Madhanian, hai oye meria dahia rabba
kinna jammia kinna ne le jania

Chole, babul tere mehlan vichon
sat rangia kabootar bole

Pave,babul tere mehla vichon
thandi vaa vagdi pai aave

Feeta, ihna sakkian veera ne
dola tor ke agahan nu keeta

Feeta, ihna sakkian bhabian ne
dola tor ke kacha dudh peeta

Kalian, mava dhiyan milan laggian
chaare kandhan ne chubare dian hallian

ਧੀਏ ਅੱਜ ਇੰਨੀ ਉਦਾਸ ਕਿਉ ਏ ? ਕੀ ਹੋਇਆ,
ਕਿਸੇ ਨੇ ਕੁਝ ਆਖਿਆ ਏ ਤੇਨੂੰ ?”
“ਨਹੀਂ ਮਾਂ , ਬਸ ਵੈਸੇ ਹੀ ਅੱਜ ਮੇਰਾ ਚੁੱਪ ਰਹਿਣ ਨੂੰ ਦਿਲ ਕਰਦਾ ਏ !”
“ ਮਾਂ ਮੈਂ ਸੁਣਿਆਂ ਬਹੁਤਾ ਬੋਲਣ ਵਾਲੇ ਨੂੰ ਲੋਕ ਪਾਗਲ ਕਹਿੰਦੇ ਨੇ ,
ਮੈਂ ਪਾਗਲ ਨਈ ਬਣਨਾ ਚਾਹੁੰਦੀ !”
“ਮੇਰੀ ਲਾਡੋ ਬਹੁਤਾ ਬੋਲਣ ਵਾਲਿਆਂ ਦੇ ਦਿਲ ਵਿਚ ਕੁਝ ਨਹੀਂ ਹੁੰਦਾ,
ਉਹ ਦਿਲ ਦੇ ਸਾਫ਼ ਹੁੰਦੇ ਨੇ, ਦਿਲ ਵਿਚ ਕੁਝ ਨਹੀਂ ਛੁਪਾਉਂਦੇ !”
“ਹੁਣ ਐਵੇਂ ਨਾ ਸੋਚੀਂ ਜਾ, ਕੁਝ ਬੋਲ ਵੀ ਪੁੱਤ !!”
“ ਮਾਂ ਮੈਂ ਸੋਚਦੀ ਕਾਹਤੋਂ ਆਂ, ਨਾਲੇ ਇਹ ਸੋਚਾਂ ਕਾਤੋਂ ਬਿਨਾਂ ਸੋਚਿਆਂ
ਹੀ ਸੋਚੀਆਂ ਜਾਂਦੀਆਂ ਨੇ ?”
“ ਪੁੱਤ .... “ਸੋਚਿਆ ਸੋਚ ਨਾ ਹੋਵੇਈ, ਜੇ ਸੋਚੇ ਲੱਖ ਵਾਰ !” “ਪਰ ਫਿਰ
ਵੀ ਦੱਸ ਤੇ ਸਹੀ ਕੀ ਸੋਚੀ ਜਾਨੀ ਏ ?”
“ਕੁਝ ਨਹੀਂ ਮਾਂ ,ਬਸ ਸੋਚਦੀ ਆਂ ਕੇ ਕੁੜੀਆਂ ਨੂੰ ਚਿੜੀਆਂ
ਦਾ ਚੰਬਾ ਕਹਿੰਦੇ ਨੇ,ਪਰ ਕੁੜੀਆਂ ਇਹਨਾਂ ਚਿੜੀਆਂ ਵਾਂਗ ਕਦੋਂ
ਆਪਣੀ ਮਰਜੀ ਨਾਲ ਉਡਾਰ ਭਰ ਸਕਣਗੀਆਂ ? ਉਡਾਰ ਭਰਨ ਤੋਂ
ਪਹਿਲਾਂ ਹੀ ਇਹਨਾਂ ਦੇ ਖੰਭ ਕਿਓ ਕੱਟ ਦਿੰਦੇ ਨੇ ?”
“ ਲਾਡੋ !....... ਚਿੜੀਆਂ ਅਨਭੋਲ ਹੁੰਦੀਆਂ ਨੇ..... ਕੀ ਪਤਾ ਕਦੋਂ
ਕਾਵਾਂ ਦੀ ਡਾਰ ਇਹਨਾਂ ਤੇ ਹਮਲਾ ਕਰ ਦੇਵੇ, ਨਾਲੇ ਆ ਖੁੱਲੇ ਅਸਮਾਨ
'ਚ ਉਡਣ ਲੱਗੀਆਂ ਰਾਹ ਵੀ ਤੇ ਭੁੱਲ ਸਕਦੀਆਂ ਨੇ ?”
“ਪਰ ਅੰਮੀਏਂ ...... ਕੀ ਕਾਵਾਂ ਦੀ ਡਾਰ ਤੇ ਰਾਹ ਭੁੱਲਣ ਦੇ
ਡਰੋਂ......ਕੀ ਇਹ ਕਦੀ ਵੀ ਕੱਲੀਆਂ ਉਡਾਰ ਨਹੀ ਭਰ ਸਕਣਗੀਆਂ