ਵੇ ਤੂ ਚਨ ਵਾਂਗ ਸਦਾ ਰਹ ਚਮਕਦੀ ,, ਅੱਸੀ ਤੇ ਖੋਟੇ ਸਿਕੇ ,,
ਸਾਨੂ ਮਿਲੇ ਸਾਥ ਸਾਡੀ ਰੂਹ ਦਾ ,, ਏਨੇ ਸਾਡੇ ਨਸੀਬ ਕਿਥੇ ,,
ਲਭ ਥਕਗਿਆ ਦੋਵੇ ਹਥਾ ਚ ,,ਪਰ ਪਯਾਰ ਦੀ ਲਕੀਰ ਕਿਥੇ ,,
ਛਡ ਪਲ ਪਲ ਦੇ ਦਿਲਾ ਹੰਜੂ ਹੋਕੇ ,,ਲਿਖਿਆ ਲੇਖ ਦੀਆ ਇੰਦਰ ਕਰ ਸਿਰ ਮਥੇ,,,

Khwab" OR "Haqikat" me bus itna fark hota hai.........
Khwab hum dekhte hai, Haqikat hume dikhai jati hai,
Khwab humare tut jate hai, Haqikat ko dekh hum khud tut jate hai,
Jitna khwab hume hasta hai, Utna hi haqikat hume rulati hai,
Bs hum logo me ek yahi kami hai...
Khwab hum dekhna chhodte nhi... Or Haqikat k sath jeena hume aata nahi,,,,,,,,,,

ਔਖੇ ਵੇਲੇ ਇੱਕ ਇੱਕ ਕਰਕੇ ਸਾਰੇ ਤੁਰ ਗਏ,,,
ਪੱਲਾ ਤੂੰ ਵੀ ਜੇ ਛਡਾ ਲਿਆ ਤਾ ਕੋਈ ਗੱਲ ਨਹੀ ,,,
ਮੈ ਰਹਿ ਗਇਆ ਹਾ ਜੱਗ ਲਈ ਮਜ਼ਾਕ ਬਣ ਕੇ,,,
ਥੋੜਾ ਤੂੰ ਵੀ ਜੇ ਉੱਡਾ ਲਿਆ ਤਾ ਕੋਈ ਗੱਲ ਨਹੀ.

...


ਦਿਨ ਰਾਤ ਮਹੀਨੇ ਸਾਲ ਤੋ ਅੱਗੇ ਨਹੀ ਗਏ,

ਤੇ ਅਸੀ ਵੀ ਇੱਕ ਤੇਰੇ ਖਿਆਲ ਤੋ ਅੱਗੇ ਨਹੀ ਗਏ,

ਲੋਕਾ ਨੇ ਤਾ ਰੋਜ਼ ਮੰਗਿਆ ਨਵਾ ਕੁੱਝ ਰੱਬ ਤੋ,

ਇੱਕ ਅਸੀ ਹੀ ਤੇਰੇ ਸਵਾਲ ਤੋ ਅੱਗੇ ਨਹੀ ਗਏ.

ਨਾ ਰਿਹਾ ਦੀਨ ਇਮਾਨ ਇਥੇ
ਧੋਖਾ ਕਰਦਾ ਹਰ ਇਨਸਾਨ ਇਥੇ,
ਲਾ ਕੇ ਯਾਰੀ ਪਿਛੋਂ ਸਾਰੇ
ਇਤਬਾਰ ਲਭਦੇ ਫਿਰਦੇ ਨੇ,
ਲੋਕੀਂ ਵੰਗਾਂ ਦਿਆਂ ਟੋਟਿਆਂ ਚੋਂ
ਪਿਆਰ ਲਭਦੇ ਫਿਰਦੇ ਨੇ...

Iss pathar ki duniya mein,
Aksar dil tut jaya karte hai..
Ankehn bhi sambhal kar band karna,
palko ke bich bhi,
Sapne tut jaya karte hai