ਕਦੇ ਕਦੇ ਲੈਕਚਰ ਵੀ ਲਾਨੇ ਆ
ਬੋਰਡ ਉਤੇ ਲਾਇਨਾ ਵੀ ਬਾਹ ਲੈਨੇ ਆ

ਨੰਬਰ ਫੇਰ ਵੀ ਨੀ ਆਉਦੇ
ਅਸੀ ਦਿਲ ਤੇ ਨੀ ਲਾਉਦੇ

B.S.C ਕਰਕੇ ਵੀ ਆ ਗੀ ਕੇਹੜਾ ਹਨੇਰੀ
ਮਿੱਤਰਾਂ ਦੀ ਗੱਲ ਵੱਖਰੀ ਉਝਂ ਫਿਰਦੀ ਏ ਦੁਨੀਆ ਬਥੇਰੀ.......
_________________________________

ਬੇਸ਼ਕ ਕੁੱਖ ‘ਚ ਮਾਰ ਲੈ ਅੰਮੀਏ।
ਦਿਲ ਚਾਹਿਆ ਦੁਰਕਾਰ ਲੈ ਅੰਮੀਏ
ਧੀ ਰਾਣੀ ਮੁੜ ਬਣ ਕੇ ਤੇਰੀ,ਤੇਰੀ ਕੁੱਖ ‘ਚ ਆਵਾਂਗੀ।
ਤੇਰੇ ਵਰਗੀ ਜਿੱਦੀ ਹਾਂ ਮੈਂ ਵੀ,ਧੀ ਤੇਰੀ ਅਖਵਾਵਾਂਗੀ।
                  ਬੇਸ਼ਕ ਕੁੱਖ ‘ਚ ਮਾਰ ਲੈ ਅੰਮੀਏ......... 

ਕਿਉਂ ਪੁੱਤਰ ਤੈਨੂੰ ਪਿਆਰੇ ਲੱਗਦੇ?ਧੀਆਂ ਪੱਥਰ ਭਾਰੇ ਲੱਗਦੇ?
ਪੁੱਤਰ-ਧੀ ਦਾ ਫ਼ਰਕ ਨਾ ਕੋਈ,ਧੀ ਜੰਮਣ ਦਾ ਹਿਰਖ਼ ਨਾ ਕੋਈ।
ਦੇ ਕੇ ਹੋਕਾ ਜੱਗ ਵਿੱਚ ਸਾਰੇ,ਜੱਗ ਨੂੰ ਇਹ ਸਮਝਾਵਾਂਗੀ।
ਤੇਰੇ ਵਰਗੀ ਜਿੱਦੀ ਹਾਂ ਮੈਂ ਵੀ,ਧੀ ਤੇਰੀ ਅਖਵਾਵਾਂਗੀ।
                  ਬੇਸ਼ਕ ਕੁੱਖ ‘ਚ ਮਾਰ ਲੈ ਅੰਮੀਏ.......... 

ਜੱਗ ਵੇਖਣ ਦੀ ਰੀਝ ਸੀ ਮੇਰੀ।ਆਸਮਾਨ ‘ਤੇ ਨੀਝ ਸੀ ਮੇਰੀ।
ਕਲਪਨਾ-ਚਾਵਲਾ ਬਣ ਮੈਂ ਅੰਮੀਏਂ, ਧਰਤ ਦਾ ਗੇੜਾ ਲਾਵਾਂਗੀ।
ਪੂਰੀ ਗਈ ਰੀਝ ਜਦ ਮੇਰੀ, ਤੇਰਾ ਨਾਂ ਚਮਕਾਵਾਂਗੀ।
ਤੇਰੇ ਵਰਗੀ ਜਿੱਦੀ ਹਾਂ ਮੈਂ ਵੀ,ਧੀ ਤੇਰੀ ਅਖਵਾਵਾਂਗੀ।
                  ਬੇਸ਼ਕ ਕੁੱਖ ‘ਚ ਮਾਰ ਲੈ ਅੰਮੀਏ.......... 

ਤੂੰ ਵੀ ਔਰਤ ਮੈਂ ਵੀ ਔਰਤ, ਫਿਰ ਕਿਉਂ ਨਫ਼ਰਤ ਮੈਨੂੰ ਕਰਦੀ?
ਮੇਰੇ ਜਨਮ ‘ਤੇ ਫਿਰ ਕਿਉਂ ਮਾਏਂ ਲੰਮੇ ਲੰਮੇ ਹੌਕੇ ਭਰਦੀ?
ਤੇਰੇ ਏਦਾਂ ਕਰਨ ‘ਤੇ ਅੰਮੀਏ ਮੈਂ ਤਾਂ ਬਾਜ ਨਾ ਆਵਾਂਗੀ।
ਤੇਰੇ ਵਰਗੀ ਜਿੱਦੀ ਹਾਂ ਮੈਂ ਵੀ,ਧੀ ਤੇਰੀ ਅਖਵਾਵਾਂਗੀ।
                  ਬੇਸ਼ਕ ਕੁੱਖ ‘ਚ ਮਾਰ ਲੈ ਅੰਮੀਏ..........

 

ਕਿਉਂ ਐਵੇਂ ਤੂੰ ਜ਼ਿੱਦ ਪਈ ਕਰਦੀ, ਮੇਰੇ ਵਾਂਗੂੰ ਤਿਲ ਤਿਲ ਮਰਦੀ?
ਧਰਤੀ ਔਰਤ ਜਣਨ ਹਾਰੀਆਂ, ਏਸੇ ਲਈ ਗੁਰਾਂ ਸਤਿਕਾਰੀਆਂ।
ਲੈ ਕੇ ਚਾਨਣ ਵਿਦਿਆ ਵਾਲਾ ਕੁਲ਼੍ਹ ਦਾ ਨਾਂ ਚਮਕਾਵਾਂਗੀ।
ਤੇਰੇ ਵਰਗੀ ਜਿੱਦੀ ਹਾਂ ਮੈਂ ਵੀ,ਧੀ ਤੇਰੀ ਅਖਵਾਵਾਂਗੀ।
                  ਬੇਸ਼ਕ ਕੁੱਖ ‘ਚ ਮਾਰ ਲੈ ਅੰਮੀਏ..........

ਐ! ਦੁਨੀਆਂ ਦੇ ਗਾਫ਼ਿਲ ਲੋਕੋ ਕੱਲ੍ਹ ਬਾਰੇ ਵੀ ਕੁਝ ਤਾਂ ਸੋਚੋ।
ਧਰਤ ‘ਚੋਂ ਜੇਕਰ ਮੁੱਕ ਗਿਆ ਪਾਣੀ, ਕੁੱਖਾਂ ਵਿੱਚੋਂ ਜੇ ਧੀ-ਧਿਆਣੀ।
ਕਿੱਦਾਂ ਪੁਤ ਵਿਆਹਵੋਗੇ,ਕਿਹਨੂੰ ਨਹੁੰ ਬਣਾਵੋਗੇ?
ਕਿਉਂ ਸਮਝ ਨਹੀਂ ਤੈਨੂੰ ਪੈਂਦੀ,ਦੱਸ ਤੂੰ ਸਿੱਖਿਆਂ ਕਿਉਂ ਨਹੀਂ ਲੈਂਦੀ?
ਜੱਗ ਤੇ ਰੌਲਾ ਪਾ ਕੇ ਮੈ ਵੀ ਵਾਰ ਵਾਰ ਸਮਝਾਵਾਂਗੀ।
ਤੇਰੇ ਵਰਗੀ ਜਿੱਦੀ ਹਾਂ ਮੈਂ ਵੀ,ਧੀ ਤੇਰੀ ਅਖਵਾਵਾਂਗੀ।
                  ਬੇਸ਼ਕ ਕੁੱਖ ‘ਚ ਮਾਰ ਲੈ ਅੰਮੀਏ..........

   ਬੇਸ਼ਕ ਕੁੱਖ ‘ਚ ਮਾਰ ਲੈ ਅੰਮੀਏ।
          ਦਿਲ ਚਾਹਿਆ ਦੁਰਕਾਰ ਲੈ ਅੰਮੀਏ
          ਧੀ ਰਾਣੀ ਮੁੜ ਬਣ ਕੇ ਤੇਰੀ,ਤੇਰੀ ਕੁੱਖ ‘ਚ ਆਵਾਂਗੀ।
          ਤੇਰੇ ਵਰਗੀ ਜਿੱਦੀ ਹਾਂ ਮੈਂ ਵੀ,ਧੀ ਤੇਰੀ ਅਖਵਾਵਾਂਗੀ।
                  ਬੇਸ਼ਕ ਕੁੱਖ ‘ਚ ਮਾਰ ਲੈ ਅੰਮੀਏ.........
                  _____________________

ਅਸਮਾਨ ਡਿੱਠਾ  ਸਿਤਾਰੇ ਮੈਂ ਡਿੱਠੇ
ਲਹਿਰਾਂ ਸਮੁੰਦਰ ਕਿਨਾਰੇ ਮੈਂ ਡਿੱਠੇ
ਕਦੇ ਨਹੀਂ ਡਿੱਠਾ  ਪ੍ਭੂ ਤੇਰਾ ਚੇਹਰਾ
ਪਰ  ਤੇਰੇ ਸਾਰੇ ਨਜ਼ਾਰੇ ਮੈਂ ਡਿੱਠੇ
_________________

ਮੁਹੱਬਤ ਕਰਨ ਵਾਲਿਆ ਦੇ ਅਜ਼ਬ ਦਸਤੂਰ ਹੁੰਦੇ ਨੇ।

ਉਪਰੋਂ ਖ਼ੁਸ਼ ਦਿੱਸਦੇ ਪਰ ਦਿਲੋਂ ਮਜਬੂਰ ਹੁੰਦੇ ਨੇ।
_________________________

ਪੈਸੇ ਵਾਲਿਆ ਨਾਲ ਲਾ ਕੇ ਯਾਰੀਆਂ
ਨੀ ਸਾਨੂੰ ਚੰਨੋ ਨਿੰਦ ਦੀ ਫਿਰੇ

ਮਤਲਬ ਕੱਡ ਤੈਥੋ ਹੋ ਜਾਣਗੇ ਬੇਗਾਨੇ
ਨੀ ਹੁਣ ਸਾਨੂੰ ਨਿੰਦ ਦੀ ਫਿਰੇ

ਜਿੰਦ ਨੂੰ ਪੁਆੜੇ ਤੇਰੀ ਜਦੌ ਨੀ ਪੈ ਜਾਣੇ
ਹੰਝੂ, ਹੌਕੇ, ਗਮ ਤੇਰੇ ਪੱਲੇ ਜਦੌ ਰਹਿ ਜਾਣੇ

ਉਦੋ ਚੇਤੇ ਆਉਣੇ ਯਾਰ ਮਸਤਾਨੇ
ਨੀ ਹੁਣ ਸਾਨੂੰ ਨਿੰਦ ਦੀ ਫਿਰੇ
_________________

   ਅਸੀਂ  ਕੰਮ ਉ¤ਤੋਂ ਆਈਏ ਅੱਧੀ ਰਾਤ ਨੀਂ,

   ਤੂੰ ਨ੍ਹੀਂ ਜਾਣਦੀ ਦੁਬਈ ਦੇ ਹਾਲਾਤ ਨੀਂ।

   ਏਥੇ  ਕੰਮ ਨਹੀਓਂ ਚੰਗਾ, ਹਾਲ ਭਈਆਂ ਨਾਲੋਂ  ਮੰਦਾ,

   ਗੱਲਾਂ  ਸੱਚੀਆਂ ਨਸੀਬ ਕੁਰੇ ਮੇਰੀਆਂ,

   ਲੋਕੀਂ ਕਹਿੰਦੇ ਮੌਜਾਂ ਮਾਣਦੇ,

   ਸਾਨੂੰ ਤੰਗੀਆਂ ਦੁਬਈ ’ਚ ਬਥੇਰੀਆਂ।
  ____________________

ਮੈਂ ਤਾਂ ਖੁਦਾ ਦੀਆਂ ਨਜ਼ਰਾਂ ਵਿੱਚ ਵੀ ਗੁਨਾਹਗਾਰ ਹੁੰਦਾ ਹਾਂ..!

ਕਿ ਜਦੋਂ ਬੰਦਗੀ ਵੇਲੇ ਵੀ ਉਹ ਸ਼ਕਸ਼ ਮੈਨੂੰ ਯਾਦ ਆਉਦਾ ਹੈ...
________________________________

ਜਦ ਅਸੀ ਕਿਸੇ ਨੂੰ ਖੁਸ਼ੀ  ਦਿੰਦੇ ਹਾਂ ਤਾਂ ਉਸਦਾ ਕੁਝ ਹਿੱਸਾ ਮੁੜ ਕਿ ਸਾਡੇ ਕੋਲ ਵੀ ਵਾਪਿਸ ਪਹੁੰਚਦਾ ਹੈ। ਸਾਨੂੰ ਆਪ ਨੂੰ ਵੀ ਖੁਸ਼ੀ ਮਿਲਦੀ ਹੈ। ਇਸੇ ਲਈ ਕਿਹਾ ਗਿਆ ਹੈ ਕਿ ਖੁਸ਼ੀ ਵੰਡਣ ਨਾਲ ਦੂਗਣੀ ਹੁੰਦੀ ਹੈ।ਸਡੇ ਮਨ ਨੂੰ ਇਕ ਸਕੂਨ ਮਿਲਦਾ ਹੈ। ਦੂਜੇ ਪਾਸੇ ਜਦ ਅਸੀ ਕਿਸੇ ਦਾ ਦੁੱਖ ਵੰਡਦੇ ਹਾਂ ਤਾਂ ਉਸਦਾ ਦੁੱਖ ਅੱਧਾ ਰਹਿ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਇਸ ਨਾਲ ਵੀ ਸਾਡੇ ਮਨ ਨੂੰ ਇਕ ਸਕੂਨ ਮਿਲਦਾ ਹੈ ਕਿ ਅਸੀ ਕਿਸੇ ਦੇ ਕੰਮ ਆਏ ਹਾਂ।
___________________________________________________________________________________________

ਇਹ ਨਹੀ ਕਿ ਸਾਨੂੰ ਸਾਡੀ ਫੋਟੋ ਕਿਤੇ ਛਪੀ ਹੋਈ ਚੰਗੀ ਨਹੀ ਲੱਗਦੀ ਪਰ ਅਗਰ ਨਾ ਵੀ ਛਪੇ ਤਾਂ ਮਨ ਉਦਾਸ ਜਾਂ ਚਿੜਚੜਾ ਨਹੀ ਹੁੰਦਾ
________________________________________________________________________

ਖ਼ਬਰ ਨਹੀਂ ਪਿਆਰਿਆ ਵਿਚ ਦੁਨੀਆਂ,
ਕਾਇਮ ਰਹੇਗਾ ਨਾਮ-ਓ-ਨਿਸ਼ਾਨ ਭਲਕੇ।
ਖ਼ਬਰ ਨਹੀਂ ਬਾਜ਼ਾਰ ਦੇ ਬਾਣੀਏ ਨੇ,
ਛੱਡ ਚੱਲਣਾ ਸ਼ਹਿਰ ਮੁਲਤਾਨ ਭਲਕੇ।
ਖ਼ਬਰ ਨਹੀਂ ਕਿ ਅਤਰ-ਫ਼ਲੇਲ ਮਲੀਏ,
ਹੋਣਾ ਜੰਗਲਾਂ ਵਿਚ ਅਸਥਾਨ ਭਲਕੇ।
ਖ਼ਬਰ ਨਹੀਂ ਜੇ ਇਸ ਕਲਬੂਤ ਵਿਚੋਂ,
ਕੱਢ ਲੈਣ ਜਮਦੂਤ ਪਰਾਣ ਭਲਕੇ।
ਪਤਾ ਰੱਬ ਕਰੀਮ ਨੂੰ ਦਯਾ ਸਿੰਘਾ,
ਕਾਇਮ ਰਹੇਗਾ ਜ਼ਮੀਂ ਆਸਮਾਨ ਭਲਕੇ।
____________________