ਨੈਣਾਂ ਤੇ ਜੰਮੀ
ਠੰਡੀ ਯੱਖ ਹਟਾਉਦੇ ਰਹੇ
ਹਿਜ਼ਰ ਤੇਰੇ 'ਚ
 ਹੰਝੂ ਅੱਖੀਆਂ ਤੋ ਕਿਰ ਕੇ
ਰਸਤਾ ਦਿਲ ਤਕ ਬਣਾਉਦੇ ਰਹੇ
ਕਾਰਵਾਂ ਯਾਦਾਂ ਦਾ
ਉਸ ਤੇ ਚਲਾਉਦੇ ਰਹੇ
ਗਮਾਂ ਦੀ ਸੋਹਣੀ ਨੂੰ
ਅਸੀ ਮਾਸ ਦਿਲ ਦਾ
ਖਵਾਉਦੇ ਰਹੇ
ਹਿਜ਼ਰ ਤੇਰੇ 'ਚ
ਰਾਤ ਭਰ ਜਾਗਦੇ ਰਹੇ
____________

ਪਤਲਾ ਹੈ ਜਾਂ ਭਾਰਾ ਹੈ,
ਇੱਥੇ ਕੌਣ ਵਿਚਾਰਾ ਹੈ।
ਵਲੀਆਂ ਦੀ ਇਸ ਨਗਰੀ ਵਿੱਚ
ਕਰੋ ਨਾ ਗੱਲ ਤਮੀਜ਼ਾਂ ਦੀ,
ਜਿਸਨੂੰ ਵੇਖੋ ਉਸਦਾ ਹੀ
ਚੜ੍ਹਿਆ ਹੋਇਆ ਪਾਰਾ ਹੈ।
ਸਾਡੇ ਵਰਗੇ ਫੱਕਰਾਂ ਦਾ
ਤੈਨੂੰ ਤਾਂ ਕੋਈ ਘਾਟਾ ਨਹੀਂ,
ਸਾਡਾ ਤਾਂ ਪਰ ਤੇਰੇ ਬਿਨ
ਹੋਣਾ ਨਹੀਂ ਗੁਜ਼ਾਰਾ ਹੈ।
ਮੌਤੇ ਅੱਜ ਬੱਸ ਮੁੜ ਜਾ ਤੂੰਂ
ਫਿਰ ਜਦੋਂ ਜੀ ਆ ਜਾਂਵੀਂ,
ਅੱਜ ਤਾਂ ਸਾਡੇ ਸੱਜਣਾਂ ਨੇ
ਆਉਣ ਦਾ ਲਾਇਆ ਲਾਰਾ ਹੈ।
ਫਿਰ ਲਾਲ ਹੋਣ ਨੂੰ ਫਿਰਦੇ ਨੇ
ਪਾਣੀ ਪੰਜ ਦਰਿਆਵਾਂ ਦੇ,
ਕਿਸ ਨੇ ਅੱਗ ਲਗਾਈ ਹੈ
ਕਿਸ ਚੰਦਰੇ ਦਾ ਕਾਰਾ ਹੈ।
ਰੱਬ ਦੇ ਘਰਾਂ ਵਿੱਚੋਂ ਹੀ
ਰੱਬ ਹੈ ਅਜਕੱਲ੍ਹ ਗਾਇਬ ਹੋਇਆ,
ਪੰਡਿਤ, ਭਾਈ, ਮੁੱਲਾਂ ਨੂੰ
ਰੱਬ ਤੋਂ ਧਰਮ ਪਿਆਰਾ ਹੈ।
ਸਾਨੂੰ ਤੂੰ ਗੁਨਾਹਗਾਰ ਕਿਹਾ
ਤੇਰਾ ਇਹ ਅਹਿਸਾਨ ਬੜਾ,
ਤੁਸੀ ਉਥੇ ਮਹਿਲ ਉਸਾਰ ਰਹੇ,
ਜਿੱਥੇ ਸਾਡਾ ਢਾਰਾ ਹੈ।
_____________

ਖੁਦਕੁਸ਼ੀ ਬੁਝਦਿਲੀ ਹੈ
ਅਵਾਮ ਲਈ ਖੜਨਾ
ਹੱਕਾਂ ਲਈ ਲੜਨਾ
ਲੜਦਿਆਂ ਮਰਨਾ ਜ਼ਿੰਗਦੀ ਹੈ
ਕਿਰਤੀ ਹੱਡਾਂ ਚ ਵੀ
ਕਿਉਂ ਬੈਠ ਗਈ ਆਲਸ
ਹੱਕਾਂ ਦੀ ਆਵਾਜ਼ ਕਿਉਂ ਪੈ ਗਈ ਮੱਧਮ
ਹਰ ਚਿਹਰਾ ਹੋ ਗਿਆ
ਵੇ ਵਕਤਾ
ਦੇਸ਼ ਦਾ ਨੇਤਾ
ਕਿਸੇ ਹੋਰ ਦੁਨੀਆਂ ਚ ਵੱਸਦਾ ਹੈ
ਹੱਸਦਾ ਹੈ
ਲੋਕਾਈ ਨੂੰ ਲਗਾਤਾਰ ਡੱਸਦਾ ਹੈ ।
ਆਤਮ ਹੱਤਿਆ ਹੱਲ ਨਹੀਂ
ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਦਾ
ਕਿ ਚੱਲੋ ਤੁਰੋ
ਚੁੱਕੋ ਪਰਚਮ
ਲਹਿਰਾਓ ਹਵਾ ਵਿਚ
ਪਰਚਮ ਖੁਦ ਗਾਏਗਾ
ਬਰਾਬਾਰਤਾ ਦੇ ਸਮਾਜ ਦਾ ਗੀਤ
ਵਿਖੇਗਾ ਹਰ ਚਿਹਰੇ ਤੇ ਖੁਸ਼ੀ ਦਾ ਸੰਗੀਤ
ਕੀ ਹਿੰਮਤ ਧਾੜਵੀ ਦੀ
ਕਿ ਕਦਮ ਹੀ ਰੱਖ ਜਾਏ
ਇਸ ਸਰਜਮੀਂ ਤੇ
ਅੰਦਰੋਂ ਹੀ ਪੈਦਾ ਹੋ ਗਏ ਧਾੜਵੀ
ਧਾੜਵੀ ਜੋ ਦੇਸ਼ ਦੇ ਰਾਖੇ ਕਹਉਂਦੇ ਰਹੇ
ਆਓ
ਇਤਿਹਾਸ਼ ਦੇ ਪੰਨੇ ਫਰੋਲੀਏ
ਪੰਨਿਆਂ ਚੋਂ
ਅੱਗ ਦੀ ਚਿਣਗ ਢੋਲੀਏ
ਤੇ ਦਸੀਏ
ਨਾਇਕ ਕੌਣ ਨੇ
ਤੇ ਨਾਇਕ ਕਦੇ ਵੀ
ਖੁਦਕੁਸ਼ੀ ਨਹੀਂ ਕਰਦੇ
ਉਹ ਤੱਤੀਆਂ ਹਵਾਵਾਂ ਖਿਲਾਫ
ਖੜਦੇ ਨੇ ਤੇ ਲੜਦੇ ਨੇ
ਲੜਦਿਆਂ ਮਰਦੇ ਨੇ
ਖੁਦਕੁਸ਼ੀ ਬੁਝਦਿਲੀ ਹੈ ।
_____________

ਬਹਾਰਾਂ ਨੇ ਵੀ ਲੁੱਟਣਾ ਹੈ, ਖਿਜ਼ਾਵਾਂ ਨੇ ਵੀ ਲੁੱਟਣਾ ਹੈ,

ਕਿਆਮਤ ਰੋਜ਼  ਆਏਗੀ, ਜਦੋਂ ਤੱਕ ਲੋਕ ਸੁੱਤੇ ਨੇ।
___________________________

ਇੱਕ ਗਰੀਬ ਦੇ ਘਰ ਅੱਜ ,
ਧੀ ਜੰਮੀ ਤੇ ਮਾ ਰੋਈ।
ਕਹਿੰਦੀ ਇੱਕ ਜਣੇਪੇ ਪੀੜ ਮਾਰੀਆ,
ਉੱਤੋ ਇਹ ਹੈ ਪੱਥਰ ਹੋਈ।
ਨਾਮ ਬਚਨਾ ਸੀ ਪਿਉ ਦਾ,
ਜਿਹੜਾ ਕਰਦਾ ਸੀ ਮਜਦੂਰੀ।
ਜੇਠ ਹਾੜ ਪਸੀਨਾ ਡੋਲ ਦਾ,
ਫਿਰ ਵੀ ਰੋਟੀ ਨਾ ਹੁੰਦੀ ਪੂਰੀ।
ਉਹਨੂੰ ਫਿਕਰ ਸੀ ਗਰੀਬ ਦੀ ਧੀ ਤੇ,
ਮੈਲੀ ਅੱਖ ਰੱਖਦਾ ਹਰ ਕੋਈੌ।
ਇਕੱ ਗਰੀਬ ਦੇ ਘਰ ਅੱਜ ,
ਧੀ ਜੰਮੀ ਤੇ ਮਾ ਰੋਈ।
ਜਿਹੜੀ ਵਿੱਚ ਜਹਾਨ ਦੇ ਆਈ ਸੀ,
ਉਹਦਾ ਨਾਮ ਤਾ ਰੱਖਣਾ ਸੀ।
ਇਹ ਉਹਨਾ ਦੀ ਮਜਬੂਰੀ ਸੀ,
ਢਿੱਡ ਆਪਣਾ ਵੀ ਤਾ ਡੱਕਨਾ ਸੀ।
ਕਹਿੰਦੇ ਬੜਾ ਦੁਖਾਵਾ ਪਲ ਇਹ,
ਜੀਦੇ ਬੀਤੇ ਜਾਣੇ ਸੋਈ।
ਇਕੱ ਗਰੀਬ ਦੇ ਘਰ ਅੱਜ ,
ਧੀ ਜੰਮੀ ਤੇ ਮਾ ਰੋਈ।
ਕਦੇ ਪੈਰਾ ਦੇ ਸਹਾਰੇ ਤੇ,
ਕਦੇ ਗੋਡੇ ਘਸੀੜ ਕੇ ਚੱਲਦੀ।
ਕਦੇ ਵਾਗ ਚਾਬੀ ਦੇ ਬਾਦਰ ਦੇ,
ਮਾਰ ਤਾੜੀਆ ਹੱਲਦੀ।
ਕੱਚੇ ਵਿਹੜੇ ਦੇ ਵਿੱਚ ਵੇਖੋ,
ਫੁੱਲ ਵੰਡਦਾ ਖੁਸ਼ਬੋਈ।
ਇਕੱ ਗਰੀਬ ਦੇ ਘਰ ਅੱਜ ,
ਧੀ ਜੰਮੀ ਤੇ ਮਾ ਰੋਈ।
ਬਚਪਨ ਦੇ ਦਿਨ ਗੁਜਰ ਗਏ,
ਪੈਰ ਧਰੀਆ ਵਿੱਚ ਜਾਵਾਨੀ ਦੇ।
ਨਾ ਸਿਰੋ ਦੁਪੱਟਾ ਲਹਿੰਦਾ ਕਦੇ,
ਨਾ ਮਣਕੇ ਦਿਸਣ ਗਾਨੀ ਦੇ।
ਲੱਖ ਖੁਆਇਸ਼ਾ ਸਿਨੇ ਦੇ ਵਿੱਚ,
ਨਿਮਾਣੀ ਫਿਰੇ ਲੋਕੋਈ।
ਇਕੱ ਗਰੀਬ ਦੇ ਘਰ ਅੱਜ ,
ਧੀ ਜੰਮੀ ਤੇ ਮਾ ਰੋਈ।
ਸੁਣੀਆ ਉਹਨੂੰ ਵੇਖਣ ਨੂੰ,
ਆਈਆ ਵਲੈਤਾ ਵਾਲਾ।
ਉਮਰ ਵੀ ਉਹਦੀ ਅਧਖੜ ਸੀ,
ਤੇ ਰੰਗ ਦਾ ਸੀ ਸ਼ਾਹ ਕਾਲਾ।
ਪੈਸੇ ਦੀ ਚਮਕ ਅੱਗੇ,
ਕਾਗਲੀ ਬੇਬਸ ਹੋਈ।
ਇਕੱ ਗਰੀਬ ਦੇ ਘਰ ਅੱਜ ,
ਧੀ ਜੰਮੀ ਤੇ ਮਾ ਰੋਈ।
ਉਹ ਕਹਿੰਦੀ ਸੁਣ ਵੇ ਬਾਬਲਾ,
ਨਾ ਐਨਾ ਕਹਿਰ ਗੁਜਾਰ।
ਕਿ ਕੁਝ ਚਿਰਾ ਨੂੰ ਰੰਡੀ ਹੋਵਾ,
ਇਦੋ ਪਹਿਲਾ ਦੇ ਤੂੰ ਮਾਰ।
ਹਝੂੰਆ ਦੇ ਨਾਲ ਹਾੜੇ ਕੱਢਦੀ ਨੇ,
ਬੁੱਕ ਦੀ ਭਰ ਲਈ ਚੋਈ।
ਇਕੱ ਗਰੀਬ ਦੇ ਘਰ ਅੱਜ ,
ਧੀ ਜੰਮੀ ਤੇ ਮਾ ਰੋਈ।
ਆਸਾ ਦੀ ਕੱਚੀ ਕੰਧ ਦਾ,
ਰੋੜਾ ਇੱਕ ਇੱਕ ਕਰਕੇ ਗਿਰਦਾ।
ਖੰਡ ਦੀ ਬੋਰੀ ਨੂੰ ਵੇਖੋ ਯਾਰੋ,
ਅੱਜ ਕੁੱਤਾ ਘੜੀਸੀ ਫਿਰਦਾ।
ਉਹ ਚਾਹੁੰਦੀ ਮੌਤ ਕਬੂਲ ਕਰਨਾ,
ਹੁਣ ਨਾ ਜਿਉਦੀ ਨਾ ਮੋਈ।
ਇਕੱ ਗਰੀਬ ਦੇ ਘਰ ਅੱਜ ,
ਧੀ ਜੰਮੀ ਤੇ ਮਾ ਰੋਈ।
____________

ਏਦਰ ਸੱਭਿਆਚਾਰ ਖੜਾ ਏ ਦੂਜੇ ਬੰਨੇ ਵਪਾਰ ਖੜਾ ਏ
ਦੋਨਾਂ ਦੇ ਵਿਚਕਾਰ ਖੜਾ ਏ ਮੇਰਾ ਪਿੰਡ
ਕਿਸੇ ਮਹਾਂਨਗਰ ਦੀ ਮੰਡੀ ਵਿਚ ਅੱਜ ਬਿਕਣ ਲਈ ਤਿਆਰ ਖੜਾ ਏ ਮੇਰਾ ਪਿੰਡ

ਪਿੰਡ ਮੇਰੇ ਨੂੰ ਖਾ ਚੱਲੇਆ ਏ ਏਹਨਾ ਬਦ ਗਿਆ ਸਹਿਰ ਵੇ ਰੱਬਾ ਖੈਰ,,, ਵੇ ਰੱਬਾ ਖੈਰ
ਮੇਰੇ ਖੇਤਾਂ ਨਾਲ ਉਹਨਾ ਦਾ ਕੇਹੜੀ ਗੱਲ ਦਾ ਵੈਰ ਵੇ ਰੱਬਾ ਖੈਰ,,,,, ਵੇ ਰੱਬਾ ਖੈਰ......

ਮੇਰਾ ਪਿੰਡ ਤੇ ਭੋਲਾ ਭਾਲਾ ਸੀ ਕਿਸੇ ਰਿਸੀ ਦੇ ਗਲ ਦੀ ਮਾਲਾ ਸੀ
ਜਦ ਗੱਲ ਅਣਖਾ ਤੇ ਆਉਦੀ ਸੀ ਤਲਵਾਰਾਂ ਚੁਕੱਣ ਵਾਲਾ ਸੀ
ਤੇ ਉਹ ਕਹਿੰਦੇ ਖੂੰਖਾਰ ਬੜਾ ਏ ਮੇਰਾ ਪਿੰਡ
ਕਿਸੇ ਮਹਾਂਨਗਰ ਦੀ ਮੰਡੀ ਵਿਚ ਅੱਜ ਬਿਕਣ ਲਈ ਤਿਆਰ ਖੜਾ ਏ ਮੇਰਾ ਪਿੰਡ,

ਹਾਏ ਕੀ ਟਾਟੇ ਅੰਬਾਨੀ ਪਿੰਡ ਦੇ ਚੁਲਿਆ ਤੀਕਰ ਆ ਗਏ
ਲੋਕੋ ਬਚ ਕੇ ਰਿਹੋ ਵਪਾਰੀ ਪਿੰਡ ਖਰੀਦਣ ਆ ਗਏ
ਆਪਣੇ ਘਰ ਦੇ ਵਿਚ ਪੰਜਾਬੀ ਬਣਕੇ ਰਹਿ ਗਏ ਗੈਰ ਵੇ ਰੱਬਾ ਖੈਰ ,,,,,, ਵੇ ਰੱਬਾ ਖੈਰ......

ਮੇਰੇ ਬਾਪੂ ਦੀ ਸਰਦਾਰੀ ਦਾ ਮੇਰੇ ਬਚਪਨ ਦੀ ਕਿਲਕਾਰੀ ਦਾ
ਹੁਣ ਵੇਖੋ ਕੀ ਮੁੱਲ ਪੈਦਾਂ ਏ ਮੇਰੇ ਘਰ ਦੀ ਚਾਰ-ਦਿਵਾਰੀ ਦਾ
ਹੋ ਬੇਵੱਸ ਤੇ ਲਾਚਾਰ ਖੜਾ ਏ ਮੇਰਾ ਪਿੰਡ
ਕਿਸੇ ਮਹਾਂਨਗਰ ਦੀ ਮੰਡੀ ਵਿਚ ਅੱਜ ਬਿਕਣ ਲਈ ਤਿਆਰ ਖੜਾ ਏ ਮੇਰਾ ਪਿੰਡ,

ਖੇਤ ਮੇਰੇ ਹੁਣ ਮਾਲ ਬਣਨ ਗੇ ਛੱਪੜ ਸਵੀਮਗਂ ਪੂਲ ਬਣਨਗੇ
ਹੋਟਲ ਪੱਬ ਕਲੱਬ ਬਣਨਗੇ ਇਗਲਿਸ ਦੇ ਸਕੂਲ ਬਣਨਗੇ
ਬਿਨਾ ਗੋਲੀਉ ਮਾਰ ਦੇਣਗੇ ਅੱਜ ਕੱਲ ਦੇ ਅਡਵੈਰ ਵੇ ਰੱਬਾ ਖੈਰ,,, ਵੇ ਰੱਬਾ ਖੈਰ....

ਆਲਣਾ ਟੁਟੇ ਪੰਛੀ ਰੌਦਾਂ ਘਰ ਟੁੱਟਣ ਦਾ ਦਰਦ ਤੇ ਹੁੰਦਾ
ਸਾਰੀ ਜਿੰਦੀ ਕਿੰਨਾ ਨਿੱਕ ਸੁਕ ਬੰਦਾਂ ਆਪਣੇ ਮੋਢੇ ਢੋਹਦਾਂ
ਹੁਣ ਆਪਣੀ ਜੂਹ ਤੋ ਬਾਹਰ ਖੜਾ ਏ ਮੇਰਾ ਪਿੰਡ
ਕਿਸੇ ਮਹਾਂਨਗਰ ਦੀ ਮੰਡੀ ਵਿਚ ਅੱਜ ਬਿਕਣ ਲਈ ਤਿਆਰ ਖੜਾ ਏ ਮੇਰਾ ਪਿੰਡ

ਸੁਣ ਲੈ ਉਏ ਪੁੱਤ ''ਰਾਜ ਕਾਕੜੇ' ਮੈ ਬੋਲਾ ਪੰਜਾਬ
ਵੈਰੀ ਨੇ ਅੱਗ ਉਤੇ ਰੱਖਤਾ ਖਿੜੀਆ ਸੁਰਖ ਗੁਲਾਬ
ਹੁਣ ਤੇ ਸਾਡੇ ਲਹੂ ਚ ਰਚ ਗਿਆ ਏਹ ਨਸੇਆ ਦਾ ਜਹਿਰ ਵੇ ਰੱਬਾ ਖੈਰ ,,,,,,,

ਵੇ ਰੱਬਾ ਖੇਰ ,,,,,,, ਵੇ ਰੱਬਾ ਖੈਰ,,,,,,,,,, ਵੇ ਰੱਬਾ ਖੈਰ,,,,,,,,,,
______________________________________

ਬਹੁਤ ਲੰਬਾ ਸਫ਼ਰ ਤੈਅ ਕਰਨਾ ਏ ਮੈਂ
ਤੇਰੀਆਂ ਯਾਦਾ ਤੋਂ ਆਪਣੇ ਵਜੂਦ ਤੱਕ
ਤੇਰੀਆ ਯਾਦਾ,ਤੇਰਿਆ ਖਿਆਲਾ,ਤੇਰੀਆ ਨਿਸ਼ਾਨੀਆ ਨੂੰ ਸੀਨੇ ਨਾਲ ਲਾ ਕੇ
ਘੁੰਮਦਾ ਰਹਿੰਦਾ ਮੈਂ ਪਾਗਲਾ ਵਾਗੂੰ ਦੱਸ ਕਦ ਤੱਕ
ਮੈਂ ਹੀ ਪਾਗਲ ਸਾਂ ਜੋ ਇਹ ਸਮਝ ਨਾ ਸਕਿਆ
ਕਿ ਪਿਆਰ ਤਾਂ ਜਰੂਰੀ ਏ ਪਰ ਉਹ ਵੀ ਕਿਸੇ ਹੱਦ ਤੱਕ
ਰਹਾਗਾਂ ਜਲਦਾ ਮੈਂ ਆਪਣੀ ਹੀ ਬਿਰਹਾ ਦੀ ਅਗਨ ਵਿਚ
ਇਹ ਚੰਦਰਾ ਸਾਹਾਂ ਦਾ ਸੂਰਜ ਨਹੀ ਹੁੰਦਾ ਅਸਤ ਜਦ ਤੱਕ
ਮੈਨੂੰ ਵਰਿਆ ਦਾ ਲਗਨਾ ਏ ਸਮਾਂ ਆਪਣਾ ਆਪ ਲੱਭਣ ਲਈ
ਬੜੀ ਲੰਬੀ ਵਾਟ ਹੋ ਜਾਂਦੀ ਏ ਮੇਰੇ ਲਈ ਇਕ ਦਮ ਤੋਂ ਦੂਜੇ ਦਮ ਤੱਕ
ਇਕ ਨਵੀ ਕਵਿਤਾ ਸਿਰਜੀ ਜਾਵੇਗੀ ਜੇ ਕਦੇ ਮੈ ਲਿਖਣ ਬੈਠ ਗਿਆ
ਇਹ ਸਫ਼ਰ ਹਮ ਤੋਂ ਲੈ ਕੇ ਤੁਮ ਤੱਕ
___________________

sukriya ji,,,,,,,,

sukriya....