ਅਸੀਂ ਜੰਮੇ ਹਾਂ ਖੰਡੇ ਦੀ ਧਾਰ ਵਿੱਚੋਂ,
ਵਧੇ ਫੁੱਲੇ ਹਾਂ ਅਸੀ ਕ੍ਰਿਪਾਨ ਦੇ ਨਾਲ ।

ਜੇਕਰ ਜੀਆਂਗੇ, ਜੀਆਂਗੇ ਸ਼ਾਨ ਦੇ ਨਾਲ,
ਜੇਕਰ ਮਰਾਂਗੇ, ਮਰਾਂਗੇ ਸ਼ਾਨ ਦੇ ਨਾਲ ....

Soh rab di tenu pyar kita
hor kise nu kade bulaya vi nayi
tenu apni samaj ke dil dita
hor kise te dil kade aaya hii nahi
pyar tere de butte nu pani laya
hor butta pyar da laya hi nayi
teri yaad vich rehnda main sher likhda
hor aj tak sher banaya hi nahi
tu keh pagal ya keh chhalla
gusa gallaa teriya da kade aaya hii nahi

ਯਾਦ ਬਣ ਜਿਉਂਦਾ ਏ ਅਹਦ-ਏ-ਵਫਾ ਉਸਦਾ,
ਕਰਦਾ ਨਾ ਉਲਫਤ ਤੇ ਨਾ ਕਦੇ ਯਾਰ ਰੁੱਸਦਾ,
ਸਿਰ ਨੇ ਅੱਜ ਵੀ ਸੀ ਕਿਸੇ ਦੇ ਕਦਮੀ ਝੁਕਣਾ,
ਬਸ ਮਜਬੂਰੀ ਵੱਸ ਬਣਿਆ ਅਦਾਕਾਰ ਸੀ,
ਫਰਕ ਇਹੋ ਸੀ ਯਾਰਾ ਮੇਰਿਆ,
ਥਾਵੇਂ ਖੁਦਾ ਦੇ ਮੇਰਾ ਪਿਆਰ ਸੀ

ਈਦ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ ਕਰ ਈਦ ਮੇਰੀ,
ਅੰਤ ਉਮਰਾਂ ਦਾ ਮਾਣ ਵੀ ਤੋੜ ਗਏ,
ਐਸੇ ਟੱਕਰੇ ਸਾਨੂੰ ਬੇਪਰਵਾਹ ਸੱਜਣ,
ਇਸ਼ਕ ਨੂੰ ਬਿਸਮਿਲ ਕਰਕੇ ਛੋੜ ਗਏ...

ਹੱਦ ਹੋ ਗਈ ਏ ਪਾਰ ਮੇਰੇ ਮਰਸੀਆਂ ਦੀ,
ਬਦਲ ਲਈ ਤਹਿਜ਼ੀਬ ਏ ਮੇਰੇ ਦੁਖਾਂ ਨੇ ਵੀ,
ਦਿੱਤੀਆਂ ਸੀ ਨਿਸ਼ਾਨੀਆਂ ਉਹਨਾ ਨੂੰ ਜੋ ਕਦੇ,
ਅੱਜ ਉਹ ਮੋੜ ਖੂਨ ਸਧਰਾਂ ਦਾ ਨਿਚੋੜ ਗਏ
ਐਸੇ ਟੱਕਰੇ ਸਾਨੂੰ ਬੇਪਰਵਾਹ ਸੱਜਣ,
ਇਸ਼ਕ ਨੂੰ ਬਿਸਮਿਲ ਕਰਕੇ ਛੋੜ ਗਏ...

ਬੇਕਰਾਰ ਦਿਲ ਕਦ ਤੱਕ ਕਰੇਗਾ ਉਡੀਕ,
ਬੁਲਬੁਲ-ਏ-ਬੇਤਾਬ ਦੇ ਕਦ ਜਾਗਣੇ ਨਸੀਬ,
ਪਿਆਰ ਵਿੱਚ ਭਿੱਜੇ ਮੇਰੇ ਹੰਝੂਆਂ ਨਾ ਲਿਖੇ ਹੋਏ,
ਅੱਜ ਉਹ ਪੈਗਾਮ-ਏ-ਇਸ਼ਕ ਸਭ ਮੋੜ ਗਏ,
ਐਸੇ ਟੱਕਰੇ ਸਾਨੂੰ ਬੇਪਰਵਾਹ ਸੱਜਣ,
ਇਸ਼ਕ ਨੂੰ ਬਿਸਮਿਲ ਕਰਕੇ ਛੋੜ ਗਏ...

ਪਤਾ ਨਹੀ ਕਿੰਝ ਜੀ ਲੈਂਦੇ ਨੇ ਇਹ ਲੋਗ,
ਬਿਨਾ ਸੱਜਣਾ ਦੇ ਸਾਡੀ ਜਿੰਦ ਬਣ ਗਈ ਏ ਸੋਗ,
ਕਹਿੰਦੇ ਸੀ ਜੋ ਸਾਨੂੰ ਕਦੇ ਡੁੱਬਣਾ ਨਹੀ,
ਜਾਂਦੀ ਵੇਰਾਂ ਬਿਰਹਾਂ ਦੇ ਸੈਲਾਬ ਵਿੱਚ ਰੋੜ ਗਏ,
ਐਸੇ ਟੱਕਰੇ ਸਾਨੂੰ ਬੇਪਰਵਾਹ ਸੱਜਣ,
ਇਸ਼ਕ ਨੂੰ ਬਿਸਮਿਲ ਕਰਕੇ ਛੋੜ ਗਏ...

ਦੁਨੀਆਂ ਮੰਗੇ ਪਿਆਰ ਨੂੰ ।
ਫਿਰ ਮਹਿਕਾਦੇ ਗੀਤਾਂ ਦੀ ਉਹੀ ਗੁਲਜ਼ਾਰ ਨੂੰ ।
ਕਿਹੜੇ ਦੇਸ ‘ਚ ਸੌ ਗਿਆਂ ਜਾਕੇ, ਲੰਬੀਆਂ ਤਾਣਕੇ ?
ਹਾਲ ਵੇਖ ਲੈ ਗੀਤਾਂ ਦਾ ਅੱਜ, ਅੱਖੀ ਆਣਕੇ ।
ਮਾਰ ਦੁਹੱਥੜ ਪਿੱਟੂ ਤੂੰਬੀ, ਕਲਾ਼ ਬਾਜ਼ਾਰ ਨੂੰ ।
ਫਿਰ ਮਹਿਕਾਦੇ ਗੀਤਾਂ ਦੀ…………..
ਤੇਰੇ ਗੀਤਾਂ ਜੰਗਲਾਂ ਦੇ ਵਿੱਚ, ਖੂਹ ਲਵਾਏ ਨੇ ।
ਮਹਿਕ ਖ਼ਜ਼ੀਨੇ ਸਭ ਫੁੱਲਾਂ ਦੇ, ਕੋਲ ਸੰਭਾਏ ਨੇ ।
ਇੱਕੋ ਹੱਥ ਨਾ’ ਦੱਸ ਟੁਣਕਾਕੇ, ਜੱਟਾ ਤਾਰ ਨੂੰ ।
ਫਿਰ ਮਹਿਕਾਦੇ ਗੀਤਾਂ ਦੀ……….
ਜੱਲਾਦਾਂ ਤੋ ਪੂਰਨ ਮਾਰਨ ਨੂੰ, ਨਾਂਹ ਕਰਵਾਈ ਏ ।
ਹਰ ਚੀਜ਼ ਬਣਾਉਟੀ ਗੀਤਾਂ ਸਦਕਾ, ਨਜ਼ਰੀ ਆਈ ਏ ।
ਮਰਨ ਭੁੱਖੇ ਉਹ ਲੋਕੀ ਜੋ ਨਾ, ਕਰਦੇ ਕਾਰ ਨੂੰ ।
ਫਿਰ ਮਹਿਕਾਦੇ ਗੀਤਾਂ ਦੀ……..
ਕਿਹੜੇ ਕਿਹੜੇ ਗੀਤ ਤੇਰੇ ਦਾ, ਕਰਾਂ ਖ਼ੁਲਾਸਾ ਵੇ ?
ਅੱਜ ਗੀਤਾਂ ਵਿੱਚ ਲੱਚਰਤਾ ਦਾ, ਬਣ ਗਿਆ ਖ਼ਾਸਾ ਵੇ ।
ਕੌਣ ਵੰਡਾਊ ਮਾਂਬੋਲੀ ਸਿਰ, ਪਦੇ ਭਾਰ ਨੂੰ ?
ਫਿਰ ਮਹਿਕਾਦੇ ਗੀਤਾਂ ਦੀ…….
ਸੱਜਣ ਠੱਗ ਸਿਰ ਚੁੱਕੀ ਅਪਣੇ, ਖੁੰਬਾਂ ਵਾਂਗ ਖੜ੍ਹੇ ।
ਜਾਂ ਫਿਰ ਟਕੂਏ, ਬਰਛੇ, ਪਿਸਟਲ, ਹੱਥਾਂ ਵਿੱਚ ਫੜੇ ।
ਬੇਹਯਾ ਕਰ ਦਿੱਤਾ ਵਿਰਸੇ, ਦੇ ਸੰਸਾਰ ਨੂੰ ।
ਫਿਰ ਮਹਿਕਾਦੇ ਗੀਤਾਂ ਦੀ………
ਰੂਹ ਅਪਣੀ ਨੂੰ ਕਲਾਕਾਰ ਚੰਗੇ, ਵਿੱਚ ਭਰਦੇ ਤੂੰ ।
ਦੂਰ ਨਾ ਜਾਵੀ ਮੁੜ ਪਰਮਿੰਦਰ ‘ਤੇ, ਰਹਿਮਤ ਕਰਦੇ ਤੂੰ ।
ਐਰ ਗ਼ੈਰ ਕੀ ਜਾਣੇ ਗੀਤ, ਕਲਾ ਦੀ ਸਾਰ ਨੂੰ ?
ਫਿਰ ਮਹਿਕਾਦੇ ਗੀਤਾਂ ਦੀ…… । ਕੁੱਝ ਗਾਕੇ ਨਵਾਂ ਸੁਣਾ ਜਾ ।
ਦੁਨੀਆਂ ਮੰਗੇ ਪਿਆਰ ਨੂੰ ।

http://[url=http://www.youtube.com/watch?v=Ub8AeZ6HDKk

 ਵੀ ਕਾਫ਼ਿਰ, ਤੂੰ ਵੀ ਕਾਫ਼ਿਰ, ਮੈਨੂੰ ਸਭ ਜਗ ਕਾਫ਼ਿਰ ਦਿੱਸੇ
ਵਖਰੇ ਰਸਤੇ ਇਕ ਮੰਜ਼ਿਲ ਦੇ, ਸਾਰੇ ਮੈਨੂੰ ਮੁਸਾਫ਼ਿਰ ਦਿੱਸੇ

ਕਲ ਅਜ ਤੇ ਫ਼ਿਰ ਕਲ ਇੱਕੋ ਹੀ, ਕਿੱਸਾ ਹੈ ਦੁਹਰਾਇਆ ਜਾਣਾ
ਟੁੱਟੇ ਤੀਰ ਤੇ ਟੰਗਿਆ ਤਰ੍ਕਸ਼, ਮਿਰਜ਼ੇ ਦੇ ਆਇਆ ਹੈ ਹਿੱਸੇ

ਡਰ ਨਾ ਕੈਦੋਂ ਤੋਂ ਤੇ ਚਰਾ ਕੇ ਮੱਝਾਂ, ਖਾ ਤੂੰ ਘਿਉ ਦੀ ਚੂਰੀ
ਫ਼ਿਰ ਕੋਈ ਵਾਰਿਸ ਆਣ ਧਰਤ ਤੇ, ਲਿਖੇਗਾ ਤੇਰੇ ਇਸ਼ਕ ਦੇ ਕਿੱਸੇ

ਦੇਖ ਪਿਆਰ ਦੀ ਉਹੀ ਕਹਾਣੀ, ਦਿਲ ਕੇਰੇ ਫ਼ਿਰ ਖੂਨ ਦੇ ਹੰਝੂ
ਜਿਓਂ ਲਗ ਚੁੰਨੀ ਦੀ ਛਹੁ, ਚਮੜੀ ਦਾ ਕੋਈ ਛਾਲਾ ਫ਼ਿੱਸੇ

ਜ਼ਹਿਨ ਰੋਕਦਾ ਰਿਹਾ
ਜ਼ਹਿਨ ਰੋਕਦਾ ਰਿਹਾ ਕਦਮਾਂ ਨੂੰ, ਤੇਰੀ ਬੇਰੁਖੀ ਤੋਂ ਬਾਖਬਰ,
ਪਰ ਨਾ ਤਾਂ ਮੰਨਦੈ ਦਿਲ ਮੇਰਾ ਤੇ ਨਾ ਹੀ ਮੰਨਦੀ ਏ ਨਜ਼ਰ

ਤੇਰੇ ਹਸਦੇ ਵਸਦੇ ਬਾਗਾਂ ਵਿੱਚ, ਅਸੀਂ ਉੱਜੜਨ ਨੂੰ ਆਉਂਦੇ ਰਹੇ,
ਫੁੱਲਾਂ ਦੀ ਤਮੰਨਾ ਛੱਡ ਦਿੱਤੀ ਸੂਲਾਂ ਨਾਲ ਕਰਕੇ ਦਰ ਗੁਜ਼ਰ

ਲੰਘਦੇ ਰਹੇ ਵਿੱਚੋਂ ਗਲੀ ਤੇਰੀ, ਹਰ ਰੋਜ਼ ਸਜਦਾ ਕਰ ਸੱਜਣਾ,
ਹਰ ਸ਼ਬ ਲੰਘਾਤੀ ਰੋਂਦਿਆਂ ਤੇ ਤੜਫਦਿਆਂ ਹੋਇਆਂ ਸਹਿਰ

ਭੁੱਲਕੇ ਵੀ ਨੈਣ ਲਾਉਂਦੀ ਨਾ, ਸਜ਼ਾਏ ਇਸ਼ਕ ਤੋਂ ਜੇ ਵਾਕਿਫ ਹੁੰਦੀ,
ਕਿ ਪਲਕਾਂ ਤੇ ਢੋਣਾ ਪੈਣਾ ਏ ਇੱਕ ਚਿਹਰੇ ਦਾ ਬੋਝ ਉਮਰ ਭਰ

ਤੇਰੇ ਸਾਏ ਦੀ ਸੂਹ ਲੈਂਦਿਆਂ ਈ, ਅਕਸਰ ਸਵੇਰ ਤੋਂ ਸ਼ਾਮ ਹੋਏ,
ਉਮੀਦ ਨਹੀਂ ਤੇਰੇ ਆਉਣੇ ਦੀ ਹੁਣ ਤਾਂ ਜਾਏਗੀ ਮੇਰੀ ਖਬਰ

ਤੇਰੀ ਅੱਖ ਦੇ ਨਸ਼ੇ ਵਿੱਚ ਚੂਰ, ਪਰੀਤ ਅੱਜ ਵੀ ਬੜੀ ਮਗਰੂਰ ਏ
ਬੇਸ਼ਕ ਕਿ ਲਭਦੀ ਫਿਰਦੀ ਏ ਉਸੇ ਤੇਰੀ ਨਜ਼ਰ ਨੂੰ ਦਰ ਬਦਰ....

ਹਰ ਨੱਖਰਾਂ ਤੇਰਾ ਸਿਰ ਮੱਥੇ
ਜੇ ਦਿਲ ਵਿੱਚ ਥੋੜੀ ਥਾਂ ਦੇਵੇ

ਮੇਰਾ ਇੱਕਲੇਪਨ ਦਾ ਕੋੜ ਲੱਥੇ
ਜੇ ਹਾਂ ਦੇ ਬਦਲੇ ਹਾਂ ਦੇਵੇ

ਖੁਸ਼ੀਆਂ ਦੀਆਂ ਮਲਮਾਂ ਤੂੰ ਮਲਕੇ
ਜੇ ਮੇਰੇ ਅੱਲੇ ਜਖਮ ਸੁਖਾ ਦੇਵੇ

ਅੱਖੀਆਂ ਤਾਂ ਰੋਣਾਂ ਸਿੱਖ ਬੈਠੀਆਂ
ਜੇ ਬੁੱਲੀਆਂ ਨੂੰ ਹੱਸਣਾਂ ਸਿਖਾ ਦੇਵੇ

ਮੈਨੂੰ ਸੁਰ ਤਾਲ ਦਾ ਗਿਆਨ ਹੋਵੇ
ਜੇ ਕਿਤੇ ਝਾਂਜਰ ਤੂੰ ਛਣਕਾਂ ਦੇਵੇ

ਦਿਲ ਮਸੀਤ ਦੇ ਦੀਵੇ ਜਗ ਜਾਵਣ
ਜੇ ਵਿੱਚ ਤੇਲ ਪਿਆਰ ਦਾ ਪਾ ਦੇਵੇ

ਤੂੰ ਰੱਬ ਬਣ ਜਾਣਾ ਉਮਰਾਂ ਲਈ
ਜੇ ਮੇਰੇ ਵਿਛੜੇ ਯਾਰ ਭੁਲਾ ਦੇਵੇ

ਮੇਰੇ ਤਰਲੇ ਇਬਾਦਤ ਵਰਗੇ ਨੇ
ਜੇ ਤੈਨੂੰ ਦਿਲ ਦੀ ਗੱਲ ਸਮਝਾ ਦੇਵੇ

ਮੇਰੇ ਗੀਤਾਂ ਦਾ ਤਾਂ ਮੁੱਲ ਪੈਣਾਂ
ਜੇ ਤੂੰ ਆਪਣੇ ਮੂੰਹੋ ਗਾ ਦੇਵੇ

munne , ਦਾ ਵੀ ਜੱਗ ਤੇ ਨਾਂ ਰਹਿ ਜਾਊ
ਜੇ ਮੇਰੇ ਵਿਹੜੇ ਬੂਟਾ ਲਾ ਦੇਵੇ