ਬਚਪਨ ਵਿਚ ਸੀ ਝੂਟੇ ਲੈਂਦੇ ,
ਬਾਪੁ ਦੇ ਮੋਢਿਆਂ ਉੱਤੇ ਬਹਿ ਕੇ ,
ਪੁੱਤਰਾ ਤੇਰਾ ਘੋੜਾ ਆ ਗਿਆ ,
ਬਿਠਾ ਲੈਣਾ ਉਸਨੇ ਏਦਾ ਕਹਿ ਕੇ ,
ਬੱਲੇ ਬੱਲੇ ਘੋੜਾ ਕਹਿ ਕੇ,
 ਅਸੀਂ ਵੀ ਰੋਲਾ ਪਾਉਂਦੇ ਸੀ ,
ਬੱਲੇ ਓਏ ਘੋੜਿਆ ਗੁਲਾਬੀ ਫੁੱਲ ਤੋੜਿਆ ,
ਕਹਿ ਕੇ ਗਾਣਾ ਗਾਉਂਦੇ ਸੀ ,
ਅੱਜ ਹਾਂ ਹੋਏ ਜਵਾਨ ਤੇ ਸਭ ਝੂਟੇ ਭੁਲ ਗਏ,
ਭੁਲ ਕੇ ਓਹ ਨਜ਼ਾਰੇ, ਨਵੇ ਰੰਗਾਂ ਤੇ ਡੁੱਲ ਗਏ ,
ਜਿਸ ਬਾਪੁ ਦੇ ਮੋਢਿਆ ਤੇ ਸੀ ਲਏ ਨਜ਼ਾਰੇ,
ਅੱਜ ਕਖੋਂ ਹੋਲੇ ਹੋ ਗਏ ਨੇ ਓਹ ਵਿਚਾਰੇ ,
ਹੋ ਕੇ ਪੁੱਤ ਅੱਜ ਵਖਰਾ ਨੂੰਹ ਨਾਲ ਮੌਜਾਂ ਮਾਣਦਾ ਏ .,
ਬਾਪੁ ਫਿਰਦਾ ਬੁਢੇ ਵਾਰੇ ਗਲੀਆ ਦੇ ਕਖ ਛਾਂਨਦਾ ਏ ,
ਭੁਲ ਨਾ ਜਾਇਓ ਦੋਸਤੋ ਦਿਨ ਸਭ ਦੇ ਆਣੇ ਨੇ  ,
ਇਥੇ ਸਦਾ ਨਾ ਕਿਸੇ ਨੇ ਰਹਿਣਾ ਸਭ ਮਿੱਟੀ ਦੇ ਖਿਡੌਣੇ ਨੇ ,
"ਰਾਏ " ਲਏ ਸੀ ਝੂਟੇ ਤੂੰ ਜਿਹਨਾਂ ਮੋਢਿਆਂ ਤੇ ਬਹਿ ਕੇ ,
ਓਹਨਾਂ ਦਾ ਬਣੀ ਸਹਾਰਾ ਓਏ ਰੱਬ ਦਾ ਨਾਂ ਲੈ ਕੇ !!