Personality of the day - Mohammed Ali


   



mohamad ali  ws born on 17 january 1942. at the christening ceremony he ws given the name of cassius Marcellus clay bt when he grew up, he adopted the Muslim religion and changed his name Mohammad Ali. even frm his childhood , Mohammad  Ali had burning desire to become a famous boxer. His his dream came true whn he won the olympic gold medal. it ws because of of his unsurpassable boxing skill and colourful personalty tht  he ws called Ali the great . in his perfessional career, Mohammad Ali earned more than 60 lakh dollars and took part in 61 bouts fr 549 rounds.
         In the rome Olympic , he won the light heavy weight gold medal . After turning perfessional, Mohammad Ali challenged world champion, sonny Liston on february , 1964 and snatched the world title fr nt acccepting the  USA's compulsory military serivce decree. In his bid to become the world champion again ,Mohammad Ali ws  beaten by Joe Frazier . bt Ali did nt lose heart nad avenged his defeat beating Joe Frazier in 1974 and became
the world champion again. After this he ws beaten by Leon Spinks bt in 978 he proved tht he ws really great by beating spinks.
          Mohammad Ali's attempt to become the world champion fourth time ws foiled by Larry Holmes whn he defeated Ali badly, bt by tht time age had started having its affect and Ali's boxing ws nt wht had been in the past.


        Mohammad Ali ws nt only the great boxer within the ring bt he also gave new dimension to th popularity of boxing, all over the world . The period betwean the retirement of Ali and emergence of Mike Tyson in boxingworld seems blank.
           He is now suffering frm parkinson's disease bt his daughter Laila Ali is creating waves in women boxing.

Struggling to come to terms with the untimely deth of her husband - Asgar Mohammed, 22-year-old Salma weeps profusely as her dreams of a happy and long married life was snatched away brutally from her.
 
Salma, who lost her husband in the Opera House blast, is terribly devastated by the news.
 
27-year-old Asghar, a diamond broker, who got married two months ago, was rushed to Saifee Hospital but declared brought dead.
 
"We are all in a state of shock. He had said he would return early as it was raining. But that never happened," an emotionally perturbed Faiz Mohammed, his father said.
 
"Since he was doing well in his work, he had thought of buying a new house. He had some plans for our future," he said.
 
On the ill-fated evening of July 13, Asgar had come down to have tea with his friends at the Opera House khau gali.
 
"He had severe injuries on his hands and head. Soon after we heard that he has become a victim of the blast... we were all shaken...we were clueless. We immediately rushed to Saifee Hospital. On reaching there, I got to know he was dead," Faiz Mohammed said with tears welling up in his eyes.

 


ਮੈਨੂੰ ਵਾਪਸ ਭੇਜ ਦੇਵੋ, ਮੈਂ ਇਥੇ ਨਹੀ ਰਹਿਣਾ, ਪਲੀਜ਼ ਪਲੀਜ਼ ! ਪੁਲੀਸ ਸਟੇਸ਼ਨ ਦੇ ਕਾਉਟਰ ਉਪਰ ਪਿੰਕੀ ਸਿਰ ਮਾਰ ਕੇ ਉਖੜੇ ਸਾਹਾਂ ਵਿੱਚ ਰੋਦੀ ਵਾਰ ਵਾਰ ਕਹਿ ਰਹੀ ਸੀ।(ਕਾਲਮ ਕਾਲਮ ਰਿਸਤੇ ਕਾਲਮ) ਧੀਰਜ਼ ਧੀਰਜ਼ ਜਰਾ ਧੀਰਜ਼ ਰੱਖੋ, ਫਰੈਂਚ ਬੋਲੀ ਵਿੱਚ ਪੁਲੀਸ ਵਾਲੀ ਗੋਰੀ ਨੇ ਇੱਕੋ ਹੀ ਸਾਹ ਵਿੱਚ ਕਹਿ ਕੇ ਸਾਹਮਣੀ ਪਈ ਕੁਰਸੀ ਵੱਲ ਬੈਠਣ ਦਾ ਇਸ਼ਾਰਾ ਕੀਤਾ।
 ਨੋ ਪਾਰਲੇ ਫਰਾਸੇ ਮੈਡਮ, ਮੈਨੂੰ ਫਰੈਂਚ ਨਹੀ ਆਉਦੀ ਪਿੰਕੀ ਗਲਤ ਜਿਹੀ ਫਰੈਂਚ ਵਿੱਚ ਬੋਲੀ।ਨੋ ਪ੍ਰੋਬਲਮ ਸੈਟ ਡਾਉਨ ਕਹਿ ਕੇ ਉਸ ਨੇ ਦੋਭਾਸ਼ੀਏ ਨੂੰ ਫੋਨ ਮਿਲਾ ਦਿੱਤਾ।
 ਕੋਈ ਅੱਧੇ ਘੰਟੇ ਬਾਅਦ ਇੱਕ ਪਾਕਿਸਤਾਨੀ ਮੂਲ ਦੀ ਅੱਧਖੜ੍ਹ ਜਿਹੀ ਔਰਤ ਨੇ ਪਿੰਕੀ ਦੇ ਕੋਲ ਆਕੇ ਬੜੇ ਪਿਆਰ ਭਰੇ ਲਹਿਜ਼ੇ ਨਾਲ ਕਿਹਾ,ਸਲਾਮਾਲੇਉਕਮ ਬੇਟੀ ਮੇਰਾ ਨਾਂ ਨਾਦਰਾ ਏ, ਮੈਂ ਸਰਕਾਰੀ ਅਦਾਰਿਆਂ ਵਿੱਚ ਦੋਭਾਸ਼ੀਏ ਦਾ ਕੰਮ ਕਰਦੀ ਹਾਂ।ਤੂੰ ਮੈਨੂੰ ਸਾਫ ਸਾਫ ਸਹੀ ਦੱਸਣਾ ਕਿ ਤੈਨੂੰ ਕੀ ਪ੍ਰੋਬਲਮ ਹੈ,ਮੈਂ ਤੇਰੀ ਵੱਧ ਤੋਂ ਵੱਧ ਮੱਦਦ ਕਰਨ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ ਕਰਾਗੀ।ਇਹਨਾਂ ਕਹਿੰਦੀ ਹੋਈ ਉਹ ਪਿੰਕੀ ਨੂੰ ਸਾਹਮਣੇ ਵਾਲੇ ਕਮਰੇ ਵਿੱਚ ਲੈ ਗਈ।

 ਤੁਹਾਡਾ ਸਰ ਨੇਮ ਕੀ ਏ ? ਪ੍ਰਮਿੰਦਰ ਕੌਰ (ਪਿੰਕੀ)
 ਆਯੂ 17 ਸਾਲ, ਮਾਤਾ ਪਿਤਾ ਦਾ ਨਾਮ ਤੇ ਘਰ ਦਾ ਪਤਾ ਪੁਛਣ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਨਾਦਰਾ ਬੋਲੀ, ਤੇਰੇ ਕੋਲ ਕੋਈ ਫਰਾਂਸ ਦਾ ਰੈਜੀਡੈਂਸ ਪੇਪਰ ਹੈ।ਅੱਖਾਂ ਪੂੰਝਦੀ ਪਿੰਕੀ ਨੇ ਚੌਹ ਤੇਹਾਂ ਵਿੱਚ ਲਪੇਟਿਆ ਜਿਸ ਉਪਰ ਫੋਟੋ ਲੱਗੀ ਹੋਈ ਸੀ,ਅੱਗੇ ਕਰ ਦਿੱਤਾ।ਇਹ ਫਰਾਂਸ ਵਿੱਚ ਪੱਕੇ ਹੋਣ ਲਈ ਡੀਮਾਂਡ ਦਾ ਪੇਪਰ ਸੀ।
 ਪੁਲੀਸ ਵਾਲੀ ਗੋਰੀ ਨੇ ਫਰੈਂਚ ਬੋਲੀ ਵਿੱਚ ਸਾਰੀ ਬਾਤਚੀਤ ਨੂੰ ਨੋਟ ਕਰਨ ਲਈ ਨਾਦਰਾ ਨੂੰ ਬੇਨਤੀ ਕੀਤੀ। ਨਾਦਰਾ ਨੇ ਉਹ ਪੇਪਰ ਪੁਲੀਸ ਵਾਲੀ ਅੱਗੇ ਕਰ ਦਿੱਤਾ, ਤੇ ਉਹ ਪੇਪਰ ਨੂੰ ਫੜ ਕੇ ਕੰਪਿਉਟਰ ਉਪਰ ਉਗਲਾਂ ਮਾਰਨ ਲੱਗ ਪਈ।
 ਪਿੰਕੀ ਜੋ ਵੀ ਮੈਂ ਪੁਛਾਂਗੀ ਸੱਚੋ ਸੱਚ ਦੱਸਣਾ ਕਿਉ ਕਿ ਤੇਰਾ ਕੋਈ ਵੀ ਗਲਤ ਬਿਆਨ ਤੇਰੇ ਲਈ ਮੁਸ਼ਕਲ ਖੜੀ ਕਰ ਸਕਦਾ ਏ।ਪਰ ਘਬਰਾਅ ਨਾ ਅੱਲਾ ਨੇ ਚਾਹਿਆ ਸਭ ਠੀਕ ਹੋ ਜਾਵੇਗਾ।ਆਂਟੀ ਜੀ,ਅਸੀ ਗਰੀਬ ਜਰੂਰ ਆ,ਪਰ ਝੂਠ ਨਹੀ ਬੋਲਦੇ ਮੇਰੀ ਮੰਮੀ ਕਹਿੰਦੀ ਹੁੰਦੀ ਆ ਝੂਠ ਬੋਲਣਾ ਪਾਪ ਆ।ਅੱਛਾ ਫਿਰ ਦੱਸ ਇਹ ਸਭ ਕਿਵੇ ਹੋਇਆ,ਮੈਂ ਆਂਟੀ ਜੀ ਅੱਠਵੀ ਕਲਾਸ ਵਿੱਚ ਪੜ੍ਹਦੀ ਸੀ।ਸਾਡੇ ਪਿੰਡ ਦੇ ਘਰਾਂ ਵਿੱਚੋਂ ਮੇਰਾ ਤਾਇਆ ਲਗਦਾ ਸੀ।ਜਿਸ ਦਾ ਨਾਂ ਕਰਤਾਰ ਸਿੰਘ ਸੀ,ਉਹ ਫਰਾਂਸ ਤੋਂ ਕੁਝ ਦਿੱਨਾਂ ਦੀ ਛੁੱਟੀ ਪਿੰਡ ਆਇਆ ਸੀ।ਇੱਕ ਦਿੱਨ ਸਾਡੇ ਘਰ ਮਿਲਣ ਆਇਆ,ਸਾਡਾ ਕੱਚਾ ਘਰ ਸੀ,ਗਰੀਬੀ ਨੇ ਕੰਧਾਂ ਨੂੰ ਵੀ ਤਰੇੜਾਂ ਪਾ ਦਿੱਤੀਆਂ ਸਨ।ਸਾਡੇ ਘਰ ਦੇ ਹਾਲਾਤ ਵੇਖ ਕੇ ਉਹਨੇ ਮੇਰੇ ਬਾਪੂ ਨੂੰ ਕਿਹਾ,ਅਗਰ ਮੈਂ ਤੁਹਾਡੀ ਬੇਟੀ ਨੂੰ ਫਰਾਂਸ ਲੈ ਜਾਵਾਂ,ਤੁਹਾਡਾ ਕੀ ਵੀਚਾਰ ਹੈ ਇਸ ਵਾਰੇ, ਤੁਸੀ ਸਿਰਫ ਇਸ ਦੀ ਟਿੱਕਟ ਦਾ ਖਰਚਾ ਕਰਨਾ,ਬਾਕੀ ਸਭ ਮੇਰੇ ਤੇ ਛੱਡ ਦਿਓ,ਮੈਂ ਇਸ ਨੂੰ ਆਪਣੀ ਬੇਟੀ ਬਣਾ ਕੇ ਲੈ ਜਾਵਾਗਾ।ਨਾਲੇ ਤੁਹਾਡੇ ਘਰ ਦੇ ਹਾਲਾਤ ਵੀ ਸੁਧਰ ਜਾਣਗੇ।ਇਹ ਸੁਣ ਕੇ ਮੇਰੇ ਬਾਪ ਨੂੰ ਤਾਂ ਲੱਛਮੀ ਛੱਤ ਪਾੜ੍ਹ ਕੇ ਆਈ ਲਗਦੀ ਸੀ।ਪਰ ਮੰਮੀ ਤੋਂ ਰਿਹਾ ਨਾ ਗਿਆ,ਉਹ ਕਹਿੰਦੀ ਲੜਕੀਆਂ ਦਾ ਕੀ ਕੰਮ ਬਾਹਰ ਜਾਣ ਦਾ,ਕਹਿਣ ਨਾਲ ਥੋੜੀ ਬੇਟੀ ਬਣ ਜਾਦੀ ਆ,ਹਾਲੇ ਇਸ ਦੀ ਉਮਰ ਵੀ ਕੀ ਆ।ਘਬਰਾਓ ਨਾ ਇਸ ਨੂੰ ਬੱਚੀ ਬਣਾ ਕੇ ਲਿਜਾ ਰਿਹਾ ਹਾਂ,ਕੁਝ ਮੇਰੀ ਵੀ ਜੁੰਮੇਵਾਰੀ ਹੈ, ਨਾਲੇ ਸਾਡੇ ਆਪਣੇ ਵੀ ਕੋਈ ਬੱਚਾ ਨਹੀ।ਮੈਂ ਤਾਂ ਸਿਰਫ ਤੁਹਾਡੇ ਭਲੇ ਲਈ ਹੀ ਕਹਿ ਰਿਹਾ ਹਾਂ। ਗਰੀਬੀ ਤੋਂ ਬੇਬਸ ਹੋਏ ਮੇਰੇ ਪਿਤਾ ਨੇ ਹਾਂ ਕਰ ਦਿੱਤੀ।ਉਸ ਨੇ ਆਉਦਿਆਂ ਹੀ ਮੇਰੀ ਰਾਹਦਾਰੀ ਬਣਾ ਕੇ ਭੇਜ ਦਿੱਤੀ, ਤੇ ਮੈਂ ਛੇ ਮਹੀਨੇ ਵਿੱਚ ਫਰਾਂਸ ਪਹੁੰਚਗੀ।ਤਾਏ ਦਾ ਤਿੰਨ ਬੈਡ ਰੂਮ ਦਾ ਘਰ ਦੇ ਪਿਛੇ ਕਾਫੀ ਵੱਡਾ ਗਾਰਡਨ ਸੀ।ਬਾਹਰ ਅੰਦਰ ਜਾਣ ਲਈ ਕਾਰ ਵੀ ਰੱਖੀ ਹੋਈ ਸੀ।ਜਿਵੇਂ ਕਹਿੰਦੇ ਨੇ ਲਾਲਚ ਦਾ ਢਿੱਡ ਕਦੇ ਨਹੀ ਭਰਦਾ,ਉਹਨਾਂ ਨੇ ਘਰ ਦੇ ਬੇਸਮੈਂਟ ਵਿੱਚ 6-7 ਗੈਰ ਕਨੂੰਨੀ ਲੜਕੇ ਵੀ ਕਰਾਏਦਾਰ ਰੱਖੇ ਹੋਏ ਸਨ।ਤਾਇਆ ਕੰਮ ਤੋਂ ਆਉਦਾ ਹੀ ਮੁੰਡਿਆਂ ਕੋਲ ਬੈਠ ਕੇ ਸ਼ਰਾਬ ਪੀਣ ਲੱਗ ਜਾਦਾਂ, ਮੈਨੂੰ ਲਗਦਾ ਜਿਵੇਂ ਤਾਏ ਦੀ ਸ਼ਰਾਬ ਕਮਜ਼ੋਰੀ ਸੀ।ਮੇਰੀ ਤਾਈ ਸਵੇਰ ਤੋਂ ਸ਼ਾਮ ਤੱਕ ਏਅਰਪੋਰਟ ਤੇ ਖਾਣਾ ਪੈਕਿੰਇੰਗ ਦੀ ਨੌਕਰੀ ਕਰਦੀ ਸੀ।ਉਹ ਹਫਤੇ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਛੁੱਟੀ ਕਰਦੀ, ਤਾਇਆ ਸਾਰੀ ਦਿਹਾੜੀ ਕੰਪਨੀ ਵਿੱਚ ਕੰਧਾਂ ਤੇ ਬੁਰਛ ਮਾਰ ਕੇ ਰੰਗ ਦੇ ਸੰਗ ਹੋਇਆ ਰਹਿੰਦਾ।ਮੈਂ ਉਹਨਾਂ ਦੇ ਅਉਦਿਆਂ ਨੂੰ ਘਰ ਦੀ ਸਾਫ ਸਫਾਈ ਖਾਣਾ ਬਾਣਾ ਬਣਾ ਛੱਡਦੀ।ਮੈਨੂੰ ਲਗਦਾ ਸੀ ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਬੇਟੀ ਦੀ ਨਹੀ ਨੌਕਰਾਣੀ ਦੀ ਲੋੜ ਸੀ।ਕਦੇ ਉਹ ਆਪਣੀ ਮਰਜ਼ੀ ਨਾਲ ਮਨੀਗ੍ਰਾਮ ਰਾਹੀ ਥੋੜੇ ਘਣੇ ਪੈਸੇ ਸਾਡੇ ਘਰ ਭੇਜ ਦਿੰਦੇ।ਜਦੋਂ ਮੈਂ ਵਿਹਲੀ ਹੁੰਦੀ ਘਰੇ ਟੀ ਵੀ ਲਾਕੇ ਬਹਿ ਜਾਦੀ,ਪਰ ਸਮਝ ਮੈਨੂੰ ਕੁਝ ਵੀ ਨਹੀ ਸੀ ਆਉਦੀ।ਪਰ ਫਿਰ ਵੀ ਵਹਿਗੁਰੂ ਦਾ ਸ਼ੁਕਰ ਕਰਦੀ ਖੁਸ਼ ਖੁਸ਼ ਰਹਿੰਦੀ।ਮੇਰੀ ਇਹ ਖੁਸ਼ੀ ਜਿਵੇਂ ਰੱਬ ਨੂੰ ਬਹੁਤੀ ਦੇਰ ਮਨਜ਼ੁਰ ਨਹੀ ਸੀ।ਕਰਾਏਦਾਰਾਂ ਵਿੱਚੋਂ ਇੱਕ ਟੀਟੂ ਨਾਂ ਦਾ ਮੁੰਡਾ ਕੁਝ ਬਹੁਤ ਹੀ ਲੋਫਰ ਕਿਸਮ ਦਾ ਸੀ।ਜਦੋਂ ਮੈਂ ਕਦੇ ਬਾਹਰ ਅੰਦਰ ਜਾਦੀ, ਉਹ ਤਾਕੀ ਵਿੱਚੋਂ ਸਿਰ ਕੱਢ ਕੇ ਪੰਜਾਬੀਆ ਗਾਣੇ ਦੇ ਬੋਲ ਲੱਕ ਟਵੱਟੀ ਏਟ ਕੁੜੀ ਦਾ, ਤੇ ਹੋਰ ਵੀ ਕੁਝ ਉਲ ਜਲੂਲ ਜਿਹਾ ਬੋਲਦਾ।ਪਰ ਮੈਂ ਅਣਸੁਣਿਆ ਜਿਹਾ ਕਰ ਦਿੰਦੀ।

 ਉਲ ਜਲੁਲ ਦਾ ਮਤਲਬ ? ਨਾਦਰਾ ਬੋਲੀ,ਆਂਟੀ ਜੀ,ਭੱਦੇ ਜਿਹੇ ਬੋਲ ਬੋਲਦਾ।
 ਠਕ ਠਕ ਠਕ ਦਰਵਾਜ਼ੇ ਦੀ ਅਵਾਜ਼ ਨਾਲ ਪਿੰਕੀ ਦੀ ਦਰਦ ਭਰੀ ਕਹਾਣੀ ਸੁਣਦੀ ਨਾਦਰਾ ਵਿੱਚੋਂ ਹੀ ਬੋਲ ਪਈ (ਉਈ) ਹਾਂ,

 ਮੈਡਮ ਨਾਦਰਾ ਜਰਾ ਜਲਦੀ ਕਰਨਾ,ਬਾਹਰ ਇੱਕ ਕੇਸ ਹੋਰ ਆਇਆ ਹੈ।ਦਰਵਾਜ਼ੇ ਕੋਲ ਕਰਿਸਟੋਫ ਫਰੈਂਚ ਵਿੱਚ ਕਹਿ ਕਿ ਉਹਨੀ ਪੈਰੀ ਵਾਪਸ ਮੁੜ ਗਿਆ।ਪਿੰਕੀ ਦੀ ਦਰਦ ਭਰੀ ਕਹਾਣੀ ਵਿੱਚ ਨਾਦਰਾ ਗੁਆਚ ਗਈ ਲਗਦੀ ਸੀ।

 ਸੌਰੀ ਬੇਟਾ ਅੱਗੇ ਬੋਲੋ। ਆਂਟੀ ਜੀ ਇੱਕ ਦਿੱਨ ਤਾਇਆ ਤਾਈ ਕੰਮ ਤੇ ਗਏ ਹੋਏ ਸਨ।ਮੈਂ ਗਾਰਡਨ ਵਿੱਚ ਕਪੜੇ ਸੁਕਣੇ ਪਾਉਣ ਲਈ ਗਈ।ਟੀਟੂ ਨੇ ਮੈਨੂੰ ਕੱਲੀ ਸਮਝ ਕੇ ਬਾਂਹ ਤੋਂ ਫੜ ਕੇ ਬੇਸਮੈਂਟ ਵੱਲ ਖਿਚਣਾਂ ਸ਼ੁਰੂ ਕਰ ਦਿੱਤਾ।ਮੈਂ ਧੱਕਾ ਮਾਰਿਆ ਉਹ ਸਿੱਧਾ ਫਰਸ਼ ਤੇ ਜਾ ਡਿੱਗਿਆ।ਉਸ ਨੇ ਉਠ ਕੇ ਫੇਰ ਫੜਣ ਦੀ ਕੋਸਿਸ਼ ਕੀਤੀ, ਤਾਂ ਉਸ ਨੇ ਮੇਰੀ ਕੋਟੀ ਖਿਚ ਲਈ,ਜਿਹੜੀ ਮੇਰੇ ਪਹਿਨੀ ਹੋਈ ਸੀ।ਮੈਂ ਭੱਜ ਕੇ ਅੰਦਰੋਂ ਕੁੰਡੀ ਲਾ ਲਈ, ਤੇ ਕਿਹਾ ਕਿ ਮੈਂ ਪੁਲਸ ਨੂੰ ਫੋਨ ਕਰਦੀ ਆਂ।ਮੈਨੂੰ ਕਿਹੜਾ ਬੋਲੀ ਆਉਦੀ ਸੀ,ਤੇ ਉਹ ਡਰ ਕੇ ਥੱਲੇ ਆਪਣੇ ਕਮਰੇ ਵਿੱਚ ਚਲਿਆ ਗਿਆ।
 ਮੈਂ ਸੋਚਿਆ ਅੱਜ ਸ਼ਾਮ ਤਾਏ ਨੂੰ ਸਭ ਕੁਝ ਦੱਸ ਦੇਵਾਗੀ।
 ਤੂੰ ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਦੱਸਿਆ ?ਨਹੀ ਆਟੀ ਜੀ ਮੈਂ ਡਰ ਗਈ।ਕਿਸ ਗੱਲ ਤੋਂ ?ਉਹ ਤਾਂ ਗੁੰਡਿਆਂ ਵਰਗਾ ਸੀ।ਮੈਨੂੰ ਬਾਹਰ ਅੰਦਰ ਕੁਝ ਵੀ ਕਰ ਸਕਦਾ ਸੀ।ਨਾਲੇ ਇਹ ਸੋਚ ਕੇ ਕਿਤੇ ਤਾਇਆ ਤਾਈ ਮੈਨੂੰ ਹੀ ਨਾ ਮਾੜੀ ਸਮਝਣ, ਜਾਂ ਕਿਤੇ ਛੱਕ ਕਰਕੇ ਘਰੋਂ ਹੀ ਨਾ ਕੱਢ ਦੇਣ,ਜੇ ਬੀਬੀ ਬਾਪੂ ਨੂੰ ਪਤਾ ਲੱਗ ਗਿਆ ਉਹ ਕੀ ਸੋਚਣ ਗੇ,ਮੈਂ ਆਪਣੀ ਅਤੇ ਘਰ ਦੀ ਇੱਜ਼ਤ ਖਾਤਰ ਚੁੱਪ ਰਹਿਣਾ ਹੀ ਠੀਕ ਸਮਝਿਆ।
 ਹੁਣ ਮੈਂ ਡਰੀ ਡਰੀ ਰਹਿੰਦੀ, ਤਾਏ ਤਾਈ ਦੇ ਕੰਮ ਤੇ ਜਾਣ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਮੈਂ ਅੰਦਰੋਂ ਕੁੰਡੀ ਲਾ ਲੈਦੀ,ਵਿਹੜੇ ਵਿੱਚ ਵੀ ਨਾ ਨਿਕਲਦੀ,ਕੰਮ ਤੋਂ ਆਉਦੀ ਤਾਈ ਮੇਰੇ ਨਾਲ ਨਾਰਾਜ਼ ਵੀ ਹੋ ਜਾਦੀ,ਕਿੰਨਾ ਗੰਦਾ ਵਿਹੜਾ ਤੂੰ ਝਾੜੂ ਵੀ ਨਹੀ ਫੇਰਿਆ।ਮੈਂ ਸੁਣ ਕੇ ਚੁੱਪ ਕਰ ਜਾਦੀ।ਤਾਇਆ ਸਿੱਧਾ ਕੰਮ ਤੋਂ ਆਕੇ ਮੂੰਹ ਹੱਥ ਧੋਕੇ ਥੱਲੇ ਮੁੰਡਿਆ ਕੋਲ ਚਲਿਆ ਜਾਦਾਂ।ਜਿਨਾਂ ਚਿੱਰ ਸ਼ਰਾਬੀ ਨਾ ਹੋ ਜਾਦਾਂ ਉਤਨਾ ਚਿੱਰ ਸਾਡੇ ਕੋਲ ਨਾ ਆਉਦਾ।ਇੱਕ ਦਿੱਨ ਤਾਇਆ ਕੁਝ ਜਾਅਦਾ ਸ਼ਰਾਬੀ ਹੋ ਗਿਆ ਸੀ,ਟੀਟੂ ਨੇ ਮੌਕਾ ਵੇਖ ਕੇ ਮੇਰੀ ਕੋਟੀ ਫੜਾਉਦਿਆਂ ਕਿਹਾ,ਆਹ ਤਾਇਆ ਲਗਦਾ ਪਿੰਕੀ ਦੀ ਕੋਟੀ ਆ,ਸਾਡੇ ਕਮਰੇ ਵਿੱਚੋਂ ਲੱਭੀ ਆ।ਕਿਥੋਂ ਥੋਡੇ ਕਮਰੇ ਚੋਂ,ਇਥੇ ਕਿਵੇ ਆਈ, ਤਾਇਆ ਰੱਬ ਜਾਣੇ ਮੈਨੂੰ ਨਹੀ ਪਤਾ ਮੈਨੂੰ ਤਾਂ ਮੰਜ਼ੇ ਦੇ ਸਿਰਹਾਣੇ ਪਈ ਲੱਭੀ ਆ।ਇਹ ਤੂੰ ਉਸਨੂੰ ਪੁੱਛ ਲਈ ਟੀਟੂ ਬਗਲਾ ਭਗਤ ਬਣਿਆ ਹੋਇਆ ਸੀ।

 ਤਾਇਆ ਲਾਲ ਸੂਹਾ ਹੋ ਕੇ ਮੇਰੇ ਕੋਲ ਆ ਗਿਆ।ਕੁੜੀਏ ਤੈਨੂੰ ਮੈਂ ਇਸ ਕੰਮ ਲਈ ਇਥੇ ਨਹੀ ਲੈ ਕੇ ਆਇਆ,ਤੂੰ ਥੱਲੇ ਕੀ ਕਰਨ ਗਈ ਸੀ,ਤਾਇਆ ਜੀ ਮੈਂ ਅੱਜ ਤੱਕ ਥੱਲੇ ਨਹੀ ਗਈ।
 ਫਿਰ ਇਹ ਕਿਵੇਂ ਗਈ ਉਥੇ?(ਕੋਟੀ ਮੇਰੇ ਉਪਰ ਸੁਟਦਾ ਤਾਇਆ ਗੁਸੇ ਵਿੱਚ ਬੋਲਿਆ)।ਮੇਰੀ ਧਾਹ ਨਿੱਕਲ ਗਈ।ਆਏ ਲਫਜ਼ ਜੁਬਾਨ ਤੇ ਫਿਰ ਪਿਛੇ ਮੁੜ ਗਏ।ਪਿੰਕੀ ਮੇਰੀ ਇੱਕ ਗੱਲ ਕੰਨ ਖੋਲ ਕੇ ਸੁਣ ਲਾ, ਇਹ ਇਜ਼ਤਦਾਰਾਂ ਦਾ ਘਰ ਆ,ਇਸ ਘਰ ਵੱਲ ਮਾੜੀ ਨਿਗ੍ਹਾ ਵੇਖਣ ਵਾਲੇ ਦੀ ਮੇਰੇ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ ਇਸ ਘਰ ਦੀ ਇੱਟ ਹੀ ਉਸ ਦਾ ਮੱਥਾ ਭੰਨ ਦਿੰਦੀ ਆ।ਤੇਰੀ ਇਹ ਹਿੰਮਤ ਕਿਵੇਂ ਹੋਈ?ਮੈਂ ਪੈਰ ਫੜ ਕੇ ਤਰਲੇ ਕਰਦੀ ਰਹੀ, ਤਾਇਆ ਜੀ ਮੈਂ ਬਿਲਕੁਲ ਨਿਰਦੋਸ਼ ਆਂ, ਮੈਂ ਨਹੀ ਗਈ, ਨਹੀ ਗਈ...ਦੇ ਤਰਲੇ ਕਰਦੀ ਰਹੀ,ਪਰ ਰੱਬ ਤੋਂ ਵਗੈਰ ਮੇਰੇ ਕੋਲ ਕੋਈ ਗਵਾਹ ਨਹੀ ਸੀ।ਤਾਏ ਨੇ ਜੋਰ ਦੀ ਠਾਹ ਕਰਦਾ ਥੱਪੜ ਮਾਰਿਆ, ਮੈਂ ਘੁੰਮ ਕੇ ਸੋਫੇ ਤੇ ਜਾ ਡਿੱਗੀ।ਉਸ ਦਿੱਨ ਤਾਇਆ ਮੈਨੂੰ ਹੋਰ ਵੀ ਮਾਰਦਾ ਜੇ ਤਾਈ ਨੇ ਉਸ ਦੀ ਬਾਂਹ ਨਾ ਫੜੀ ਹੁੰਦੀ।ਇਹ ਸਭ ਤੇਰੇ ਹੀ ਪਿਟਣੇ ਪਾਏ ਨੇ ਹੁਣ ਕੁੱਟਣ ਦਾ ਕੀ ਫਾਇਦਾ। ਉਦੋਂ ਕਹਿੰਦਾ ਸੀ ਆਪਾਂ ਕੁੜੀ ਬਣਾ ਕੇ ਰੱਖਾਗੇ।ਵੇਖ ਲਿਆ,ਜੇ ਪਤਾ ਲੱਗ ਗਿਆ ਲੋਕਾਂ ਦਾ ਮੂੰਹ ਨਹੀ ਫੜ ਹੋਣਾ, ਮੇਰੇ ਕੰਮ ਤੇ ਤਾਂ ਪਹਿਲਾਂ ਹੀ ਜਨਾਨੀਆਂ ਕਿਸੇ ਦੀ ਕੁੜੀ ਕਿਸੇ ਦਾ ਮੁੰਡਾ ਤਰ੍ਹਾਂ ਤਰ੍ਹਾਂ ਦੇ ਟੋਟਕੇ ਘੜ ਘੜ ਕੇ ਸੁਣਾਦੀਆਂ ਨੇ।(ਤਾਈ ਇੱਕੋ ਹੀ ਸਾਹ ਬੋਲ ਪਈ)।
ਮੈਂ ਬਿਨਾਂ ਕੁਝ ਖਾਦਿਆ ਪੀਤਿਆਂ ਅੰਦਰ ਮੰਜ਼ੇ ਤੇ ਜਾ ਡਿੱਗੀ।ਅਗਲੇ ਦਿੱਨ ਦੋਨੋ ਕੰਮ ਤੇ ਚਲੇ ਗਏ, ਮੈਂ ਅੰਦਰ ਪਈ ਮਾੜੇ ਕਰਮਾਂ ਨੂੰ ਰੋਦੀ ਰਹੀ,ਤਾਇਆ ਤੇ ਤਾਈ ਅੱਜ਼ ਇੱਕਠੇ ਹੀ ਕੰਮ ਤੋਂ ਛੁੱਟੀ ਕਰਕੇ ਆ ਗਏ।ਮੈਂ ਸੋਚਿਆ ਅੱਜ ਮੇਰੀ ਖੈਰ ਨਹੀ, ਹਾਲੇ ਉਹਨਾਂ ਨੇ ਦਰਵਾਜ਼ਾ ਖੋਲਿਆ ਹੀ ਸੀ, ਘਰ ਦੇ ਟੈਲੀਫੋਨ ਦੀ ਘੰਟੀ ਖੜਕ ਪਈ।ਤਾਈ ਨੇ ਫੋਨ ਚੁੱਕਦਿਆਂ ਕਿਹਾ ਕੋਣ ?ਪੂਆ ਮੈਂ ਲੰਡਨ ਤੋਂ ਟੈਰੀ ਬੋਲਦਾ ਹੈਗਾ।ਡੈਡ ਨੂੰ ਹਰਟ ਪ੍ਰੋਬਲਮ ਸੀ, ਹੋਸਪੀਟਲ ਲੈ ਗਏ ਆ,ਮੰਮ ਵੀ ਉਥੇ ਆ,ਮੰਮ ਬੋਲਦੀ ਆ ਤੁਸੀ ਮਸਟ ਆ ਜੋ।ਇਤਨੀ ਗੱਲ ਕਰਕੇ ਫੋਨ ਕੱਟ ਹੋ ਗਿਆ।ਤਾਈ ਨੇ ਉਸ ਰਾਤ ਹੀ ਇੰਨਟਰ ਨੈਟ ਤੇ ੲੈਰੋ ਸਟਾਰ ਦੀ ਟਿੱਕਟ ਬੁੱਕ ਕਰਾ ਲਈ।ਅਗਲੇ ਦਿੱਨ ਇੰਗਲੈਂਡ ਜਾਣ ਦੀ ਤਿਆਰੀ ਸੀ।ਤਾਇਆ ਰੁਟੀਨ ਮੁਤਾਬਕ ਕੰਮ ਤੇ ਚਲਿਆ ਗਿਆ।ਅੱਜ ਤਾਏ ਦੀ ਕੰਪਨੀ ਨੇ ਵਰਕਰਾਂ ਲਈ ਕ੍ਰਿਸਮਿਸ ਪਾਰਟੀ ਦਾ ਕਿਸੇ ਕਲੱਬ ਵਿੱਚ ਪਾਰਟੀ ਦਾ ਪ੍ਰਬੰਧ ਕੀਤਾ ਹੋਇਆ ਸੀ।ਤਾਇਆ ਸ਼ਰਾਬ ਵਿੱਚ ਸ਼ਬਾਬ ਮਿਲਾ ਕੇ  ਡਿੱਗਦਾ ਕੋਈ ਅੱਧੀ ਰਾਤ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਘਰੇ ਪਹੁਚਿਆ,ਟਰਰ, ਟਰਰ ਟੱਲੀ ਦੀ ਅਵਾਜ਼ ਸੁਣ ਕੇ ਮੈਂ ਅੱਧ ਸੁੱਤੀ ਜਿਹੀ ਨੇ ਉਠ ਕੇ ਦਰਵਾਜ਼ਾ ਖੋਲਿਆ, ਤਾਇਆ ਡਿੱਗਦਾ ਉਖੜ ਦਾ ਸਿੱਧਾ ਮੇਰੇ ਕਮਰੇ ਚ ਆ ਕੇ ਮੰਜੇ ਤੇ ਬਹਿ ਗਿਆ।ਮੈਂ ਕੰਬਦੀ ਜਿਹੀ ਅਵਾਜ਼ ਚ ਕਿਹਾ ਤਾਇਆ ਜੀ,ਰੋਟੀ ਖਾਣੀ ਜਾਂ ਪਹਿਲਾਂ ਪਾਣੀ ਲੈ ਕੇ ਆਵਾ।ਅੱਜ ਖਾਣਾ ਕੁਝ ਨਹੀ ਪਿੰਕੀ ਬੱਸ..,ਅਲਮਾਰੀ ਚੋ ਬੋਤਲ ਕੱਢ ਕੇ ਦੇਹ।ਤਾਇਆ ਜੀ ਤੁਸੀ ਤਾਂ ਪਹਿਲਾਂ ਹੀ ਬਹੁਤ ਸ਼ਰਾਬੀ ਹੋ।ਤਾਏ ਦੀਆ ਸ਼ਰਾਬੀ ਅੱਖਾਂ ਮੈਨੂੰ ਪੈਰਾਂ ਤੋਂ ਸਿਰ ਤੱਕ ਤੋਲ ਰਹੀਆਂ ਸਨ।ਮੈਨੂੰ ਉਸ ਤੋਂ ਡਰ ਜਿਹਾ ਲੱਗਣ ਲੱਗ ਪਿਆ।ਮੈਂ ਤਾਏ ਨੂੰ ਮੋਡਿਆਂ ਤੋਂ ਫੜ ਕੇ ਲੇਟ ਜਾਣ ਲਈ ਕਿਹਾ।ਪਰ ਉਸ ਨੇ ਫੜ ਕੇ ਆਪਣੇ ਉਪਰ ਸੁੱਟ ਲਿਆ,ਮੇਰੇ ਲੀੜੇ ਕੱਪੜੇ ਇਜ਼ਤ ਸਭ ਕਲੀਰੇ ਬਣ ਕੇ ਖਿਲਰ ਗਏ।ਮੇਰੀਆ ਚੀਖਾਂ ਕੰਧਾਂ ਵਿੱਚ ਵੱਜ ਕੇ ਚੁੱਪ ਕਰ ਗਈਆਂ।ਜਿਸ ਨੂੰ ਸੁਣਨ ਵਾਲ ਕੋਈ ਨਹੀ ਸੀ।ਮੈਂ ਪਿੰਜ਼ਰੇ ਵਿੱਚ ਫਸੇ ਪੰਛੀ ਵਾਗੂ ਫੜ ਫੜਾ ਕੇ ਬੇਹੋਸ਼ ਹੋ ਗਈ।ਸਵੇਰੇ ਛੇ ਵਜ਼ੇ ਮੈਨੂੰ ਹੋਸ਼ ਆਈ।ਸ਼ੀਸੇ ਵਿੱਚ ਵੇਖਿਆ ਮੈਂ ਬਦਕਿਸਮਤ ਬਦਸ਼ਕਲ ਸੀ, ਪਰ ਪਿੰਕੀ ਨਹੀ ਲਗਦੀ ਸੀ।ਟੈਲੀਫੋਨ ਵੱਜਣਾ ਸ਼ੁਰੂ ਹੋ ਗਿਆ,ਮੈਂ ਕੰਬਦੇ ਹੱਥਾ ਨਾਲ ਬਿਨਾਂ ਕੁਝ ਬੋਲੇ ਚੁੱਕ ਕੇ ਕੰਨ ਨੂੰ ਲਾ ਲਿਆ,ਹੈਲੋ ਤੁਸੀ ਉਠ ਖੜੇ ਬੈਡ ਨਿਉਜ਼ ਆ,ਰਾਤੀ ਵੀਰਾ ਪੂਰਾ ਹੋ ਗਿਆ,ਪਰਸੋ ਸੰਸਕਾਰ ਆ,ਕਿਵੇ ਵੀ ਕਰਿਓ ਜਲਦੀ ਆ ਜਾਓ,ਮੈਥੋਂ ਤਾਂ ਉਹਦੇ ਨਿਆਣੇ ਰੋਦੇ ਝੱਲੇ ਨਹੀ ਜਾਦੇਂ,ਹਾਂ ਪਿੰਕੀ ਨੂੰ ਤਾੜ ਕੇ ਆਉਣਾ ਕਹਿਣਾਂ ਸਾਡੇ ਸਿਰ ਸੁਆਹ ਨਾ ਪਾਉਦੀ ਫਿਰੀ ਨਾਲੇ ਕਿਰਾਏਦਾਰਾਂ ਨੂੰ ਵੀ ਤਾੜ ਦੇਣਾ, ਪਿੰਕੀ ਨੂੰ ਕਹਿਣਾਂ ਘਰ ਦਾ ਵਸਾਹ ਨਹੀ ਕਰਨਾ,ਕਿਸੇ ਨੂੰ ਘਰੇ ਨਹੀ ਆਉਣ ਦੇਣਾ, ਨਾ ਕਿਸੇ ਕੋਲ ਗੱਲ ਕਰਨੀ ਅਸੀ ਇੰਗਲੈਂਡ ਗਏ ਆਂ।ਤਾਲੇ ਕੁੰਡੀ ਲਾ ਕੇ ਸਾਉਣਾ ਜਮਾਨਾ ਬਹੁਤ ਖਰਾਬ ਆ, ਸੁਣਦੇ ਓ ਜਲਦੀ ਆ ਜਾਣਾ ਤੁਹਾਡੀ ਵੇਟ ਕਰਦੇ ਨੇ।(ਤਾਈ ਇੰਗਲੈਂਡ ਤੋਂ ਬਿਨ੍ਹਾਂ ਪੁੱਛੇ ਹੀ ਬੋਲੀ ਜਾ ਰਹੀ ਸੀ)ਓਹ ਘੁਕ ਸੁੱਤਾ ਘਰਾੜੇ ਮਾਰਦਾ ਸੀ। ਮੈਂ ਪੋਲੇ ਪੋਲੇ ਪੈਰੀ ਦਰਵਾਜ਼ਾ ਖੋਲ ਕੇ ਸਿੱਧੀ ਤੁਹਾਡੇ ਕੋਲ ਆ ਗਈ ਹਾਂ।ਹੁਣ ਪਲੀਜ਼ ਤੁਸੀ ਮੈਨੂੰ ਇੰਡੀਆ ਭੇਜ ਦੇਵੋ,ਮੈਂ ਘਰੇ ਨਹੀ ਜਾਣਾ, ਮੈਂ ਨਹੀ ਰਹਿਣਾ ਇੱਥੇ, ਨਹੀ ਰਹਿਣਾ, ਨਹੀ ਰਹਿਣਾ…ਆਪਣੇ ਪਿੰਡ ਜਾਣਾ ਪਲੀਜ਼ ਪਲੀਜ਼।ਨਾਦਰਾ ਅੱਗੇ ਪਿੰਕੀ ਦੋਵੇਂ ਹੱਥ ਜੋੜ ਕੇ ਤਰਸ ਦੀ ਮੂਰਤੀ ਬਣੀ ਹੋਈ ਸੀ।ਨਾਦਰਾ ਮੱਥੇ ਉਤੇ ਹੱਥ ਰੱਖ ਕੇ ਇੱਕੋ ਟੱਕ ਪਿੰਕੀ ਵੱਲ ਵੇਖੀ ਜਾ ਰਹੀ ਸੀ।                       
 

Nire Ishq Te Tand Nahi Paye Assa...
Charkhariya Te V Chare Hoe aa...
Sir Deke Jitho Di Fees Lagdi...
Assi Ohna Schoola Wicho Pade Hoe Aa....
Lok Chanah Wich Sada hi Rahe Tarde...
Assa Lahoo Ander Laiya Taria Ne...
Sanu Aiwe Nahi Log SARDAAR Kehnde..
Sir Deke Laia SARDARIYA Ne.

The universe has a voice. All we have to do is listen. The door is open; we just have to walk through that door-advises a dapper looking Waris Ahluwalia. This Amritsar-born, 36-year-old is the creative force behind the much-fetishised, jewellery from the House of Waris. His beautiful, handcrafted jewellery line is being retailed at high-end fashion hubs such as Bergdorf Goodman, Maxfield and Phillips de Pury and at uber luxe stores such as Colette in Paris, Barneys in New York and Liberty in London.





Waris Ahluwalia with The Citizen BandAhluwalia is also the flamboyant entrepreneur behind a pop-up Tea Room launched in New York in October 2010, serving Darjeeling tea and biscuits, besides hosting Playboy parties. "House of Waris personifies my love of history, apparent not just in my jewellery, but also in my Tea Room. Tea eludes class and echoes a romantic part of history. For busy New Yorkers I've created an oasis of pause that tea allows," says the American-Indian teetotaler.




Books on my table: Gates to Buddhist Practice by Chagdud Tulku andPlease Kill Me: The Uncensored Oral History of Punk by Legs McNeil.In 2010, he was inducted as an official member of the Council of Fashion Designers of America and placed on Vanity Fair's Best Dressed List. The same year, British GQ called him the second best dressed man internationally and he was also included in Vogue's 10 Most Impactful people of 2010. As for his style, Waris approaches it the same way he approaches his work, "It's probably because my east meets west style. I like wearing tailored suits, accented with pocket squares, along with pink suede George Esquivel shoes. And well, I'm not afraid to wear denim on denim," laughs Ahluwalia.

As a jewellery designer, he loves gold."Gold is part of who we are," says the designer, who never intended to design jewellery. "I got two rings made for myself with 40 diamonds in each ring. I was at Maxfields in LA and the rings caught the sales staff's attention. And it all started from there," he says. Ahluwalia's jewellery journey started in Rome where he found his first workshop, leading him to India, Bangkok and then somehow to a hand engraver in NY. The designer now travels to India six times a year to collaborate with master craftsmen, "I feel blessed, dealing with the people I work with, whether it's director Spike Lee, the delicate setters in Bangkok, my craftsmen in India or Abdull, my Man Friday in Jaipur," says Ahluwalia.




My hangouts: Places that have great food are always my favourite: Omen, Bar Pitti, St. Ambroeus, Me Kong, Sushi Yasuda, my mother's kitchen. Other favourites include The Chateau and St. Marks Bookstore.A constant fixture on New York's mercurial scene-and-be-seen barometer, he is known for his roles in Wes Anderson's films, fashion week photos captured by Olivier Zahm and appearances in The Life Aquatic with Steve Zissou, The Darjeeling Limited, I Am Love and Inside Man. "If my life had been a movie reel, the credits and acknowledgements would have rolled endlessly," laughs Ahluwalia.




Style icons: Kris Kristoferson in Alice Doesn't Live Here Anymore and David Niven in Around the World in 80 Days.Recently, in February 2011, he launched an affordable diffusion accessory line called, Waris Loves You for yoox.com, a leading virtual store. The multi-faceted designer also released a book, To India with Love, with its proceeds going to the Taj Memorial Public Service Welfare Trust, for aiding victims of Mumbai 2008 attacks.

At the end of it all, he is the proverbial 'accidental icon' who seems to have everything on his plate-a niche in Hollywood, a sparkling design career and a wardrobe to suit. "As a first generation Indian immigrant, I had my fair share of pressures," shares the Punjabi lad, whose mom wanted him to get an MBA at least, though he was committed to arts. "I told my mother, I won't be able to follow the path she had chosen for me. In my 20s, I tried compiling a book, opening a restaurant, producing an album and co-producing a movie, but nothing clicked."



But then, these failures gave Ahluwalia the confidence and acquainted him to New York art scene, "Today, most people think that I have it all. But, I would love to do more books and more of everything. After all, it is in my nature to create. I can't fight it," smiles Ahluwalia.

An international think-tank SIPRI has warned that Pakistan is in danger of losing control of part of its to terrorists.
Releasing a report in the Swedish capital of Stockholm, director of SIPRI Daniel Nord said Pakistan may be close to the danger of losing control of part of its nuclear arsenal to terrorists and added that it was a matter of grave concern.
South Asia, where relations between India and Pakistan seem perpetually tense, is the only place in the world where you have the nuclear arms race, he said.
The report said Pakistan has almost reached parity with India on nuclear weapons and charged that the two nations were expanding their capacity to produce fissile material for military purposes.
It, however, said while India could have 80- 110 nuclear warheads today, up from 60- 80 last year, Pakistan could have increased its count from 70- 90 to 90- 110.
Labelling Pakistan's nuclear programme as almost the fastest in the world, SIPRI said both Islamabad and New Delhi continue to develop new ballistic and cruise missile systems capable of delivering nuclear weapons.
It also said Islamabad was now turning to producing lighter precision warheads for use in restricted spaces.

India can never hit a target like Dawood Ibrahim or Hafiz Mohammed Saeed inside Pakistan because it lacks the capabilities. It does not have human and technical intelligence (Humint) to monitor the movements of human targets, its military special forces are too fragmented to be effective and a risk-averse political leadership acts as a stumbling block to any such cross-border operation. It is possible that recent statements made by army chief General V.K. Singh and air force chief Air Chief Marshal P.V. Naik were made out of sheer bravado with no foundation.
Consider what happened the last time such an operation was contemplated. On November 29, 2009, as the Taj Hotel in Mumbai was smouldering from the 26/11 terror attacks, the Cabinet Committee on Security was presented with the option of striking terror training camps in Pakistan.
The Indian Air Force advocated targeting Lashkar-e-Toiba's (let) training camps in Pakistan Occupied Kashmir (PoK) using laser-guided bombs from Mirage 2000s or a commando raid on the let headquarters in Muridke, PoK, using Mi-35 helicopter gunships carrying special forces. The political leadership, however, eschewed a military response. That was the closest India ever came to an Operation Geronimo.
In the early 1980s, the Special Group was raised as the r&aw's equivalent to the cia's Special Activities Division and given a mandate for cross-border operations. The force is believed to have carried out a few classified missions before falling into disuse. However, most 'snatch and grab' operations have been restricted to borders in counter-terrorist operations in J&K and the Northeast.
"Cross-border military-intervention capabilities will have a deterrent value by raising the cost for rogue intelligence agencies like the isi that support terrorist strikes in India," says Brigadier Gurmeet Kanwal (retired), director of the army's think tank, the Centre for Land Warfare Studies. The possibility that such raids could be considered an act of war by Pakistan and thus trigger a conflict has hung heavy on the heads of the political leadership. "Our intelligence services are police-led and have no history of conducting intelligence-based military operations," says former r&aw official, Colonel RSN Singh (retired)
Operation Geronimo was a classic intelligence-driven military operation that involved years of human and technical intelligence gathering. Even so, US President Barack Obama gave it only a "55-45 chance" of finding Osama bin Laden in the compound at Abbottabad. "Trouble is that we lack real-time actionable intelligence on targets and their movement and secure communication and operational datalinks," says former air force chief Air Chief Marshal Fali Homi Major.
Says B. Raman, former additional secretary (r&aw), "The US success was possible by a dramatic improvement in the US Humint capability and by its spectacular covert action capability. We have neither. Our Humint is average. Our covert action capability has been non-existent since 1997 (when it was shut down by Prime Minister I.K. Gujral). We need to revamp both, urgently and visibly."
The US Navy SEALs that executed the Abbottabad operation report to Special Operations Command or socom, a unified multi-dimensional force that conducts global missions. India has over 30,000 special forces scattered among various armed forces and ministries. "We need an Indian socom reporting to the National Security Adviser to ensure a speedy response to a crisis," says Lt. General Prakash Chand Katoch, a former special forces officer. But with no direction on special operations, an Indian socom presently appears to be a remote possibility. n

A gurudwara in the Australian state of Victoria has been vandalised in what is believed to be a "racial" attack, sparking fears among the minority community which has appealed for greater security for the Sikhs.
Sikhs in Shepparton in northern Victoria have appealed to those who vandalised their gurdwara to leave them alone.
"Why they're doing it we don't know and we think there's a bit of racism - I'm not sure but (there) could be," a local Sikh Kuldeep Singh was quoted as saying by ABC News on Thursday.
Security has been stepped up around the gurdwara after recent vandalism attacks, including eggs being thrown at the building and a car smashing a fence around the structure, the report said.
"If somebody has got a problem it would be good to talk to us but definitely we want peace and we want to send a message of peace around," he said, adding the attacks are hurtful.
Singh said it was difficult to understand as "we've got a very good reputation in the community here". "We are hardworking people, we believe in God," he noted.
In a separate incident, a Sikh boy studying in Class 11 at an outer northern Christian school in Melbourne was forced to shave off his beard, Harkirat Singh of the Sikh Federation of Australia was quoted as saying by ABC radio.
It has sparked an outrage among the Indian community which accused the institute of religious discrimination.
The school principal has apologised "for any harm that he might have felt or any hurt that he might have felt".
Over 100 incidents of attacks on Indians, including racial, have come to light in the last few years in Australia.
Last year, an organisation, National Council of Indian Australians was formed here to secure the rights and interests of the minority community members in the country amid a series of attacks on them.

in last few years the news has been full of stories of hurricanes , floods, droughts
and other disasters caused by weather ,scientist agree thet somthing very serious is
happening to the world weather.
 
they now think that in the future :
The globe may get warmerthe six warmest years on record were in the 1980s.
dry tropical regions may become drier . wet tropical regions may become wetter.
there has been a drought in Africa's sahel region for most of the last twenty years.
Monsoons have been extremely heavy in south East Asia in the last few years tropical
storms may become stronger and more frequent. hurricane gilbert ws one of the most
powerful hurricanes in the western hemisphere this century . in 1988winds of over
200 miles per hour hit venezuela mexico, Jamaica and haiti.the middle latitudes of
the world may become warmer and drier.the grain-growing areas of the USA and the USSR
have recently suffered some of the worst droughts ever recorded.the polar ice may begin
to melt.an icberg more than twice the size of Luxembourg broke off Antarctica in autumn
of 1987.

ਅੱਜ ਆਖਾਂ ਵਾਰਿਸ ਸ਼ਾਹ ਨੂੰ ਤੂੰ ਕਬਰਾਂ ਵਿਚੋਂ ਬੋਲ
ਤੇ ਆਹ ਜਾਹਲੀ ਬਣੀਆ HEERAN ਨੂੰ ਲੈਜਾ ਆਪਣੇ ਕੋਲ...