ਛੱਲਾ Facebook ਤੇ ਆਵੇ,ਬਾਪੂ ਨਾਲ ਕੰਮ ਨਾ ਕਰਾਵੇ,
ਘਰ ਬਹਿ ਕੇ ਵਿਹਲਾ ਖਾਵੇ,ਆਪ ਨੂੰ ਰਾਂਝਾ ਅਖਵਾਵੇ,
ਛੱਲਾ ਲੈਂਦੇ ਨਵੇਂ ਹੀ ਪੰਗੇ,ਨਿਤ ਕਰਦਾ ਦੰਗੇ,
ਕੁੜੀ ਮੁਹਰੇ ਗਾਲ੍ਹ ਕਢਣੋ ਨਾ ਸੰਗੇ,ਸਬ ਛੱਲੇ ਨੇ ਸੂਲੀ ਟੰਗੇ,
ਛੱਲਾ ਪੈਸੇ ਬਾਪੂ ਦੇ ਖਰਚੇ,software ਨਿਤ ਨਵੇ ਨਵੇ ਵਰਤੇ,
ਛੱਲੇ ਤੋਂ ਸਾਰੇ ਸੜਦੇ,ਓਹਨੂੰ ਚਕਣ ਦੀਆ ਸਲਾਵਾਂ ਕਰਦੇ,
ਛੱਲਾ ਦੀਪ ਵਰਗਾ,ਰੋਬ ਕਿਸੇ ਦਾ ਨਾ ਜਰਦਾ,
ਵੀਰਾ ਨਾਲ ਮੋਢਾ ਲਾ ਖੜਦਾ,ਜਣੀ ਖਣੀ ਤੇ ਨਹੀਂ ਮਰਦਾ,

ਦੇਖ ਮੰਜ਼ਿਲ ਦੇ ਜਦ ਵੀ ਕਰੀਬ ਆ ਗਏ,
ਸਾਡੇ ਰਾਹਾਂ ਚ ਭੈੜੇ ਨਸੀਬ ਆ ਗਏ,
ਖੁਦ ਨਾਂ ਮਾਣੀ ਨਾ ਮਾਨਣ ਹੀ ਦਿੱਤੀ ਮਹਿਕ,
ਹਰ ਕਦਮ ਤੇ ਐਸੇ ਰਕੀਬ ਆ ਗਏ,
ਨਾਂ ਬਣੇ ਆਪਣੇ, ਨਾਂ ਪਰਾਏ ਬਣੇ,
ਕੁਝ ਕੁ ਰਿਸ਼ਤੇ ਸੀ ਐਸੇ ਅਜੀਬ ਆ ਗਏ,
ਹੈ ਮੇਰੀ ਮੌਤ ਕਿੰਨੀ ਹੀ ਭਾਗਾਂ ਭਰੀ,
ਕਿਸ ਤਰਾਂ ਨੇ ਉਹ ਮੇਰੇ ਕਰੀਬ ਆ ਗਏ,

ਨਾਲ ਵਕਤ ਦੇ ਹਰ ਚੀਜ਼ ਬਦਲਦੀ ਏ,ਬਦਲੀ ਤੇਰੀ ਤੋਰ ਤਾਂ ਕੋਈ ਫਰਕ ਨਹੀਂ,

ਧੱਕਾ ਹੁੰਦਾ ਨਾਲ ਸਦਾ ਕਮਜ਼ੋਰਾਂ ਦੇ,


ਤੇਰਾ ਵੀ ਚੱਲ ਗਿਆ ਜ਼ੋਰ ਤਾਂ ਕੋਈ ਫਰਕ ਨਹੀਂ,


ਪਹਿਲਾਂ ਹੀ ਸੌ ਦੁੱਖ ਹੱਸ ਕੇ ਸਹਿ ਲਏ ਨੇ,


ਤੂੰ ਦੇ ਗਈ ਇੱਕ ਹੋਰ ਤਾਂ ਕੋਈ ਫਰਕ ਨਹੀਂ,

ਦੇਖ ਕੇ ਪਹਿਚਾਨਣਾ ਤਾਂ ਕੀ ਸੀ ਉਸ ਨੇ,
ਦੇਖਿਆਂ ਬਿਨਾਂ ਹੀ ਤੁਰ ਗਈ,ਇਹੋ ਕਹਿਰ ਹੈ,
ਜੀਣ ਨਾਂ ਦੇਵੇ ,ਤੇ ਨਾਂ ਇਹ ਮਰਨ ਹੀ ਦੇਵੇ,
ਮਹਿਕ ਉਸ ਦੀ ਦੇ ਗਈ ਐਸਾ ਜ਼ਹਿਰ ਹੈ,

ਦਿਲ ਤਾਂ ਮਜ਼ਦੂਰਾਂ ਦੇ ਰੋਏ ਪਰ ਵਗਣ ਹੰਝੂ ਕਿਵੇਂ ?
ਵਹਿ ਗਿਆ ਹਰ ਅੱਥਰੂ ਬਣ ਕੇ ਪਸੀਨਾ ਵਹਿ ਗਿਆ,





ਫੂਕ ਮਾਰ ਗਏ ਚਾਲੀ ਓਂਸ ਦੀ ਨੂੰ ਯਾਰ ਹੋਣਾ ਦੀ ਢਿੰਮਰੀ ਟੈਟ ਹੋ ਗਈ,
ਫੋਰਮੈਨ ਨੂੰ ਦਸ ਤਾਂ ਕਿਸੇ ਭੜੂਏ ਪੰਗਾ ਪੈ ਗਿਆ ਦਿਸ ਐਂਡ ਦੈਟ ਹੋ ਗਈ,
ਸਾਡੀ ਮਸ਼ੂਕ ਦਾ ਇੰਡੀਆ ਵਿਆਹ ਹੋਣਾ ਕੱਲ ਕਹਿੰਦੇ ਆ ਉਹਦੀ ਫਲੈਟ ਹੋ ਗਈ,
ਸਾਡਾ ਡੌਗੀ ਸਵੇਰ ਦਾ ਸਿਕ ਹੋਇਆ ਖ਼ਬਰੇ ਕਿੱਥੇ ਹੈ ਸੁਹਰੇ ਦੀ ਕੈਂਟ ਖੋ ਗਈ,
ਲੈਦੀ ਜੂ.ਆਈ.ਸੀ ਖਾਦੀ ਘਰੇ ਬੈਠੀ ਵਾਈਫ ਅੱਗੇ ਨਾਲੋ ਕਿੰਨੀ ਫੈ਼ਟ ਹੋ ਗਈ,
ਚਲਓਦਾ ਟੈਕਸੀ ਕਵਿਤਾ ਲਿਖੇ "ਦੇਬੀ" ਖੜੇ ਖੜੇ ਨੂੰ ਰੈਂਡ ਲਾਈਟ ਹੋ ਗਈ,

ਇਕ ਬਿਸਕੀ ਦੀ ਬੋਤਲ ਵਰਗੀ ਮੁਟਿਆਰ ਹੁੰਦੀ ਸੀ,
ਨਿੱਤ ਰੋਜ ਨਵੇ ਤੋ ਨਵੇ ਸੁਟ ਪਾ ਕੇ ਤਿਆਰ ਹੁੰਦੀ ਸੀ,
ਸਕੂਲ ਵਿਚ ਸਾਰੇਇਆ ਨਾਲੋ ਹੋਸ਼ਿਆਰ ਹੁੰਦੀ ਸੀ,

ਮੈ ਉਸਨੂੰ ਬਾਰੀ ਚੋ ਰੋਜ ਤੱਕਦਾ ਰਹਿਦਾ ਸੀ,
ਮੇਰਾ ਦਿਲ ਉਦੋ ਧਕ ਧਕ ਕਰਦਾ ਰਹਿਦਾ ਸੀ,

ਉਹ ਖੁਹ ਚੋ ਹਰ ਜੋ ਪਾਣੀ ਭਰਦੀ ਹੁੰਦੀ ਸੀ,
ਪਰ ਰੱਸਾ ਮੇਰੇ ਕੋਲੋ ਖਚਾਦੀ ਹੁੰਦੀ ਸੀ,

ਮੈ ਪਿਆਸ ਬਾਹਾਨਾ ਲੈ ਕੇ ਉਸਦੇ ਮਟਕੇ ਚੋ ਪਾਣੀ ਪੀਦਾ ਹੁੰਦਾ ਸੀ,
ਮੈ ਉਸ ਨੂੰ ਮਿਲਣ ਦੇ ਬਹਾਨੇ ਹਰ ਰੋਜ ਖੁਹ ਤੇ ਖੜਦਾ ਹੁੰਦਾ ਸੀ,

ਉਹ ਨਿੱਤ ਚੁਬਾਰੇ ਤੋ ਇਛਾਰੇ ਕਰਦੀ ਹੁੰਦੀ ਸੀ,
ਉਹ ਗੁੱਤ ਨੂੰ ਹੱਥ ਲਾ ਲਾ ਕੇ ਹੱਸਦੀ ਹੁੰਦੀ ਸੀ,

ਮੈ ਉਹਦੇ ਤੇ ਨਿੱਤ ਟਰਾਈਆ ਲਾਉਦਾ ਹੁੰਦਾ ਸੀ,
ਮੈ ਆਪਣੇ ਦਿਲ ਦੀ ਗੱਲ ਕਹਿਣਾ ਚਾਹਉਦਾ ਹੁੰਦਾ ਸੀ,

ਉਹ ਹਰ ਰੋਜ ਸਕੂਲ ਨੂੰ ਤੁਰਕੇ ਜਾਦੀ ਹੁੰਦੀ ਸੀ,
ਆਪਣੀਆ ਸਹੇਲੀਆ ਕੋਲ ਮੇਰਾ ਜਿਕਰ ਕਰਦੀ ਹੁੰਦੀ,

ਮੈ ਹਰ ਰੋਜ ਸਾਈਕਲ ਤੇ ਉਹਦੇ ਪਿਛੇ ਗੇੜੀ ਲਾਉਦਾ ਹੁੰਦਾ ਸੀ,
ਪਰ ਮੈ ਜਦੋ ਉਸ ਨੂੰ ਬਲਾਉਦਾ ਹੁੰਦਾ ਸੀ,
ਮੇਰਾ ਦਿਲ ਬੜਾ ਘਬਰਾਦਾ ਹੁੰਦਾ ਸੀ,

ਵੱਢੇ ਨਹੀਂ ਸੀ ਜਾਂਦੇ ਜੋ ਤਿੱਖੀਆਂ ਤਲਵਾਰਾਂ ਤੋਂ,
ਕੱਤਲ ਹੋ ਗਏ ਓਸ ਦੀਆਂ ਮਿੱਠੀਆਂ ਮੁਸਕਾਨਾਂ ਤੋਂ,

ਓਹ ਬਦ੍ਲ ਗਏ ਤਾਂ ਕੀ ਹੋਇਆ,
ਆਪਾਂ ਤੇ ਵਫ਼ਾ ਨਿਬਾ ਜਾਣੀ,
ਓਹ੍ਨਾ ਵੇਖ ਕੇ ਰਸਤਾ ਬਦਲ ਲਿਆ,
ਅਸੀਂ ਉਡੀਕ ਚ ਉਮਰ ਲੰਘਾ ਦੇਣੀ

ਆਸ਼ਿਕ ਹੀ ਤਾਂ ਸੀ ਜੌ ਮਰ ਗਿਆ
ਕਿਉ ਏਨੀ ਕਾਵਾਂ ਰੌਲੀ ਪਾਈ ਹੈ, ਇਕ ਆਸ਼ਿਕ ਹੀ ਤਾਂ ਸੀ ਜੌ ਮਰ ਗਿਆ,

ਜਿਉਂਦੇ ਜੀ ਤਾਂ ਤੁਹਾਨੂੰ ਕਿਸੇ ਮਹਿਬੂਬ ਦੇ ਦਰ ਤੇ ਲਗੇ ਜਿੰਦਰੇ ਵਾਂਗੂ ਖਟਕਦਾ ਸੀ,
ਓਦੋਂ ਤਾਂ ਦਰਦ ਸੁਣਨੇ ਗਵਾਰਾ ਨਾ ਸੀ ਏਸਦੇ,ਕਿਸੇ ਅਵਾਰਾ ਕੁਤੇ ਵਾਂਗੂ ਭਟਕਦਾ ਸੀ,
ਹੁਣ ਸੌਹਲੇ ਗਾਂਵਦੇ ਹੋ,ਵੈਣ ਪਾਂਵਦੇ ਹੋ, ਐਸਾ ਵੀ ਕੀ ਕਰ ਗਿਆ,

ਕਿਉ ਏਨੀ ਕਾਵਾਂ ਰੌਲੀ ਪਾਈ ਹੈ, ਇਕ ਆਸ਼ਿਕ ਹੀ ਤਾਂ ਸੀ ਜੌ ਮਰ ਗਿਆ,

ਭੀੜ ਕਰ ਦਿਆ ਕਰਦੀ ਸੀ ਲੀਰਾਂ ਤਨ ਦੇ ਕਪੜੇ, ਹੁਣ ਰੇਸ਼ਮ ਵਿਚ ਨਾ ਲਪੇਟੌ ਯਾਰੋ,
ਤੁਸਾਂ ਹੁਣ ਵੀ ਮਾਰੋ ਠੋਕਰਾਂ ,ਦਫਾ ਕਰੋ, ਇੰਝ ਮਿੱਟੀ ਨੂੰ ਮੱਥੇ ਨਾ ਟੇਕੋ ਯਾਰੋ ,
ਕੀ ਸਾੜੇਗੀ ਹੁਣ ਚੰਦਨ ਦੀ ਅੱਗ, ਸੀ ਜਿਓਂਦੇ ਜੀ ਹੀ ਸੜ ਗਿਆ,

ਕਿਉ ਏਨੀ ਕਾਵਾਂ ਰੌਲੀ ਪਾਈ ਹੈ, ਇਕ ਆਸ਼ਿਕ ਹੀ ਤਾਂ ਸੀ ਜੌ ਮਰ ਗਿਆ

ਝੁਠੀ ਸ਼ਾਨ ਖਾਤਰ,ਕੰਮ ਮੁਕਾਉਵ ਦੀ ਕਾਹਲ ਵਿੱਚ ,ਲੈ ਇੱਕ ਜਨਾਜ਼ਾ ਹੋਰ ਆ ਰਹੇ ਨੇ,
ਮਸ਼ੀਨਾ ਇਨਸਾਨ ਫੂਕਣ ਜਾ ਰਹੀਆਂ ਨੇ, ਲਗ਼ਦਾ ਅਸ਼ਿਕ ਇੱਕ ਗੱਡੀ ਹੋਰ ਚੱੜ ਗਿਆ,

ਕਿਉ ਏਨੀ ਕਾਵਾਂ ਰੌਲੀ ਪਾਈ ਹੈ, ਇਕ ਆਸ਼ਿਕ ਹੀ ਤਾਂ ਸੀ ਜੌ ਮਰ ਗਿਆ

ਬਾਲ ਤਾਂ ਲੈਂਦਾ ਹਾਂ ਮੈਂ ਅਕਸਰ ਉਸ ਦੀ ਯਾਦ ਦਾ ਦੀਵਾ,
ਪਰ ਆਪਣੇ ਦਿਲ ਨੁੰ ਖੁਦ ਜਲਾਉਣ ਦਾ ਮਜ਼ਾ ਕੁਛ ਹੋਰ ਹੈ,
ਉੰਝ ਤਾਂ ਪਿਆਰ ਕੋਈ ਖੇਲ ਨਹੀ ਹੈ,
ਪਰ ਜੇ ਇਹ ਖੇਲ ਹੈ ਤਾਂ,
ਜਾਣ ਬੁੱਝ ਕੇ ਏਹ ਖੇਲ ਹਾਰ ਜਾਣ ਦਾ ਮਜ਼ਾ ਕੁਛ ਹੋਰ ਹੈ