http://youtu.be/d5vJx-KXArk

The Story of MAHARAJA Bhupinder Singh's Rolls-Royce in India

http://youtu.be/xtfehEM1g7g

http://youtu.be/FTJPNCrdwHw

unseen pics of punjabi singers . dekho te pehchano ehna nu

...
miss pooja in childhood

...
Babbu mann massi de munde naal

...
Geeta zaildar

...
babbu mann in bhangra group

...
sherry mann in childhood

...
Amrinder gill

Punjab - the land of five rivers - lies in North West India. In the Vedic Era, Punjab was called ‘Sapat Sindu’. Sapat Sindu means the land of seven rivers - the Sindu, Jehlum, Ravi, Chenab, Beas, Satluj and Yamuna. The Mughals persianised its name by calling it ‘Panj – Aab’ or -the land of five rivers- excluding Sindhu and Yamuna. Punj means five and aab means water, so Punjab means -the land of five rivers-. These five rivers that run through Punjab, originate from the various small lakes in Himalayas. If one were to go across the Punjab starting from Delhi and to Afghanistan, the rivers are in this order - Beas, Satluj, Ravi, Chenab and Jhelum. Beas, and Satluj merge into one river retaining the name Satluj at Harike near Ferozepur in Punjab, just before crossing the border into West Punjab (Pakistan) and eventually merging into river Indus.

The history of Punjab goes back to the times of Indus Valley civilization or the arrival of the Aryans. Lord Rama is also said to have been born at a place called Ghuram, now in Patiala district. Lord Sri Krishna delivered the immortal message of the Gita at Kurukshetra, which was well within the boundary of Punjab till very recently.

Taxilla University, a great institution of learning in the past, with scholars like Charak, one of the founder of the Ayurvedic branch of medicine, Kautilya, the author of Arth-Shastra to name a few hailed from this place. Taxilla University is believed to have been situated to the east of the Indus in the modern district of Rawalpindi now in Pakistan.

The rich fertile land of Punjab lured many invaders to come galloping on horse backs, loot, plunder and go back. The Punjab, which then extended from Attock to Delhi, from Shimla hills to the borders of Rajasthan and Sind, faced these intruders bravely .The Punajbis developed into strong and strudy people who coined an appropriate phrase for themselves- ‘Eat, Drink and be Merry’, the rest Ahmed Shah Abdali will carry!

Punjabi civilization is one of the oldest on earth, with its distinguished language, culture, food, attire, script, folklore, people, etc. Punjabi langauge has its originating source in Sanskrit, i.e. the family of Indo-European group of langauges which includes Persian and Latin. Punjab has always been the land of great saints and warriors. In 450 BC (2450 years ago), Alexander invaded Punjab and conquered the mighty Punjabi king named Porus whose kingdom was on the banks of river Chenab. He did not accept defeat and asked Greek king to show him the same respect as is due to the royal kings. He was restored back to his throne by Alexander. Alexander returned to Greece right before crossing the river Beas, as his forces refused to fight. In his terrain we have a reliable resource that tells us about Punjab 2450 years ago. Not much different from today!!!



              Must read this intresting book if you have got time and you are intrested.
                            http://www.columbia.edu/itc/mealac/pritchett/00ambedkar/ambedkar_partition/

i proposed a girl
but
she refused
i happily went away
a asked don’t u have feelings
i said
i lost the one who NEVER loved me
but
she lost the one who loved her the MOST

ਕਾਹਨੂੰ ਆਈਂ ਏਂ ਗਰੀਬ ‘ਤੇ ਜਵਾਨੀਏਂ,
ਨੀ ਫਿਕਰਾਂ ‘ਚ ਮੁਕ ਜਾਏਂਗੀ,

ਜੇ ਤੂੰ ਆਖੇ ਭੁੱਲ ਜਾ ਮੈਨੂੰ,
ਮੈ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਭੁੱਲ ਜਾਵਾ,
ਕਿਸੇ ਔੜਾ ਮਾਰੀ ਧਰਤੀ ਤੇ ਮੈ ਅੱਥਰੁ ਬਣ ਕੇ ਡੁੱਲ ਜਾਵਾ,
ਜੇ ਆਖੇ ਚੁੱਪ ਨਾ ਰਹਿਆ ਕਰ ਤਾ ਮੈ ਹੱਸਾ ਵਾਗ ਸ਼ਦਾਈਆ ਦੇ,
ਰਹਿੰਦੇ ਖਾਲੀਪਣ ਨੂੰ ਕੱਢਾ ਵਿੱਚ ਤਨਹਾਈਆ ਦੇ,

ਵੈਰੀ ਹੋ ਗਿਆ ਜ਼ਮਾਨਾ,
ਰੋਵੇ ਪਿਆਰ ਕੱਲਾ ਕੱਲਾ,
ਅਸੀ ਦੁਨੀਆ ਦੇ ਅੱਗੇ ਹੁਣ ਅੱਡਣਾ ਨੀ ਪੱਲਾ,
ਪੈਣਾ ਰੱਖਣਾ ਪਿਆਰ ਜੱਗ ਤੋ ਸੰਭਾਲ ਕੇ,
ਤੈਨੂੰ ਮੰਗਣਾ ਖੁਦਾ ਤੋ,
ਅੱਜ ਪੀਰਾਂ ਦੀ ਮਜਾਰ ਤੇ ਚਿਰਾਗ ਬਾਲ ਕੇ,

ਮੇਰੇ ਸਾਹਾ ਵਿਚ ਤੂੰ ਮੇਰੇ ਰਾਹਾ ਵਿੱਚ ਤੂੰ,
ਕੀ ਕਰਨਾ ਜ਼ਮਾਨਾ ਹੋਵੇ ਬਾਹਾਂ ਵਿੱਚ ਤੂੰ,
ਪਿਆਰ ਪਲਦਾ ਹੈ ਮਾਸ ਦਿਲ ਦਾ ਖੁਆਲ ਕੇ,
ਤੈਨੂੰ ਮੰਗਣਾ ਖੁਦਾ ਤੋ,
ਅੱਜ ਪੀਰਾਂ ਦੀ ਮਜਾਰ ਤੇ ਚਿਰਾਗ ਬਾਲ ਕੇ,

ਘਰੇ ਬੈਠ ਕੇ ਵੀ ਰੋਟੀ ਖਾਣ ਦਿੰਦਾ ਨਹੀਂ ਜਮਾਨਾ ,

ਗੱਲ-ਗੱਲ ਤੇ ਸ਼ਰੀਕ ਲੱਭੀ ਜਾਂਦੇ ਨੇ ਬਹਾਨਾ,

ਬੜਾ ਚਿਰ ਵੈਰੀਆ ਤੋਂ ਪਾਸਾ ਵੱਟ ਲਿਆ ਨੀ,

ਦਿਲ ਹਿਲ ਜੂ ਸੋਹਣੀਏ ,

ਜੇ ਇੱਕ ਵਾਰੀ ਜੱਟ ਨੇ ਗੰਡਾਸਾ ਚੱਕ ਲਿਆ,

ਦੂਰੋਂ ਤਾਂ ਦਰਸ਼ਨ ਰੋਜ਼ ਹੁੰਦੇ,
ਅੱਜ ਪਹਿਲੇ ਮੇਲ ਲਈ ਆਈ ਸੀ,
ਹੱਥਾਂ ਦੀਆਂ ਮੂਠੀਆਂ ਵੱਟ ਰੱਖੀਆਂ,,
ਗੱਲਾਂ ਤੇ ਲਾਲੀ ਛਾਈ ਸੀ,

ਪਹਿਰਾ ਸੀ ਸੰਗ ਦਾ ਅੰਗ ਉੱਤੇ,
ਹਰ ਸਾਹ ਵਿੱਚ ਓਹਦੇ ਤੇਜੀ ਸੀ,
ਗੱਲ-ਗੱਲ ਤੇ ਕਾਰਨ ਰਹੀ ਪੁੱਛਦੀ,
ਜਿਵੇਂ ਕਿਸੇ ਸਿਖਾ ਕੇ ਭੇਜੀ ਸੀ,

ਕੁੱਝ ਮੇਰਾ ਵੀ ਸੀ ਦਿਲ ਕੰਬਿਆ,
ਜਦੋਂ ਓਸ ਨਾ ਨਜ਼ਰ ਮਿਲਾਈ,
ਮੇਰੇ ਮਿਲਣ ਦੀ ਜਿੱਦ ਦਾ ਓਹਦੇ ਮੁੱਖ ਉੱਤੇ,
ਦਿੰਦਾ ਸੀ ਰੋਸ ਦਿਖਾਈ,

ਮੈਨੂੰ ਲੱਗਦਾ ਓਹ ਕਿਸੇ ਡਰ ਕਰਕੇ,
ਅੱਜ ਪਹਿਲੀ ਵਾਰ ਸੀ Rude ਬੜੀ,
ਕਿਤੇ ਨੇੜੇ ਤੇੜੇ ਵੀ ਨਾ ਪਹੁੰਚੀ,
ਮੁੱਦੇ ਦੀ ਗੱਲ ਤਾਂ ਦੂਰ ਖੜੀ,

ਹੁੰਦੇ ਬੈਠੇ ਜਿਵੇਂ ਕਿਸੇ ਸੋਗ ਉੱਤੇ,
ਕੋਈ ਕਿਸੇ ਨਾ ਗੱਲ ਚਲਾਈ,
ਮੈਂ ਵੀ ਸੀ ਉਂਗਲਾ ਮਾਰ ਰਿਹਾ,
ਆਪਣੇ Mobile ਤੇ Game ਲਗਾਈ,

ਫੇਰ ਹੌਲੀ ਜਹੇ ਉਸਨੇ ਹਾਲ ਪੁੱਛਿਆ,
ਸੌਂ ਰੱਬ ਦੀ ਸਵਾਦ ਲਿਆਤਾ,
ਜਿਵੇਂ ਤੋੜ 'ਚ ਲੱਗੇ ਅਮਲੀ ਨੂੰ,
ਕਿਸੇ 'ਫੀਮ ਦਾ ਪਹਾੜ ਦਿਖਾਤਾ,

ਦੇਖ ਕੇ ਮੈਨੂੰ Sad ਜਿਹਾ,
ਓਹਨੇ ਆਪਣੀ ਆਕੜ ਲਾਹ ਛੱਡੀ,
ਆਈ ਹਾਂ ਤੇਰੇ ਕਰਕੇ ਵੇ,
ਇੱਕ ਬਾਤ ਪਿਆਰ ਦੀ ਪਾ ਛੱਡੀ,

ਸਾਡੀ ਸੁਪਨਿਆ ਵਿੱਚ ਮੁਲਾਕਾਤ ਹੋਵੇ,
ਡਰਦੇ ਨੇ ਮੈਂ ਵੀ ਦੱਸ ਦਿੱਤਾ,
ਜਿਵੇਂ ਪਹਿਲਾਂ ਹੀ ਓਹ ਜਾਣੂ ਸੀ,
ਹਲਕਾ ਜਿਹਾ ਓਹਨੇ ਹੱਸ ਦਿੱਤਾ,