ਉਹਦੀਆਂ ਉਡੀਕਾਂ ਵਿੱਚ ਪੱਕ ਚੱਲੇ ਨੈਣ,
ਨਾਂਹੀ ਰਾਤੀ ਨੀਂਦ ਆਉਂਦੀ ਨਾਂਹੀਂ ਦਿਨੇ ਚੈਨ,
ਯਾਦ ਉਹਦੀ ਜਿੰਦ ਸਾਡੀ ਸ਼ੂਲੀ ਚਾੜਦੀ,
ਫੇਸ਼ਬੁੱਕ ਉੱਤੇ ਯਾਰਾਂ ਨੇ ਨਜ਼ਰ ਘਟਾ ਲਈ,
ਆਪ ਹੋਣੀ ਮਜ਼ੇ ਨਾਂ ਘੁਰਾੜੇ ਮਾਰਦੀ,

ਮੁਕਤੀ ਮਿਲੇ ਨਾ ਮਿਲੇ ਨਹੀਂ ਫਿਕਰ ਮੈਨੂੰ ,
ਜਨਮ ਮਿਲੇ ਤਾਂ ਸ਼ੇਰਾਂ ਦੀ ਢਾਬ ਅੰਦਰ,
ਜਿਹੜੀ ਜੂਨ ਵੀ ਮਿਲੇ ਮੰਜ਼ੂਰ ਮੈਨੂੰ ,
ਪਰ ਮਿਲੇ ਤਾਂ ਮਿਲੇ ਪੰਜਾਬ ਅੰਦਰ,

ਇੱਕ ਦਿਨ ਇੱਕ ਫਕੀਰ ਸਾਈਂ ਦਾ ਗਲੀ ਚੋਂ ਲੰਘਿਆ ਜਾਵੇ,

ਕੋਠੇ ਉੱਤੇ ਇੱਕ ਹਸੀਨਾ ਜੁਲਫਾਂ ਪਈ ਸੁਕਾਵੇ,

ਵੇਖ ਵੇਖ ਕੇ ਸੂਰਤ ਉਸਦੀ ਬਾਬਾ ਗਿੜਦਾ ਪਾਵੇ,

ਕੁਦਰਤ ਨੇ ਕਿਆ ਚੀਜ ਬਣਾਈ ਕਾਦਰ ਦੇ ਗੁਣ ਗਾਵੇ,

ਉਸ ਮਗਰੂਰ ਹਸੀਨਾ ਦੇ ਦਿਲ ਖਬਰੇ ਕੀ ਗੱਲ ਆਈ,

ਕਹਿੰਦੀ ਖੜਜਾ ਕੁੱਤਿਆ ਸਾਧਾ ਆਪਣਾ ਖਸਮ ਬੁਲਾ ਕੇ ਲਿਆਈ,

ਖਸਮ ਨੇ ਆਉਦਿਆਂ ਸਾਰ ਫੱਕਰ ਦੇ ਕੱਢ ਮਾਰੀਆਂ ਲੱਤਾਂ,

ਕਹਿੰਦਾ ਤੂੰ ਮੇਰੀ ਤੀਵੀਂ ਨੂੰ ਛੇੜੇ ਭੰਨ ਦੂ ਤੇਰੀਆਂ ਅੱਖਾਂ,

ਲੱਤਾ ਲੁੱਤਾਂ ਖਾ ਕੇ, ਬਾਬਾ ਉੱਠਿਆ ਮੋਜ ਚ ਆ ਕੇ,

ਆਪਣੇ ਖਸਮ ਨਾਲ ਗੱਲਾਂ ਕਰਦਾ ਉੱਪਰ ਬਿਰਤੀ ਲਾ ਕੇ,

ਕਹਿੰਦਾ ਸੁਣ ਉਏ ਖਸਮਾਂ ਸਿਰ ਮੇਰੇ ਦਿਆ ਸਾਈਆਂ,

ਤਦ ਬੋਹੜੇ ਗਾ ਜਦ ਦੁਨੀਆ ਨੇ ਫੱਟੀਆਂ ਪੋਚ ਵਿਖਾਈਆਂ,

ਤੇਰੀ ਖਾਤਿਰ ਨਾਂ ਤੇਰੇ ਤੇ ਮਾਰ ਸੋਹਣਿਆ ਖਾਧੀ,

ਤੇਰੇ ਪਈਆਂ ਮੇਰੇ ਪਈਆਂ ਕਦ ਮੋੜੇ ਗਾ ਭਾਜੀ,

ਬਸ ਏਨੀ ਗੱਲ ਦੀ ਦੇਰ ਸੀ ਮੋਲਾ ਏਸੀ ਖੇਡ ਰਚਾਈ,

ਉਸ ਤੀਵੀਂ ਦਾ ਖਸਮ ਪਲਾਂ ਵਿੱਚ ਲੱਗਾ ਦੇਣ ਦੁਹਾਈ,

ਕਹਿੰਦਾ ਹਏ ਮੇਰੀਆ ਅੱਖਾਂ ਮੈਨੂੰ ਕੁਝ ਵੀ ਨਜਰ ਨਾ ਆਵੇ,

ਵੇਖ ਵੇਖ ਕੇ ਤੀਵੀ ਉਸਦੀ ਰੋਵੇ ਤੇ ਕੁਰਲਾਵੇ,

ਪੈਰ ਫੜੇ ਉਹਨੇ ਜਦ ਬਾਬੇ ਦੇ ਉਹਨੇ ਰੋਕ ਕੇ ਭੁੱਲ ਬਖਸ਼ਾਈ,

ਹੱਥ ਜੋੜ ਕੇ ਤੋਬਾ ਕੀਤੀ ਹੋਸ਼ ਟਿਕਾਣੇ ਆਈ,

ਬਾਬਾ ਕਹਿੰਦਾ ਸੁਣ ਮੁਟਿਆਰੇ ਜੋ ਕਰੀਏ ਸੋ ਭਰੀਏ,

ਨੀ ਫੱਕਰਾਂ ਦੇ ਗਲ ਪੈਣ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ ਮੋਲਾ ਕੋਲੋਂ ਡਰੀਏ,

ਤੇਰਾ ਖਸਮ ਜੇ ਬੰਦਾ ਕੁੜੀਏ ਸਾਡਾ ਕਸਮ ਹੈ ਅੱਲਾ,

ਹਰ ਕੋਈ ਖਸਮਾਂ ਵਾਲੀ ਜਿਸਦੇ ਮੂਹਰੇ ਅੱਡਦੀ ਪੱਲਾ,

ਤੇਰੇ ਖਸਮ ਤੋਂ ਜੋ ਸਰਿਆ ਸੀ ਉਸਨੇ ਕੀਤਾ ਭਰਿਆ,

ਨੀ ਮੇਰੇ ਖਸਮ ਨੇ ਤੇਰੇ ਖਸਮ ਦਾ ਹਿਸਾਬ ਬਰਾਬਰ ਕਰਿਆ,

ਤੇਰੇ ਖਸਮ ਤੋਂ ਲੱਤਾਂ ਸਰੀਆਂ ਮੇਰੇ ਤੋਂ ਅੱਖਾਂ,

ਨੀ ਮੈਂ ਤੇਰੇ ਵੱਲ ਤੱਕਾਂ ਕੇ ਯਾਰ ਵੱਲ ਤੱਕਾਂ,

ਅੱਖ ਤੇਰੇ ਉੱਤੇ ਰੱਖਾਂ ਕੇ ਯਾਰ ਉੱਤੇ ਰੱਖਾਂ,

ਸੋਹਣਿਆ ਨੂੰ ਵੇਖ ਕੇ ਤਾਂ ਹਰ ਕੋਈ ਖਲੋ ਵੇ ਗਾ,

ਸੋਹਣੇ ਜੋ ਬਣੋਦਾ ਆਪ ਕਿੰਨਾ ਸੋਹਣਾ ਹੋਵੇਗਾ,

ਸੋਹਣੇ ਰੰਗ ਦੀ ਸੋਹਣੀ ਕੁੜੀਏ ਕਰੀਏ ਨਾ ਮਗਰੂਰੀ,

ਕਦ ਕੋਈ ਕੈਦੋ ਲੰਗਾ ਤੇਰੀ ਰੇਤ ਮਿਲਾ ਜੇ ਚੂਰੀ,

ਸੱਪ ਸਾਧ ਤੋਂ ਬਚ ਕੇ ਰਹੀਏ ਅੱਗਾ ਨਾ ਕਦੇ ਵਲੀਏ,

ਹੱਥ ਜੋੜ ਕੇ ਰਾਹ ਛੱਡ ਦੇਈਏ ਲੰਘ ਜਾਣ ਤੇ ਚੱਲੀਏ,

ਨੀ ਇੱਕ ਦਿਨ ਖੁਰ ਜਾਵੇਗੀ ਖੰਡ ਮਿਸ਼ਰੀ ਦੀਏ ਡਲੀਏ,

Ajj ishq de tournament ander,
Main pyar da final haar geya,
Hoyi husan di batting tez badi,
Har shot boundry paar geya,
Mera dilbar guglian bollan wich,
Menu pyar da bouncer maar geya,
Kita catch ohne mera dil yarro,
Main jitya match v haar geya

ਬਾਪੂ ਦੀ ਖਾਂਦੇ ਆ ਕਿਸੇ ਤੋਂ peNsiOn ਨੀ ਲੈਂਦੇ,
ਯਾਰ ਵਿਹਲੇ ਫਿਰਦੇ ਨੇ ਫੇਰ ਵੀ teNsiOn ਨੀ ਲੈਂਦੇ,

ਰੱਬ ਰੁੱਸ ਜਾਵੇ ਬਾਦਸ਼ਾਹੀਆਂ ਰੁੱਸ ਜਾਂਦੀਆਂ,
ਗੁਰੂ ਰੁੱਸ ਜਾਵੇ ਵਿਡਆਈਆਂ ਰੁੱਸ ਜਾਂਦੀਆਂ,
ਮਾਪੇ ਰੁੱਸ ਜਾਣ ਤੇ ਖੁਦਾਈਆਂ ਰੁੱਸ ਜਾਂਦੀਆਂ,
ਮਾਪਿਆਂ ਦਾ ਦਿਲ ਨਾ ਦੁਖਾਇਓ ਸੋਹਣਿਓ,
ਗੁਰੂ ਦੀ ਗਰੀਬ ਦੀ ਕਿਸੇ ਬਦਨਸੀਬ ਦੀ,
ਮੂੰਹੋਂ ਬਦ-ਦੁਆਂ ਨਾ ਕਢਾਇਓ ਸੋਹਣਿਓ,
ਲੱਭੀ ਚੀਜ਼ ਨਾ ਗਵਾਇਓ ਸੋਹਣਿਓ,
ਲੱਭੀ ਚੀਜ਼ ਨਾ,

ਘਰ ਦੇ ਮਾਲਕ ਨੂੰ ਘਰ ਵਿੱਚੋਂ ਕੱਢਣਾ ਚੰਗਾ ਨੀਂ,
ਜਿਸ ਟਾਹਣੇ ਤੇ ਬੈਠੇ ਹੋਈਏ, ਵੱਢਣਾ ਚੰਗਾ ਨੀਂ,
ਜੇਹੜੀ ਕੁੱਖ ਦਾ ਕਰਜ਼ਾ ਸਿਰ ਤੇ ਛੱਡਣਾ ਚੰਗਾ ਨੀਂ,
ਪੈਰਾਂ ਵਿੱਚ ਪੱਗ ਨਾ ਰੁਲਾਇਓ ਸੋਹਣਿਓ,
ਲੱਭੀ ਹੋਈ ਚੀਜ਼ ਨਾ ਗੁਵਾਇਓ ਸੋਹਣਿਓ,

ਦੁਨਿਆਂ ਦਾ ਹਰ ਰਿਸ਼ਤਾ ਮਾਂ ਦੇ ਪੈਰਾਂ ਸਦਕੇ ਹੈ,
ਮਾਂ ਬੋਲੀ ਦਾ ਰੁਤਬਾ ਉਸ ਦੇ ਸ਼ਾਇਰਾਂ ਸਦਕੇ ਹੈ,
ਸਭ ਦਾ ਭਲਾ ਤੇ ਇੱਕ ਦੂਜੇ ਦੀ ਖ਼ੈਰਾਂ ਸਦਕੇ ਹੈ,
ਖ਼ੈਰਾਂ ਵਿੱਚ ਜ਼ੈਹਰਾਂ ਨਾ ਮਿਲਾਇਓ ਸੋਹਣਿਓ,
ਲੱਭੀ ਹੋਈ ਚੀਜ਼ ਨਾ ਗੁਵਾਇਓ ਸੋਹਣਿਓ,

ਰੱਬ ਕਹਿੰਦਾ ਓਏ ਬੰਦਿਓ ਥੋਨੂੰ ਮਾਂਵਾਂ ਦਿੱਤੀਆਂ ਨੇ,
ਪੈਰਾਂ ਦੇ ਵਿੱਚ ਜੰਨਤ, ਸਿਰ ਤੇ ਛਾਵਾਂ ਦਿੱਤੀਆਂ ਨੇ,
ਮੇਰੇ ਘਰ ਤੱਕ ਪਹੁੰਚਣ ਲਈ ਇਹ ਰਾਵ੍ਹਾਂ ਦਿੱਤੀਆਂ ਨੇ,
ਰਾਵ੍ਹਾਂ ਵਿੱਚ ਕੰਢੇ ਨਾ ਵਿਛਾਇਓ ਸੋਹਣਿਓ,
ਲੱਭੀ ਹੋਈ ਚੀਜ਼ ਨਾ ਗਵਾਇਓ ਸੋਹਣਿਓ,

ਪ੍ਰਥਮ ਭਗੌਤੀ ਪਹਿਲੀਂ ਪੂਜਾ ਮਾਂ ਦੀ, ਹੁੰਦੀ ਏ,
ਦੂਜੀ ਪੂਜਾ ਗੁਰੂ, ਜਿੰਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਹਾਂ, ਦੀ ਹੁੰਦੀ ਏ,
ਫਿਰ ਮਰ ਜਾਣੇ ਮਾਨਾਂ ਰੱਬ ਦੇ ਨਾਂ ਦੀ ਹੁੰਦੀ ਏ,
ਰੱਬ ਦਾ ਮਜ਼ਾਕ ਨਾ ਉਡਾਇਓ ਸੋਹਣਿਓ,
ਲੱਭੀ ਹੋਈ ਚੀਜ਼ ਨਾ ਗਵਾਇਓ ਸੋਹਣਿਓ,

ਦਿਲਾਂ ਦੀਆਂ ਮਹਿਫਲਾਂ ਸਜਾਉਣ ਵਾਲਾ ਕੋਈ ਨਾ,
ਦੋ ਪਲ ਹੱਸ ਕੇ ਬੁਲਾਉਣ ਵਾਲਾ ਕੋਈ ਨਾ,
ਬੁੱਲੀਆਂ ਤੋਂ ਹਾਸੇ ਖੋਹਣਾ ਆਦਤ ਏ ਜੱਗ ਦੀ,
ਰੌਦਿਆਂ ਨੂੰ ਦੋਸਤੋ ਵਰਾਉਣ ਵਾਲਾ ਕੋਈ ਨਾ,
ਪਿੱਠ ਪਿੱਛੇ ਕਰਨੀ ਬੁਰਾਈ ਆਉਂਦੀ ਸਭ ਨੂੰ,
ਗੱਲਾਂ ਮੂੰਹ 'ਤੇ ਸੱਚਿਆਂ ਸੁਨਾਉਣ ਵਾਲਾ ਕੋਈ ਨਾ,
ਚੜਿ੍ਆ ਨਕਾਬ ਹੋਇਆ ਹਰ ਇਕ ਚਹਿਰੇ 'ਤੇ,
ਝੂਠ ਛੱਡ ਸੱਚ ਅਪਨਾਉਣ ਵਾਲਾ ਕੋਈ ਨਾ,
ਮਾੜਾ ਕਹਿਣਾ ਕਿਸੇ ਨੂੰ ਆਸਾਨ ਬੜਾ ਹੁੰਦਾ ਏ,
ਪਰ ਮਾੜਾ ਖੁਦ ਨੂੰ ਕਹਾਉਣ ਵਾਲਾ ਕੋਈ ਨਾ,
ਵਸਦਿਆਂ ਘਰਾਂ ਨੂੰ ਉਜਾੜਨਾ ਕੀ ਔਖਾ ਏ,
ਉਜੜੇ ਨੂੰ ਦੋਸਤੋ ਵਸਾਉਣ ਵਾਲਾ ਕੋਈ ਨਾ,
ਆਪਣੇ ਲਈ ਜਿਊਂਦਾ ਅੱਜ ਹਰ ਕੋਈ ਜੱਗ 'ਤੇ,
ਗੈਰਾਂ ਲਈ ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਜਿਊਣ ਵਾਲਾ ਕੋਈ ਨਾ,
ਖੌਰੇ ਕਿਹੜੇ ਰਾਹ ਤੁਰ ਪਿਆ ਜੱਗ ਇਹ,
ਰਾਹ ਇਹ ਨੂੰ ਸੱਚ ਦਾ ਵਿਖਾਉਣ ਵਾਲਾ ਕੋਈ ਨਾ,

ਉਹਨੇ ਪਹਿਲੇ ਪਹਿਲੇ ਪਿਆਰ ਦੀ ਸੋਗਾਤ ਮੰਗੀ ਯਾਰਾਂ ਤੋਂ,
ਕਾਲਜ ਦੀ ਫ਼ੀਸ ਫੜ ਅਸੀਂ ਮੁਦੰਰੀ ਕਰਾਤੀ ਸੁਨਿਆਰਾਂ ਤੋਂ,
ਹੋਲੀ ਹੋਲੀ ਕਰ ਮੈਂ ਤਾਂ ਹੱਦਾਂ ਹੀ ਟਪਾ ਤਿਆਂ,
ਹੋਰ ਫ਼ੜ ਫ਼ੀਸ ਘਰੋਂ ਵਾਲੀਆਂ ਵੀ ਕਰਾਤੀਆਂ,
Giftaan ਦੇ ਲਾਤੇ ਓੇੁਹਦੇ birthday ਤੇ ਢੇਰ ਮੈਂ,
ਪਾਰਟੀ ਵੀ ਦਿੱਤੀ ਕਰ ਜਿਗਰਾ ਦਲੇਰ ਮੈਂ,
ਮੇਰਾ ਤਾ ਮਿੱਤਰੋ ਓੁਹ ਪਹਿਲਾ ਪਹਿਲਾ ਪਿਆਰ ਸੀ,
ਓੁਸ ਡੁੱਬਜਾਨੀ ਦਾ ਮੈਂ 16ਵਾਂ ਕੁ ਯਾਰ ਸੀ,

ਕੋਈ ਡਾਲੀਆਂ ਚੋ ਲੰਘਿਆ ਹਵਾ ਬਣਕੇ,
ਅਸੀਂ ਰਹਿ ਗਏ ਬਿਰਖ ਵਾਲੀ ਹਾਅ ਬਣਕੇ,
ਪੈਂੜਾਂ ਤੇਰੀਆਂ ਤੀਕ ਦੂਰ ਦੂਰ ਡਿੱਗੇ ਮੇਰੇ ਪੱਤੇ,
ਡਿੱਗੇ ਮੇਰੀਆਂ ਬਹਾਰਾਂ ਦਾ ਗੁਨਾਹ ਬਣਕੇ,
ਪਿਆ ਅੰਬੀਆ ਨੂੰ ਬੂਰ ਸੀ ਕਿ ਕੋਇਲ ਕੂਕ ਪਈ,
ਕਿਸੇ ਜਿੰਦ ਬੀਆਬਾਨ ਦੀ ਗਵਾਹ ਬਣਕੇ,
ਕਦੇ ਬੰਦਿਆਂ ਦੇ ਵਾਂਗੂੰ ਸਾਨੂੰ ਮਿਲਿਆ ਵੀ ਕਰ,
ਐਂਵੇ ਲੰਘ ਜਾਨਾ ਪਾਣੀਂ ਕਦੇ ਵਾਅ ਬਣਕੇ,
ਜਦੋਂ ਮਿਲਿਆ ਸੀ ਹਾਣਦਾ ਸੀ ਸਾਂਵਲਾ ਜਿਹਾ,
ਜਦੋਂ ਜੁਦਾ ਹੋਇਆ ਤੁਰ ਗਿਆ ਖੁਦਾ ਬਣਕੇ,

ਰੋੜੇ ਬਈ ਆਖੋ ਰੋੜੇ,
ਦਿਲ ਬੇਕਦਰਾ ਨੇ ਤੋੜੇ,
ਉਹਨਾ ਕਿਹੜਾ ਸੰਗ ਮਰਨਾ,
ਜਿਹਨਾ ਕਰਕੇ ਤੂੰ ਮੁੱਖ ਸਾਥੋ ਮੋੜੇ,